حمل‌ونقل اصولی و منسجم عوامل تولید را در شبکه پیچیده‌ای از روابط بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان به هم به گونه‌ای ساختارمند پیوند می‌دهد تا کالا یا محصول تولید شده در کوتاه‌ترین زمان و با بهترین کیفیت به دست مصرف کننده برسد.
حمل‌ونقل یکی از شاخصهای برقراری عدالت و توزیع رفاه و ثروت نیز محسوب می‌شود و کلیدی حیاتی و استراتژیک در توسعه یک کشور است. چرا که بهبود حمل‌ونقل عمومی علاوه بر تقویت رشد اقتصادی کشور، بر کیفیت زندگی ساکنان مناطق کمتر برخوردار نیز تأثیر مطلوبی دارد و فاصله این شهرها تا مرکز مانعی برای عدم دریافت خدمات و محصولات محسوب نمی‌شود.
از سویی حمل‌ونقل منظم و دسترسی سریع تأثیر عمده‌ای بر فعالیت‌های اقتصادی شرکت‌ها و کارخانجات دارد. بسیاری از مشاغل و صنایع به حمل‌ونقل کارآمد و سریع نیاز دارند تا بتوانند مواد اولیه و محصولات را تحویل و تهیه کنند و سرمایه‌گذاری‌های پایداری را حفظ کنند که می‌تواند درآمد ایجاد کند. رشد اقتصادی متکی به دسترسی به حمل‌ونقل قابل اعتماد و مؤثر است که گسترش تجارت را در طیف وسیع‌تری از سهامداران ممکن می‌سازد. حمل‌ونقل فرصت‌های زیادی را در بخش اشتغال ارائه می‌دهد
به همین اعتبار بخش حمل‌ونقل به صورت کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت بر شاخصهای اصلی اقتصاد کشور مانند تولید کل، تولید در بخشهای اقتصادی، اشتغال کل، اشتغال در بخشهای اقتصادی، قیمت در بخشهای مختلف اقتصادی و شاخص هزینه‌های زندگی اثر مستقیم میگذارد.
شایان ذکر است که آنچه به مسائل حمل‌ونقل اهمیت می‌بخشد نقش جامع و قاطع آن در كلیه سطوح زندگی است. مطالعات انجام شده توسط بانک جهانی تأکید دارد که بخش حمل‌ونقل با هموار کردن امر مبادله و تجارت، موجبات رشد را هم در سطح ملی و هم در سطح جهانی فراهم میآور د و زمینه‌های امکان دسترسی به رفاه و تسهیلات ملی را افزایش می‌دهد. از هنگامی که انسان از ابزار و ادوات سنگی و فلزی در فرایند تولید استفاده کرد، دستاوردهایش بیشتر شد و محصول بیشتری بدست آورد. با افزایش تولید و پیچیده‌تر شدن آن، تقسیم کار بوجود آمد و عواملی چون پراکندگی جمعیت و افزایش تدریجی آن، تسلط و دست یازی به زمینهای قابل کشت دور و نزدیک، پیدایش تدریجی مراکز مختلف تولید که نتیجه آن افزایش برخی از محصولات نسبت به نیاز جمعیت مراکز تولید بود، سبب شد که افراد به فکر مبادله اضافه تولید مراکز خود بیفتند که در این صورت حمل‌ونقل نقش و جایگاهی ویژه پیدا کرد.
با این حال باید امیدوار بود توسعه حمل‌ونقل پایدار به گونه‌ای باشد که کمترین آسیب را برای محیط زیست داشته باشد و از همه مهم‌تر اینکه سهولت در حمل‌ونقل مانعی برای توسعه و پیشرفت مناطق کمتر برخوردار نشود!