ستاره صبح، فائزه صدر: وزارت بهداشت فلسطین در سالروز عملیات طوفان الاقصی اعلام کرد: «شمار قربانیان این جنگ در نوار غزه به ۴۱ هزار و ۸۷۰ شهید و ۹۷ هزار و ۱۶۶ زخمی رسیده است.» این درحالی است که به گزارش این نهاد هنوز تعدادی از قربانیان زیر آوار هستند و اجساد آنها پیدا نشده است. اگر چه می‌توان از خیزش افکار عمومی جهان به نفع فلسطینیان، کاهش مقبولیت اسرائیل در دنیا و شکست پیمان ابراهیم در خاورمیانه؛ به عنوان دستاورد این جنگ یک ساله نام برد، اما هر پیروزی در برابر کشته شدن هزاران انسان، از جمله زنان و کودکان بی دفاع، ناچیز به نظر می‌رسد. ستاره صبح در گفت‌وگو با عبدالرضا فرجی راد، دیپلمات پیشین به بررسی تبعات این جنگ پرداخته که در ادامه می‌خوانید:
یک سال از عملیات طوفان الاقصی و آغاز جنگ در باریکه غزه گذشته است. آیا می‌توان تحلیلی دقیق از علت شروع جنگ، تبعات و دستاورد هایش ارائه داد یا خیر؟
فلسطینیان برای آزادسازی سرزمینشان و دفاع از حق خود در حال جنگ با اسرائیل بوده و هستند. قبل از طوفان الاقصی هم حماس و جهاد اسلامی برای وارد کردن ضرباتی به دشمن، عملیات می‌کردند. غافلگیر کردن دشمن، موفقیتی برای هر نیروی نظامی است.
تا اینجا طوفان الاقصی مأموریتی از نیروهای نظامی فلسطین برای ضربه زدن به اسرائیل و در مسیر آزادسازی سرزمینشان بود. سؤال این است که آیا اسرائیل از این عملیات با خبر بود یا نه؟! عدم اطلاع اسرائیل از این نقشه و مسکوت گذاشتن ماجرا محل سؤال است؟! تصور اش سخت است که سازمان های اطلاعاتی مثل موساد، شاباک(شین بت)، امان یا دولت اسرائیل از این موضوع بی اطلاع بوده باشند!
این احتمال وجود دارد که اسرائیل به خاطر ضربه زدن به حماس و حمله به غزه اطلاعاتش در مورد طوفان الاقصی را مسکوت گذاشته و منتظر وقوع حمله بود تا بتواند به غزه صدمه بزند. غلط است که بگوییم حماس هماهنگی داشته یا با جریان نفوذ در تله اسرائیل افتاده است. یک طرف می‌خواست حمله کند و طراحی برای حمله تدارک دیده بود و طرف مقابل که می‌خواست بهانه‌ای برای ضربه زدن کسب کند در برابر اطلاعاتی که کسی می‌کرد عکس العملی نشان نداده و ماجرا را خاموش نگه داشته بود.
توجه داشته باشید که امروز تندروترین دولت تاریخ اسرائیل در این کشور بر سر کار است. هدف آنها نابودی حماس و اجرای کارهایی اساسی در غزه، لبنان و سرتاسر محور مقاومت بود. می‌توان تصور کرد که دولت نتانیاهو به برای جنگ بهانه نیاز داشت.
با توجه به خسارات بالای جنگ طی یک سال گذشته، آیا می‌توان با دستی پر از دستاورد‌ها صحبت کرد یا خیر؟ آیا باید گفت در ماه های منتهی به یک سالگی جنگ غزه، شرایط به نفع اسرائیل و شخص نتانیاهو تغییر کرده است؟
هیچ کسی نمی‌تواند ضربات اسرائیل به جبهه مقاومت در این یک سال را انکار کند. آنچه در این یک سال برای مقاومت رخ داد، در چهل سل گذشته تجربه نشده بود. شدیدترین ضربات بر پیکر مقاومت نشست، غزه نابود شده است. بیش از 41 هزار فلسطینی کشته شدند. اسرائیل بسیاری از رهبران، فرماندهان و شخصیت های ارزشمند محور مقاومت را به شهادت رساند.
هر چقدرتبلیغ شود، انکار این ضربان ناممکن است زیرا در دنیای ارتباطات قرار داریم و نمی‌توان خبری را از جامعه پنهان کرد. محور مقاومت عقب افتاد. شهادت سید حسن نصر الله و فرماندهان حزب الله لبنان به این زودی قابل جبران نیست.
درحالیکه یک سال پیش هم زمان با طوفان الاقصی کسی پیش بینی نمی‌کرد پس از یک سال شاهد چنین وضعیتی باشیم. عموم تحلیل‌ها از این نکته غافل بودند که در اسرائیل شخصی چون بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر است که یکی از تندروترین شخصیت های اسرائیل و از جمله تندروترین رهبران جهان است.
شاید ایران باید پیش از این به فکر دیپلماسی و روابط با غرب می‌افتاد. با دستاورد های امروز اسرائیل نتیجه گرفتن در گفت‌وگو با غرب سخت و پر هزینه خواهد بود. اما مسئله فلسطین فراموش نخواهد شد، به ویژه با جنایاتی که اسرائیل در یک سال گذشته مرتکب شد منطقه و دنیا فهمید که اسرائیل و رهبرانش چه خط مشی دارند.
جنایات اسرائیل در یک سال گذشته تمام دستاورد های یهودیان این کشور پس از جنگ جهانی دوم را محور کرد. یهودین همواره در مورد ظلمی که در جنگ جهانی دوم به آنها شد مبالغه می‌کردند و براساس آن مانور‌ها اسرائیل تأسیس شد. اما امروز کسی مظلومیت آنها را باور نمی‌کند. تاریخ وقایع یک سال گذشته خاورمیانه را فراموش نخواهد کرد. اسرائیل ضرر کرد، آمریکا نیز با حمایت از اسرائیل زیان دید.
حتی اگر اسرئیل موفق به تضعیف کامل محور مقاومت منطقه شود، باز هم قادر به تأمین امنیت خود نخواهد بود. در صورتی که گروه های اسم و رسم دار محور مقاومت تضعیف شوند، تیم های چریکی بی نام و نشانی از دل فشاری که بر آنها وارد شد رشد خواهند کرد. امروز گروه های مقاومت مسئولیت پذیر هستند و در مقابله با بین مواضع نظامی و مراکز غیر نظامی تفکیک قائل می‌شوند. اما معلوم نیست چریکهایی که در آینده بلای جان اسرائیل خواهند شد نیز به همین میزان متعهد باشند.
آینده این تنش را چگونه می‌بینید، آیا دامنه جنگ به ایران کشیده خواهد شد یا خیر؟ درگیری نظامی میان ایران و اسرائیل در چه سطحی خواهد بود؟
من اعتقادی به وقوع جنگ میان ایران و اسرائیل و یا جنگ بین ایران، اسرائیل و آمریکا ندارم. جنگی مثل جنگ 8 ساله نخواهیم داشت. اسرائیل با صحراهایش به اندازه یک استان کوچک کشور ما است. غلبه بر اسرائیل برای ایران دشوار نخواهد بود.
ایران سه ماه پیش موشک زد و اسرائیل هفته‌ای بعد در اصفهان ضد هوایی می‌زند. دو ماه پیش اسرائیل تروری در تهران انجام داد و ایران پس از دو ماه به آن عملیات پاسخ داد. اگر اسم این حملات پینگ پنگی را جنگ می‌گذارید؟ پس ما در حال جنگ هستیم. ما هر چند وقت یکبار موشک پرانی و شیطنتی خواهیم داشت که من اسم این حملات را جنگ نمی‌گذارم.
آمریکا از اسرائیل دفاع می‌کند ولی به نفع اسرائیل وارد حمله نخواهد شد. حمله متفاوت از دفاع است. وقتی آمریکا می‌گوید من از اسرائیل دفاع می‌کنم یعنی موشکی را که از سمت ایران می‌آید ساقط می‌کند تا به اسرائیل نخورد. آمریکا از مشارکت در جنگ اسرائیل با ایران حرفی نزده و هرگز به نفع اسرائیل به ایران حمله نخواهد کرد.
شرایط ژئوپولتیکی دنیا مناسب آغاز جنگی در این ابعاد نیست. آمریکا انتخاباتی پیش رو دارد. فرمانده سنتکام به اسرائیل رفته تا در مورد حمله به ایران هشدار های لازم را بدهد. اسرائیل حق حمله به مناطقی را ندارد که امریکا مجبور به پرداخت هزینه آن باشد. آمریکا خطوط قرمز خود را برای اسرائیل ترسیم کرده عدم گسترش جنگ میان ایران و اسرائیل یک خط قرمز جهانی است.