مردم ما شاید فکر کنند در آمریکا رقابت بین جمهوری خواه و دمکرات برقرار نیست.
یا در فرانسه بین سوسیالیست‌ها و راست گراها هیچ رقابتی و کشمکشی برقرار نیست.
مردم ما فکر می‌کنند همه چیز باید توسط دست های نامرئی درست شود!
ما مشکلات بسیاری داریم مثل:
-تورم و ضعیف تر شدن هر روزه قشر حقوق بگیر
-بیکاری، به ویژه برای جوانان
-فیلترینگ اینترنت و هزینه بر شدن دسترسی به پیام رسان های خارجی و عدم کیفیت پیام رسان های داخلی
-موضوع حجاب بانوان و پلیسی کردن آن
-مسئله آزادی های اجتماعی
-فساد، خصوصا فسادهای سیستمی و بانکی
و ......
در شرایط موجود با دو نگاه مواجهیم:
۱- طرفداران وضع موجود
۲- تحول خواهان
خوب، اگر تحول خواهان رأی نیاورند، همین وضع ادامه پیدا می‌کند و به احتمال زیاد وضع اقتصادی و سیاسی کشور بدتر از شرایط حاضر می‌شود.
اگر تحول خواهان نه در مرحله اول انتخابات بلکه در مرحله دوم انتخابات با اختلاف بسیار ناچیزی برنده شوند، فکر می‌کنید موازنه قوا چگونه خواهد بود؟
مثل ترازو که دو کفه آن برابر است، اتفاق خاصی نمی‌افتد.
فقط ممکن است جلوی برخی موارد مثل لایحه حجاب و یا طرح صیانت از اینترنت گرفته شود.
ولی فرض کنید در همان مرحله اول، تحول خواهان با رأی بیش از نیمی از شرکت کنندگان یا بیشتر در انتخابات برنده شوند. طبیعی است که تحولات می‌تواند با سرعت بیشتری جلو برود.
بر سرِ آنم که گر ز دست برآید
دست به‌کاری زنم که غصّه سرآید