ستاره صبح آنلاین- تامین انرژی کلان شهر تهران و سایر شهرهای بزرگ مثل مشهد، اصفهان، تبریز کاری دشوار و پر هزینه است.
یکی از نیازهای مهم مردم شهرهای بزرگ برخورداری از انرژی پایدار، هوای پاک و کاهش مصرف انرژی در این شهرها است.
شاید یکی از راه های اساسی تامین همزمان برق و حرارت باشد که در کشورهای پیشرفته و سرد سیر از آن استفاده می شود. در این کشورها در فرآیند تولید برق، می توان صدها تن آب گرم در حد ۷۰ الی ۹۰ درجه سانتی‌گراد تولید کرد و در درون شهرها، منازل و مراکز آموزشی و اداری آن را عبور داد و مردم بدون هیچ مصرف سوختی گرم شوند.
با همکاری تنها نیروگاه‌ساز کشور، شرکت مپنا، شهرداری‌ها، وزارت نفت و وزارت نیرو می توان به ساخت چنین نیروگاه‌هایی اقدام کرد.
برای پی بردن به اهمیت این نوع تکنولوژی کافی است به حجم سرمایه گذاری مورد نیاز برای رشد مصرف گاز توجه شود.
اگر به مصرف گاز کشور و هزینه های احداث پالایشگاه های گاز توجه کنیم، ارقام تامین گاز سرسام آور است. این نیاز برای یک واحد پالایشگاه ۲۵ میلیون متر مکعبی حدود ۱.۵ میلیارد یورو و یا نزدیک ۶۰ هزار میلیارد تومان است.
اگر سالانه ۱۰ درصد افزایش مصرف گاز داشته باشیم، یعنی سالانه باید نزدیک ۱۰۰ میلیون متر مکعب به ظرفیت پالایشگاه گازی کشور افزوده شود. یعنی سرمایه گذاری حدود ۲۴۰ هزار میلیارد تومان در سال باید صورت گیرد.
آمار و ارقام، کانون مصرف بالای گاز را شهرهای بزرگ نشان می دهد و برای آن نیازمند همکاری شهرداری، وزارت نفت و نیرو و با استفاده از ظرفیت های قانونی موجود، مثل ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید است.
برای اجرایی نمودن این قانون، دو فاز زیر پیشنهاد می شود.
فاز ۱ - برای سرمایه های کوچک و خرد:
در این فاز، در بلوک هایی از املاک ساخته شده در تهران و شهرهای بزرگ، برای گرمایش، سرمایش و برق اضطراری در زیر حیاط و یا فضای خالی که حداقل دو الی پنج هزار متر مربع را پوشش دهد، موتور خانه های اشتراکی مجوز داده شود تا سه موضوع مهم گرمایش، سرمایش و برق اضطراری را پوشش دهند، بدیهی است احداث چنین امکانی، صرفه جویی بالایی در مصرف گاز، برق و آب ایجاد می کند و می توان برق اضطراری را نیز برای آن پیش بینی کرد( برق اضطراری از بروز حوادث ناشی از قطع برق در آسانسور ها و منازل خواهد کاست) و در عین حال اشتغال داخلی ایجاد می شود و از محل این صرفه جویی، شهرداری، وزارت نفت و وزارت نیرو و شخص سرمایه گذار می توانند بهره مند شوند.
فاز ۲ برای سرمایه های بزرگ:
در این بخش، شهرک های کوچک، فضاهای بزرگ باید با نیروگاه هایی در داخل شهر ها سامان دهی شوند که علاوه بر تامین برق شهرک ها و فضا های بزرگ، وظیفه گرمایش این مناطق را در فصول سرما نیز برعهده گیرند تا راندمان تولید انرژی به بیش از ۷۰ درصد برسد. بدیهی است چنین اقدامی نیاز به سرمایه های بزرگ دارد.
در اجرای فاز ۱ و ۲ علاوه بر افزایش بهره وری، شهرداری و سرمایه گذاران کوچک می توانند از مزایای ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید بهره مند شوند.
" ماده12 بعنوان مهمترین قانون در مسیر بهره وری و کارایی انرژی بر اجرای طرح های بهینه‌سازی، کاهش گازهای گلخانه‌ای و کاهش مصرف انرژی در بخش های مختلف از جمله صنعت با اولویت صنایع انرژی‌بر و حمل و نقل عمومی و ریلی درون و برون‌شهری و ساختمان، توسعه استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، گسترش استفاده از گاز طبیعی فشرده یا مایع یا گاز مایع‌شده با اولویت شهرهای بزرگ و مسیر راه ها ی اصلی بین شهری، تولید و یا جایگزین کردن خودروهای کم‌مصرف و یا برقی با خودروهای پرمصرف و فرسوده و کاهش هزینه‌های حمل بار و مسافر و کاهش دموراژ (خسارت‌تأخیر) کشتی ها و طرح های حمل ونقل ریلی، جاده‌ای، دریایی، هوایی اعم از زیرساخت‌ها و وسایل حمل و نقل، و ماشین‌آلات و واحدهای تولیدی بخش کشاورزی می باشد."
امید است شهرداری ها، وزارت نفت و نیرو با هماهنگی مناسب، موجب کاهش مصرف انرژی و سیستم های پایدار گرمایش با استفاده از تولید همزمان گرمایش و برق شوند.