علی ظفرزاده- دبیر کل جمعیت تولیدگرایان ایران
نویسنده، مطالب مهم روزنامه‌ها به ویژه روزنامه ستاره صبح را مطالعه می‌کند. این روزنامه پس از حمله حماس (7 اکتبر 2023- 15 مهر 1402) اسراییل موضوع جنگ حماس و حزب الله با اسراییل را رصد می‌کرد. اخبار جنگ تجزیه و تحلیل می شد و مقالات ، گزارش‌ها و گفتگو ها پیرامون وقایع این جنگ نیز مد نظر روزنامه بود. نکته قابل تأمل اینکه درحالی که عده‌ای در داخل مارش پیروزی می‌زدند و هورا می‌کشیدند، علی صالح آبادی نوشت: این جنگ یک مناقشه عبری-عربی-غربی است و نتیجه اش خانمان سوز و ویرانگرخواهد بود. تداوم جنگ، کشتار بیگناهان،کودکان،زنان،سالخوردگان، ویرانی زیرساخت ها، اهالی خانه و کاشانه خواهد بود، بنابراین نباید ادامه می یافت.
ستاره صبح به حاکمیت توصیه می کرد که ایران نباید پایش به مناقشه عبری-عربی-غربی باز شود، بلکه حمایت از حماس و حزب الله حقوقی و کمک‌های انسانی از طریق مجامع بین المللی باشد.
جنگ 15 ماه طول کشید و حماس مقاومت کرد و پای ایران هم به جنگ باز شد. حاصل این جنگ کشته شدن بیش از 48 هزار نفر و ویرانی باور نکردنی نوار غزه و لبنان شد. البته متجاوز هم ضربه سنگینی خورد. هزینه‌ای گزاف جانی، مالی و کشیده شدن دامنه‌ی جنگ به لبنان و ترور سران و نام آوران دامنه آتش جنگ تا یمن ایران و عراق و سقوط سوریه و فرار بشار اسد و پناهنده شدن به روسیه کشید. آشوب خاورمیانه و شهدایی عزیزی از ایران در این واقعه‌ی شوم و آشکار شدن عمق خباثت و رذالت اسراییل وهم پیمانانش نمایان شد که حتی آن را به جانوران هم نمی‌توان تشییه کرد زیرا هیچ حیوانی به این سبوعیت نمی‌شناسیم مگر مسخ شدگانی از انسان نماها.
مدیر مسئول روزنامه ستاره صبح از همان ابتدا معتقد بود تجربه نشان می‌دهد، اسراییل و امریکا و بخشی از اروپا با تمام توان نظامی و لجستیکی از اسراییل حمایت می‌کنند، نوار غزه را ویران ومردم بی پناهش را از پای در می‌آوردند آن‌ها را بی خانمان و بی دارو و درمان می‌کنند. وقتی وضع چنین است باید هرچه زودتر این جنگ نابرابر متوقف می شد. جنگ فعلاً متوقف شده اما آثار زیان‌بار و مهلک آن در منطقه باقی مانده است که باور کردنی نیست. آنچه در سوریه، لبنان و محور مقاومت گذشت هرگز متصور نبود، هنوز هم باورپذیر نیست. از این رو پیش بینی‌های مدیر مسوول ستاره صبح شایسته تقدیر است که در گفتار و نوشتار و دهها مقاله شروع این جنگ و ادامه آن را اشتباه استراتژیک می‌دانست. متاسفانه در ایران روزنگاران حرفه‌ای دستکم گرفته می‌شوند وبه آن‌ها به عنوان واقعه نگار نگاه می‌شود وبی مهری به رسانه‌ها و تحلیل کردن وکم توجهی به یادداشت‌ها ومقالات صاحب نظران می شود موضوع محروم شدن از دیدگاه‌ها و راهکارهای نویسندگان مستقل خسارت برای کشور است. حاکمیت باید از این سرمایه‌های فکری و اندیشه ورزی و پیش بینی صاحب نظران و روزنامه نگاران برای عبور از بحران‌ها استفاده نماید.
در پایان به دو نمونه از پیش بینی‌های مدیر مسئول ستاره صبح اشاره می‌شود:
اول- نویسنده شاهد بود که شورای نگهبان در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 صلاحیت اکبر هاشمی رفسنجانی را رد کرد. جلسه‌ای بود، بسیاری از سیاسیون، نمایندگان ادوار مجلس و ... حضور داشتند. حضار ناامید بودند و می‌گفتند باید فشار بیاوریم تا هاشمی تأیید شود. صالح آبادی به عنوان آخرین نفر گفت: همان اراده‌ای که من و شما را برای مجلس رد صلاحیت کرده هاشمی را هم رد صلاحیت کرده ، هاشمی تمام شده و امکان برگشت او به عرصه انتخابات ناممکن است. صالح آبادی گفت: ما با حمایت از حسن روحانی در یک انتخابات پر شور و هجومی رقیب را زمین گیر خواهیم کرد. خیلی به او حمله کردند ولی وی کوتاه نیامد و بر عقیده اش که با حسن روحانی پیروز می‌شویم باقی ماند ، پیش بینی که درست از آب در آمد.
دوم- نویسنده بخاطر دارد که پوتین در یک خطای محاسباتی روز 5 اسفند 1400 به کشور کوچک اوکراین حمله کرد. مدیر مسئول روزنامه ستاره صبح دو روز بعد یعنی 7 اسفند در یادادشتی نوشت: پوتین در تله غرب افتاده و امکان خروجش ناممکن بلکه دشوار خواهد بود.
باید دانست که در بین روزنامه نگاران افرادی وجود دارند که مسئولانه و در جهت دفاع از حقوق مردم و منافع ملی قلم می زنند.