اشاره: (مصطفا صباغ، روزنامه‌نگار) - سالی که گذشت، سالی پرفرازونشیب برای سیاست ایران در داخل و خارج بود. در شرایطی که معاهده برجام بعد از خروج یک‌جانبه دولت آمریکا در سال ٢٠١٨ به کالبدی بی‌جان تبدیل‌شده بود، ناگهان در آمریکا، مردم این کشور به‌طور گسترده پای صندوق‌های رأی رفتند و به سیاست‌های مخرب دونالد ترامپ، نه گفتند. با کنار رفتن ناقض برجام از کاخ سفید، نوبت به جو بایدن، سیاستمدار کهنه‌کار حزب دموکرات رسید که قبل و بعد از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اعلام کرده بود که در چارچوب مخالفت باسیاست «فشار حداکثری» دولت دونالد ترامپ تمایل به بازسازی برجام دارد؛ هرچند او بازگشت ایران به تعهدات برجامی به‌صورت کامل را شرط برداشتن تحریم‌ها می‌داند. البته دولت بایدن و تیم دیپلماسی‌اش که همگی سابقه طولانی در این زمینه دارند، با چند اقدام مثبت، به انجام مذاکره و بازگشت به برجام چراغ سبز نشان دادند. ابتدا آمریکا به شورای امنیت نامه نوشت که از بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران از راه مکانیسم ماشه، چشم‌پوشی کرده و تحریم‌های سازمان ملل که شش سال پیش برداشته شدند، «فسخ‌شده» باقی می‌مانند؛ پس‌ازآن هم محدودیت‌های تردد دیپلمات‌های ایرانی در نیویورک برداشته شد. سپس آمریکا به اتحادیه اروپا اعلام کرد که حاضر است در قالب 1+5 با ایران مذاکره کند؛ پیشنهادی که هنوز از سوی ایران موردپذیرش قرار نگرفته است. البته اصولگرایان و چهره‌های تندرو در داخل همچنان بر طبل مخالفت با برجام و مذاکره می‌کوبند و برخی از آنان، تحریم‌ها را که بلای جان مردم شده، «نعمت» می‌دانند. اما پرسش از آنان این است که آیا می‌دانند که مردم در شرایط سخت به سر می‌برند و هرگاه که تنش بین ایران و غرب افزایش می‌یابد، قیمت دلار و متأثر از آن دیگر کالاها روند افزایشی به خود می‌گیرند و در عمل قدرت خرید مردم کاهش و سفره آن‌ها کوچک می‌شود. پاسخ مخالفان احیای برجام و مذاکره بین تهران و واشنگتن، درباره این موضوع چیست؟ دراین‌ارتباط ستاره صبح به سراغ فریدون مجلسی، دیپلمات پیشین و تحلیلگر برجسته روابط بین‌الملل رفت تا نظر او را پیرامون مسیر دیپلماسی کشور در سالی که گذشت و چشم‌انداز سیاست کشور در سال 1400 جویا شود.
۱۳۹۹ دوشنبه ۲۵ اسفند