مشکل آنجاست که آمریکا، اروپا و اسرائیل می‌گویند ایران حق غنی سازی در داخل ندارد. ایران هم به صراحت اعلام کرده که غنی سازی خط قرمز است و اگر پذیرفته نشود میز مذاکره را ترک خواهد کرد.
هر چند جزییات مذاکرات روز گذشته که بیش از سه ساعت به طول انجامید به رسانه‌ها درز نکرده است، اما از گفته های عراقچی و وزیر خارجه عمان چنین بر می‌آید که مذاکرات به بن بست خورده است. این در حالی است که مردم و بازار در انتظار توافق به سر می‌برند چون اگر توافق نشود، امکان تحریم بیشتر و احتمال حمله نظامی وجود دارد. شرایط شبه جنگ بازار را دچار نوسان کرده و سودجویان از بازار آشفته سود می‌برند و از آب گلالود ماهی می‌گیرند.
واقعیت این است که ایران با یک چالش چندوجهی مواجه است که عبارت است از آمریکا، اروپا، اسرائیل و بی تفاوتی چین و روسیه. این مجموعه عزمشان را جزم کرده‌اند که ایران غنی سازی را کنار بگذارد. ایران هم شیوه مقاومت را برگزیده است. نتیجه این تقابل هرچند غیر قابل پیش بینی است، اما آنچه قابل پیش بینی است این است که مجموعه‌ای که در مقابل ایران قرار گرفته‌اند می‌توانند فشار اقتصادی به کشور وارد کنند و زندگی مردم را تحت تأثیر قرار دهند.
عراقچی گفت، تحریم فشار دارد ولی ما در آن زندگی می‌کنیم. این در حالی است که مردم نمی‌خواهند در میانه تحریم و تهدید زندگی کنند و به دنبال صلح و سازش هستند.
نکته قابل تأمل اینکه ویتکاف قبل از پایان مذاکرات جلسه را ترک کرد. در ادامه تازه ترین واکنش‌ها به مذاکرات دور پنجم را می‌خوانیم:
وزیر خارجه ایران
مذاکرات پیچیده‌تر از آن است که بخواهد با دو الی سه جلسه تمام شود. اینکه اکنون در یک مسیر معقولی در این مذاکرات قرار گرفته‌ایم، خودش یک پیشرفت است و امیدواریم که در یکی دو جلسه آینده با توجه به برداشت‌های بهتری که نسبت به مواضع ایران در طرف مقابل وجود دارد، بتوانیم به راهکارهایی برسیم که در مذاکرات قابل پیشرفت باشد. ما هنوز در آن مرحله نیستیم اما ناامید هم نیستیم و با توجه به بحث‌هایی که امروز صورت گرفت و راهکارهایی که توسط عمان برای رفع موانع پیشنهاد شد، احتمال پیشرفت وجود دارد.
وزیر خاجه عمان
پنجمین دور مذاکرات ایران و آمریکا امروز در رم با پیشرفت‌هایی هرچند نه قطعی به پایان رسید. ما امیدواریم که در روزهای آینده مسائل باقی‌مانده روشن شود تا بتوانیم به سمت هدف مشترک دستیابی به یک توافق پایدار و شرافتمندانه پیش برویم.
وال‌استریت‌ژورنال
تلاش برای دستیابی به یک چارچوب سیاسی در مورد برنامه هسته‌ای ایران، از برخی جهات، یادآور توافق موقت سال ۲۰۱۳ است که پیش از توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ ایران با دولت اوباما حاصل شد. نکته کلیدی برای رسیدن به تفاهم، غنی‌سازی است. بدون توافق بر سر غنی سازی صفر یا غنی‌سازی محدود، به سادگی نمی‌توان روی جزئیات توافق کار کرد. این کار صرفاً اختلافات سیاسی در این مورد را تکرار خواهد کرد.