ستاره صبح، عاطفه فرشباف: محمدرضا شالبافان، مدیرکل دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت درباره وضعیت شاخص های سلامت روان گفت: شایع ترین اختلالات روان پزشکی در ایران افسردگی و اضطراب هستند. در سال های اخیر، شیوع این اختلالات در کشور افزایش چشم گیری داشته است. بر اساس آخرین پیمایش ملی که در پایان دوران کرونا انجام شد، حدود 25 درصد از مردم ایران به نوعی اختلال روان پزشکی مبتلا بودند. در روز های گذشته نیز خبر قتل دختری 18 ساله به دست پدر 48 ساله اش رسانه‌ها را در نوردید. این حادثه تلخ از نظر اجتماعی قابل تأمل است، چرا که این جنایت نه پشت دیوار های خانه، بلکه در پیاده رو و مقابل چشم شهروندان انجام گرفت و رهگذران بی اعتنا به چاقو خوردن دختر جوان، از کنار صحنه جرم رد می‌شدند. ستاره صبح در گفت‌وگو با امان الله قرائی مقدم، جامعه‌شناس به بررسی وضعیت اجتماعی ایران و شیوع اختلالات روان پزشکی در کشور پرداخته که در ادامه می‌خوانید:
قرائی مقدم افزود: ما در دوران مصلحت گرایی، خود اگوئیسم یا خودگرایی زندگی می‌کنیم. در چنین فضایی افراد به مصلحت خود می‌اندیشند و مصلحت گرا شده‌اند.
این جامعه‌شناس با بیان مثالی در تشریح نظریه زوال همبستگی گفت: وقتی وارد سوپر مارکت می‌شوید به همان اندازه ارزش دارید که برای خرید تان پول خرج می‌کنید. بالافاصله بعد از آن فراموش می‌شوید و نسبتی بین شما و آن فروشنده وجود نخواهد داشت. درحالیکه یک بقالی در شهرستان یا یک قهوه خانه در یک روستا با تک تک اهالی آن محله و منطقه نسبتنی نزدیک و مستقیم داشت.
وی گفت: مردم در روستا‌ها و شهرستان‌ها همه همدیگر را می‌شناسند و نسبت به هم حساس و مسئولیت پذیر هستند. متأسفانه شهر های بزرگ به دنیای بی هویتی، تنهایی و بی کسی تبدیل شده‌اند.
این استاد دانشگاه فرهنگ را عامل پیوند مردم می‌داند وی در اینر ابطه تشریح کرد: مردم شهرنشین باید مشترکاتی داشته باشند تا همبستگی از هم گسیخته آنان را ترمیم کند و بر میزان همدلی آنها بیافزاید. موسیقی و فیلم ایرانی، کتاب و تمام المان های فرهنگی می‌توانند دار شرایطی که زمین و زمان به این مردم می‌گوید:«به فکر خودت باشد» بین آنها همبستگی ایجاد کند.
وی افزود: امروز المان های فرهنگی تفرقه ایجاد می‌کنند. فیلم‌ها و سریال‌ها ناامیدی را رواج می‌دهد. اخبار خشونت را ترویج می‌دهد. موسیقی از سطح آرامش بخشی فاصله گرفته و فرهنگ در زندگی شهرنشینی کمکی به ارتقای معنویت و انسانیت نمی‌کند.
این جامعه‌شناس ترویج نفرت از طریق نماد های تصویری را عامل خشم و افسردگی جامعه می‌داند. وی در این رابطه گفت: شهرنشینی از غم خواری برای هم نوع خالی است. غم یک شهرنشین، غم همسایه او نیست. مردم فاصله، بی هم صدایی و بی کسی را احساس می‌کنند. فضای اجتماعی خشم، افسردگی و نفرت را ترویج می‌دهد و متأسفانه ابزار تعدیل این فضا یعنی صدا و سیما، دیگر رسانه‌ها و فیلم و موسیقی و... نفرتی بیش از آنچه در جامعه وجود دارد را بازتاب می‌دهند. وی اضافه کرد: وضع به گونه‌ای شده است که خشونت در جامعه وجود دارد. از شعاری که به طور رسمی و با مجوز توسط یک مرکز فرهنگی، اداره یا پایگاهی بر روی دیوار نوشته شده تا شعار های غیر رسمی، از پوستر ها، بنر ها، بیلبوردها و عکس‌ها و نقاشی‌ها تا نزاع مردمانی که در کوچه و بازار می‌بینیم همه به نوعی نماد خشم و نفرت پراکنی هستند. امان الله قرائی مقدم در پایان سخنان خود تاکید داشت: صدا و سیما در مقوله ترویج خشونت مقصر است. دهه‌ها است که از رسانه ملی که با بودجه کشور اداره می‌شود شعار مرگ بر این و آن سر داده شده است. وقتی خشم و نفرت وجود دارد، آب و هوای اجتماعی یاس آلود می‌شود.