به گزارش ایران، بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید؛:
- مذاکره سیاسی و دیپلماتیــک گـــــــــاهی بین دولت‌های همسو صورت می‌گیرد و گاهی بین دولت‌های دارای اختلاف و حتی دشمن. مذاکره اولی عادی است و مذاکره دوم، می‌تواند بیانگر ارزش سیاست و هنر سیاستمدار باشد.
- مسئله مذاکره ایران و آمریکا هم می‌تواند ذیل صورت‌بندی دوم باشد. زیرا اختلافات تاریخی بین دو کشور کم نیست. آمریکا خوی استکباری دارد، زورگویی می‌کند، سوابق مداخله آزاردهنده‌ای دارد، بدعهدی رئیس‌جمهوری فعلی‌اش ترامپ در برجام پیش روی ماست. همه اینها خشم و بدبینی نسبت به هیئت حاکمه آمریکا را منطقی می‌سازد. اما با علم به همه این موارد، به نظر می‌رسد می‌شد با حواس جمع‌تر منافع ملی خود را دنبال کنیم.
- امروز اگر حل مسائل را صرفاً بر اساس منافع ملی ایران و ایرانیان و چهارچوب‌های تعیین شده دنبال کنیم، در مواجهه با آمریکا و غربی که روزبه‌روز راستگراتر و فاشیستی‌تر می‌شود، بهتر است.
- از سوی دیگر باید دانست که اصل مذاکره یک نمایش صلح در صحنه داخلی و جهانی به همراه خواهد داشت. البته حضور در مذاکره به معنای پذیرش نظرات یا زورگویی‌های طرف مقابل نیست.می‌توان وارد مذاکره شد و سپس شکست مذاکرات را هم اعلام کرد.
- همین عامل به تنهایی هزینه کمتری دارد تا اجتناب از مذاکره. با اینکه بنا بر نظر قریب به اتفاق کارشناسان، ترامپ ویژگی‌های شخصیتی خاصی دارد، اما در مقابل ایران هم کارت‌هایی دارد و در کنار همه اینها، منطقه خاورمیانه شرایطی دارد که می‌توان روی آنها برای مدیریت تنش با آمریکا حساب کرد.
- رویکرد اخیر رئیس‌جمهوری پزشکیان درباره مذاکره می‌تواند منفذی برای این راهبرد و خرید زمان و فرصت برای این منظور باشد.
- اکثریت جامعه هم چنین مطالبه‌ای دارد و شاید اغراق نباشد که اصلی‌ترین وجه تمایز دکتر پزشکیان با رقبایش در انتخابات ریاست‌جمهوری و از عوامل انگیزه‌بخش برای رأی به او همین رویکرد باشد.