ستاره صبح، فائزه صدر: کمتر از ۵ ماه از عمر دولت چهاردهم می‌گذرد، اما تندروها تمام تلاش خود را برای زمین زدن رئیس‌جمهور به کار بسته‌اند. مسعود پزشکیان در حالی به کرسی ریاست جمهوری تکیه زد که از یک سو منطقه درگیر تنش بود و ایران در معرض تهدید حملات اسرائیل و حامیان اش قرار داشت و از سوی دیگر تندروها سنگین‌ترین حملات را علیه دولت چهاردهم سازمندهی کرده بودند. اصولگرایان تندرو عملکرد خود را در دولت سیزدهم چنان معرفی می‌کنند که گویی در سه سال گذشته هیچ اقدام منفی در زمینه اقتصاد و معیشت مردم رخ نداده و دولت نوپای پزشکیان مسبب وضع موجود است. ستاره صبح در گفت‌وگو با جلیل رحیمی جهان‌آبادی، عضو پیشین کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به بررسی عملکرد دولت در 5 ماه گذشته پرداخته که در ادامه می‌خوانید:
مسعود پزشکیان همانگونه که در شرایطی ویژه وارد رقابت‌های انتخاباتی شد، در شرایط خاص دولت را تحویل گرفت، تحلیل شما از وضعیت موجود و چالش‌های دولت چهاردهم چیست؟
هر کارشناس منصفی در ارزیابی شرایط امروز کشور اعلام می‌کند که وضعیت ایران خوب نیست. هر کسی برای کشور و مردم دلسوز است از این وضعیت اظهار نگرانی می‌کند.
تحولات خاورمیانه و حوادث تلخی که در منطقه رخ داد، این الزام را ایجاد می‌کند که در سیاست خارجی راهبرد جدیدی طراحی کنیم تا در مواجه با خاورمیانه در حال تغییر عملکرد خوبی داشته باشیم. تنش زدایی، یارگیری و ارتباطات جدید نشان دهنده شناخت دقیق از شرایط موجود خاورمیانه است.
کشور با گسستی میان مردم و حاکمیت روبه‌رو است. گسستی که به گسلی خطرناک و آسیب پذیر تبدیل شده است. مسعود پزشکیان در شرایطی که وضعیت اقتصادی خوب نیست، میزان ناامیدی بالاست، چالش میان مردم و حاکمیت شدید است و گسست میان طیف‌های سیاسی به حداکثر رسیده؛ با مشارکتی شکننده در انتخابات پیروز شد.
رقبای آقای پزشکیان درک درستی از منافع ملی و شرایط کشور ندارند. مسیری که به عقیده ما خطرناک است و آنچه را که چالش و خطر امنیتی می‌بینیم؛ به عقیده رقبا موفقیت و پیروزی نظام است. شرایطی بر کشور حاکم شده که گویی این دو گروه در دو کشور متفاوت زندگی می‌کنند.
با توجه به شناخت شما از رئیس‌جمهور و اشرافی که بر مسائل و مشکلات کشور دارید، عملکرد دولت چهاردهم و شخص رئیس دولت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
به عقیده من آقای پزشکیان در بخشی از سیاست‌ها خوب عمل کرد و در بخش‌هایی ضعیف و بد عمل کرده است. نگاه به اقلیت‌های مذهبی یکی از حرکت‌های خوب رئیس‌جمهور بود. دو استاندار از اهل سنت در دو استان سنی نشین مهم کردستان و سیستان و بلوچستان که دارای چالش‌های امنیتی بودند و همچنین انتخاب شخصیتی از اهل سنت به عنوان معاون، حرکت خوبی بود.
به عقیده من رئیس‌جمهور در چینش کابینه ضعیف عمل کرد. افرادی به عنون وزیر انتخاب شدند که هیچ سنخیت فکری و باوری به مسیر دولت مسعود پزشکیان ندارند. رئیس دولت کابینه‌اش را ضعیف بسته، آثار این اشتباه در چند ماه آینده نمایان خواهد شد.
طیفی که شرایط کشور را از زاویه نگاه آقای پزشکیان نمی‌بینند، امروز در کابینه چهاردهم حضور پررنگی دارند. متأسفانه این افراد در گذشته مدیران موفقی نبودند که بگوییم چاره‌ای نیست و حتماً باید از این افراد استفاده کرد! وقتی تبعات حضور این افراد در کشور نمایان شود، ضعف‌ها به حساب این طیف گذاشته نمی‌شود و به پای مسعود پزشکیان و حامیانش نوشته می‌شود.
* ترس، تعارف، محافظه کاری یا منفعت طلبی اجازه نمی‌دهد روسای جمهور از ظرفیت ریاست بر قوه مجریه استفاده کنند
* اگر گره سیاست خارجی باز نشود و تحریم‌ها برداشته نشود، مشکل حل نخواهد شد
تحولات خاورمیانه و حوادث تلخی که در منطقه رخ داد، این الزام را ایجاد می‌کند که در سیاست خارجی راهبرد جدیدی طراحی کنیم
به عنوان نماینده پیشین مجلس و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، با درکی که از مشکلات کشور دارید، چه راهکاری پیش پای دولت می‌گذارید؟
گره اصلی کار کشور در عرصه سیاست خارجی است که باید باز شود. احیای دور جدید مذاکرات، تنش زدایی با اروپا و آمریکا و تنش زدایی با اعراب و تحلیل درست حوادث منطقه نیاز امروز کشور است. باید تیمی قدرتمند در عرصه سیاست خارجی فعالیت کند.
بالا و پایین بردن دستوری نرخ دلار یا تعیین دستوری قیمت کالا دیگر راهگشا نیست، اگر گره سیاست خارجی باز نشود و تحریم‌ها برداشته نشود، مشکل حل نخواهد شد.
آقای پزشکیان باید با قدرت تمام عمل کند و طیف همفکر خود را در تمام بخش‌های کشور حاکم کند. ایشان باید با افتخار اعلام کند که این طیف با رأی مردم برای 4 سال پیش رو روی کار آمده‌اند. اگر عملکرد این گروه مطلوب مردم نبود، به طیف مقابل رأی می‌دهند.
امروز اخباری از استان‌ها به گوش ما می‌رسد که از دلسردی مردم خبر می‌دهد. اعتماد اجتماعی در حال فروریختن است. این مردم چندی پیش به آقای پزشکیان امید بسته بودند.
رئیس‌جمهور باید با صراحت با حاکمیت صحبت کند. پزشکیان آمد تا گره‌های کور زندگی مردم و مشکلات اساسی کشور را حل کند، امروز برای همفکری طیف‌های سیاسی برای کاری مثل رفع فیلترینگ زمان نداریم. تصمیمی که در این سال‌ها موجب ایجاد نارضایتی شده، حقوق مردم را ضایع کرده، آسیب‌های امنیتی زده و هیچ دلیل منطقی پشت اش نبود، نباید قطره چکانی رفع فیلتر شود.
اگر به جای آقای پزشکیان بودم و مشکلات کشور و جایگاه رئیس‌جمهور را می‌شناختم، اجازه نمی‌دادم یک بازپرس تلگرام را در کشور فیلتر کند و دولت و رئیس‌جمهور تماشاچی باشد.
برخی از استانداران و فرمانداران آقای پزشکیان را قبول ندارند و حتی وقتی ایشان در مجلس بود وی را خطری برای کشور تلقی می‌کردند. چنین افرادی امروز در پست‌های کلیدی فعالیت می‌کنند و قرار است انتخابات شوراها را هدایت کنند. اگر وضعیت به همین منوال پیش برود طیف آقای پزشکیان در انتخابات شوراها شکست می‌خورد.
به عنوان کسی که 8 سال نماینده مجلس بوده می‌توانم ابر چالش‌های بسیاری را بشمارم که حل آن‌ها فقط به اراده قاطع رئیس‌جمهور نیاز دارد. مجلس چه زمانی واردات خودرو را تصویب کرده است؟ نیاز مردم واردات ماشین‌های باکیفیت و ارزان قیمت است. چه کسی اجازه این کار را نمی‌دهد؟
کدام کشوری مثل ایران اداره می‌شود؟ در کدام کشور تصمیم گیران می‌گردند تا ببینند از کجا می‌شود مردم را ناراضی کرد و درست روی آن نقطه انگشت گذاشته می‌شود؟! در مجلس یازدهم آن همه گفتیم که قانون حجاب کارشناسی شده نیست، اجرایی نخواهد بود و تنش ایجاد خواهد کرد. چرا عده‌ای بر تصویب چنین قانونی اصرای می‌کردند؟
در شریطی که جمهوری اسلامی به آرامش نیاز دارد و باید رابطه‌اش را با مردم بهبود دهد، عده‌ای تلاش می‌کنند با تحریک مردم، چالش‌های امنیتی ایجاد کنند؟ آقای پزشکیان باید در برابر این طیف با قاطعیت عمل کنند.
در این کشور صبح تا شب عده‌ای بر اجرای قوانین ناکارامدی که حاصل اش تنش امنیتی برای جمهوری اسلامی است، اصرار می‌کنند. رئیس‌جمهور باید در برابر این افراد از حقوق ملت دفاع کند.
اگر تعارفات ادامه پیدا کند و با صراحت از حقوق مردم دفاع نشود، مردم از دولت چهاردهم هم عبور خواهند کرد. آنگه فرصتی برای جلب دوباره اعتماد مردم وجود ندارد. اگر طیف مقابل دولت فکر می‌کنند با تخریب مسعود پزشکیان مجدداً قدرت به آن‌ها می‌رسد، آخرین اشتباه عمر خود را مرتکب شده‌اند.
* کشور با گسستی میان مردم و حاکمیت روبه‌رو است. گسستی که به گسلی خطرناک و آسیب پذیر تبدیل شده است
* رقبای آقای پزشکیان درک درستی از منافع ملی و شرایط کشور ندارند
* رئیس‌جمهور در چینش کابینه ضعیف عمل کرد
* طیفی که شرایط کشور را از زاویه نگاه آقای پزشکیان نمی‌بینند، امروز در کابینه چهاردهم حضور پررنگی دارند
نظرتان درباره ایده وفاق رئیس جمهرو چیست؟ آیا مسعود پزشکیان می‌تواند با رمز وفاق بر تندروها پیروز شود؟
اشتباه بزرگ مسعود پزشکیان این است که فکر می‌کند اگر بخشی از قدرت دولت را با اصولگرایان تقسیم کند، موفق خواهد شد. در خوشبینانه ترین حالت تنها 30 درصد قدرت کشور در اختیار قوه مجریه است، 70 درصد قدرت در اختیار طیف اصولگرا است که در مقابل مسعود پزشکیان قرار دارند. اگر نیمی از 30 درصد اختیارات قوه مجریه هم در اختیار اصولگرایان قرار بگیرد برای مردم چه می‌ماند؟!
آیا مشکلات کشور در بخش‌هایی که در اختیار اصولگرایان است از جمله در صدا و سیما و ... حل شده و فقط همین بخش اجرایی مانده که رئیس‌جمهور می‌خواهد از طریق وفاق و سهم دادن در بخش اجرایی به اصولگرایان مشکلات را حل کند؟!
کشور در شرایط حساسی است. اراده مردم بر این است که این مشکلات به سرعت و بدون گرفتار شدن در بروکراسی کور ایران حل شود و مردم بتوانند نفس بکشند. راضی کردن جامعه و فراهم کردن امکان یک زندگی شرافتمندانه و عادی برای مردم، بزرگ‌ترین کمک به نظام است و کشور را از بسیاری از چالش‌های پیش رو نجات می‌دهد.
یکی از اصلی‌ترین مشکلات کشور این است که روسای جمهور از تمام اختیارات و قدرت قوه مجریه استفاده نمی‌کنند. قوای نظامی و انتظامی زیر نظر قوه مجریه نیست، ولی بخش اقتصادی، صنعتی، کشاورزی، بخش‌های فرهنگی از جمله ارشاد و مدارس و دانشگاه‌ها در اختیار دولت است.
وقتی وزیری انتخاب می‌کنید که دولت شما را "دولت مسدود" معرفی می‌کند نه "دولت مسعود" و وزیری انتخاب می‌کنید که تفکر شما را انحطاط معرفی می‌کند و شما را واداده می‌خواند و عقیده دارد این تفکر موجب سرافکندگی جمهوری اسلامی است، چطور می‌خواهید رضایت مردم و رأی دهندگان را جلب کنید؟
اگر می‌خواستید توافق کنید، این سؤال پیش می‌آید که چرا انتخابات برگزار شد؟ چرا از مردم خواستیم یک تفکر و یک برنامه را از میان نامزدها انتخاب کنند؟ آقایانی که در رأس دولت قرار می‌گیرند از تمام قدرتی که قانون به رئیس‌جمهور داده استفاده نمی‌کنند.
از کسی که با قانون اساسی آشنا است نمی‌پذیرم که بگوید به من اختیارات نمی‌دهند. به باور من این ادعا نشان دهنده ضعف افراد است. هر کسی که رئیس‌جمهور شده و نتوانسته مشکلات کشور را حل کند، شخصیتی قدرتمند نبوده است. ترس، تعارف، محافظه کاری یا منفعت طلبی اجازه نمی‌دهد روسای جمهور از ظرفیت ریاست بر قوه مجریه استفاده کنند.
اگر وزرای قدرتمند انتخاب کنید و وزیر کشور مقتدر باشد و استاندارانی همفکر و پای کار منصوب شوند. فرمانداران و بخشداران هم طیف بگذارید چه کسی می‌تواند با چنین دولتی همکاری نکند؟ بله، وقتی وزیر، استاندار، فرماندار و بخشدار با شما همراه نیست، سنگ اندازی آن‌ها به شما اجازه نمی‌دهد برای کشور کاری بکنید.
همین مدیران دولتی غیر هم فکر از داخل بدنه دولت شروع به تخریب رئیس‌جمهور می‌کنند. این افراد پس از شکست رئیس‌جمهور سنگ اندازی و کارشکنی در برابر دولت را در رزومه خود می‌نویسند و با افتخار می‌گویند من در دولت فلان کاره بودم و برای فلان رئیس‌جمهور کار نمی‌کردم.