دهانشویه‌های الکلی سرطان‌زاست
مدیر گروه پروتزهای دندانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با انتقاد از تبلیغات نادرست خمیردندان‌های زغالی گفت: مصرف درازمدت این نوع خمیردندان سبب سایش دندانها، ایجاد حساسیت و رنگ گرفتن دندانها می‌شود.
به گزارش ایرنا از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، علیرضا هادی با هشدار درباره استفاده از خمیردندان‌های ذغالی گفت: در تبلیغات اعلام می‌کنند که این خمیردندان‌ها باعث سفیدی دندان می‌شود، اما متاسفانه مصرف درازمدت آنها سایش دندانها، ایجاد حساسیت و رنگ گرفتن دندانها را حتی بیش از گذشته به دنبال خواهد داشت.
وی استفاده از نخ دندان پس از صرف غذا را بسیار مهم عنوان کرد و یادآور شد: نواحی بین دندانی با مسواک تمیز نمی‌شوند و بیشتر افراد به دلیل عدم استفاده از نخ دندان دچار پوسیدگی بین دندانی می‌شوند.
این متخصص دندانپزشکی، فرهنگ سازی برای رعایت بهداشت دهان و دندان به ویژه در گروه سنی شش تا ۱۲ سال را مهم دانست و خاطرنشان کرد: نهادینه شدن رعایت بهداشت دهان و دندان به منزله سرمایه گذاری با ارزش بلندمدت برای سلامت افراد جامعه است. زیرا سلامت دندانها بر تغذیه و غذا خوردن و در نهایت سلامت فرد تاثیر دارد.
هادی، شست‌وشوی دندانی را از ابزار کاربردی در بهداشت دندانها ذکر کرد که با استفاده از فشار آب نواحی بین دندانی و لثه را تمیز می کند و به بیماران دارای ایمپلنت، بریجهای دندانی و مواردی از این قبیل استفاده از این ابزار را توصیه کرد؛ زیرا نخ دندان برای تمیز کردن نواحی بین دندانی آنها کافی نیست. به گفته هادی، براساس بررسی‌های صورت گرفته بیمارانی که از این ابزار استفاده می کنند از وضعیت سلامت لثه و استخوان فک بهتری برخوردار هستند.
استفاده از دهانشویه‌های فاقد الکل
مدیر گروه پروتزهای دندانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دهانشویه ها را شامل دو دسته درمانی و غیردرمانی عنوان کرد که دهانشویه درمانی (کلرهگزیدین و پروبیوتیک) توسط دندانپزشک برای هدفی خاص و مدتی مشخص و محدود تجویز می‌شود.
هادی، دهانشویه‌های غیردرمانی را حاوی ترکیبات مختلفی عنوان کرد و افزود: این دهانشویه‌ها حتما باید حاوی فلوراید باشند و توصیه می‌شود که در گروه سنی شش تا ۱۲ سال استفاده شود. وی هشدار داد که هنگام خرید دهانشویه حتما نوع فاقد الکل را تهیه کنند. زیرا انواع الکلی با داشتن درصد بالای الکل در مواجهه با مخاط دهان باعث ایجاد مشکلات مرتبط با سرطان‌ها می‌شود. وی با اشاره به انواع روش‌های جایگزینی دندان‌های از دست رفته گفت: بیماران به دو دسته کاملا بی‌دندان و نیمه بی‌دندان دسته‌بندی می‌شوند که طبق نظر متخصص با پروتزهای دندانی ثابت یا متحرک تحت درمان قرار می‌گیرند. هادی، دیابت کنترل نشده و مصرف داروهای پوکی استخوان را از موارد ممنوعیت درمان با ایمپلنت برشمرد و یادآور شد که در سایر بیماری‌ها منع مطلقی برای انجام ایمپلنت وجود ندارد. وی دیابت کنترل نشده را باعث افزایش احتمال پس زدن ایمپلنت دانست و گفت: قبل از شروع درمان میانگین قندخون سه ماهه (HBA۱C) بیمار چک می‌شود که باید زیر هفت باشد. در صورت بالاتر بودن بیمار باید به پزشک غدد مراجعه کرده و پس از کنترل قند خون، درمان ایمپلنت انجام شود. به گفته این عضو هیات علمی دانشگاه، پوکی استخوان مانعی برای تجویز ایمپلنت نیست اما داروهای مربوط به آن ریسک جراحی ایمپلنت را افزایش می دهند، بنابراین با مشورت پزشک معالج باید این داروها شش ماه تا دو سال قطع شوند و پس از آن جراحی ایمپلنت انجام شود.