۱۴۰۳ يکشنبه ۳۰ ارديبهشت
برچسب:

#عمران_دسترس

ستاره صبح: کتاب «فلسفه ادبیات» نوشته پیتر لامارک و با ترجمه میثم محمدامینی دارای ۷ فصل اصلی است که به ترتیب عبارت‌اند از هنر، ادبیات، نویسنده، مطالعه اثر ادبی، داستان، حقیقت و ارزش. به گفته لامارک مخاطبان کتاب «فلسفه ادبیات» فقط علاقه‌مندان به فلسفه نیستند، بلکه منتقدان و همین‌طور خوانندگان عادی هم که به ادبیات علاقه‌مندند و ذوق دنبال کردن مسائلی ورای امور عادی و پیش‌پاافتاده را دارند، می‌توانند این کتاب را بخوانند. یکی از پرسش‌هایی که لامارک در این کتاب در پی پاسخ به آن بوده، این است که توجه به ادبیات به‌مثابه هنر دقیقاً یعنی چه؟ نوشتار پیش رو نگاهی منتقدانه به کتاب «فلسفه ادبیات» به قلم عمران دسترس نویسنده و منتقد است.

ستاره صبح: کتاب «جهان اسپینوزا» با عنوان فرعی «درس گفتارهای ژیل دلوز درباره‌ اسپینوزا ۱۹۷۸-۱۹۸۱» ترجمه حامد موحدی توسط نشر نی در ۲۷۰ صفحه منتشر شده است. ژیل دلوز یکی از مهم‌ترین فیلسوفان معاصر فرانسوی است که در بیشتر حوزه‌های معرفتی آرا مهمی را ارائه داده است. نوشتار پیش رو نگاهی منتقدانه به کتاب «جهان اسپینوزا» به قلم عمران دسترس نویسنده و منتقد است.

ستاره صبح: کتاب «دوستی در عصر اقتصاد» نوشته «تاد می» با ترجمه «کاوه بهبهانی» درباره‌ این است که ما در رویارویی با خودمان و با دیگران چه کسی هستیم. نولیبرالیسم نقش بسیاری در ساختن کسی که امروز هستیم داشته است. نقل معروفی ا‌ست که می‌گوید: «نمی‌دانیم سرمایه‌داری کی تمام می‌شود، ولی قطعاً زمین خیلی زودتر نابود خواهد شد!» این جمله استعاره‌ و چکیده‌ای از ماجرایی ا‌ست که بر انسان و زمین رفته و خواهد رفت و شر اعظم با نام نمادین نولیبرالیسم، عملیاتی‌اش کرده‌ است. کتاب «دوستی در عصر اقتصاد: مقاومت در برابر نیروهای نولیبرالیسم» یکی از تحلیل‌های نقادانه‌ درخشانی‌ است که خواندنش الزامی به نظر می‌رسد. «تاد می» در این کتاب دوگانه‌ برساخت جهان نولیبرال یعنی «کارآفرین» و «مصرف‌کننده» را برابرمان گذاشته و در خصوص بلایی که جهان سرمایه بر سر «دوستی» آورده، بحث می‌کند. دوستی در عصر اقتصاد، اقامه‌ دعوای دوستی علیه جهان معنا زدایی ‌شده ‌است که خیرخواهی از آن رخت بربسته و برای نجات خودمان و جهان باید به آن بازگردیم. نوشتار پیش رو نگاهی منتقدانه به کتاب «دوستی در عصر اقتصاد» به قلم عمران دسترس نویسنده و منتقد است.

اشاره: کتاب «نظم زمان» نوشته کارلو روولی با ترجمه مزدا موحد در سه بخش «فروپاشی زمان»، «جهان بدون زمان» و «منابع زمان» در ۱۷۷ صفحه نوشته شده است. در پشت‌ جلد این کتاب نوشته شده است: «زمان خود ماییم. ما این فضا هستیم، این محوطه‌ای که آثار حافظه درون اتصالات نورون‌های ما باز کرده است. ما خاطره هستیم. ما دل‌تنگی هستیم. ما در آرزوی آینده‌ای هستیم که نخواهد آمد.» کارلو روولی فیزیکدان مشهور در این کتاب، علم و فلسفه هنر را جمع می‌کند تا راز یکی از بزرگ‌ترین معماها را بگشاید: «معمای زمان». نوشتار پیش رو نگاهی منتقدانه به کتاب «نظم زمان» به قلم عمران دسترس نویسنده و منتقد است.

آخرین خبرها