ایرانی که مصرف کننده محصولات آنها وتأمین کننده منابع آنها باشد. به همین دلیل با حرکت درون زای جامعه ایرانی که هموارکننده راه آزادی ومردم سالاری باشد مخالفند. آنها به درستی می‌دانند خیزش ملی ایرانی وشکل گیری ساختار مردم سالار درایران چون توفانی همه کشورهای پیرامون ایران را در برخواهد گرفت وجنبش های مردم سالاری را شکل خواهد داد که توان اثرگذاری و فرمانروایی وغارت منابع منطقه توسط آنهارا از بین خواهد برد.
شوربختانه در این مسیر جمهوری اسلامی همراستای دشمنان ایران گام برداشته وعمل کرده است. انبوه منابع کشور در مسیر رشد وتوسعه پایدار، مستقل وملی سرمایه‌گذاری نشده است. بحران‌های فراگیر ناشی از ناکارآمدی‌های ویرانگری است. این بحران‌ها اساس کشور را هم به خطر انداخته است، نفوذی‌ها که در«تصمیم گیری‌ها» و «تصمیم سازی ها» و فضاسازی‌ها دست برتر را دارند چنان بی‌پروا و گستاخانه به پیش رفته‌اند که دلسوزان وطن ونخبگان برجسته را فراری داده‌اند تا دانش وتوانشان درخدمت سازندگی کشور به کار گرفته نشود. منابع گسترده‌ای که به نهادهای مذهبی داده می‌شود با هیچ منطقی سازگار نیست ولی پای نهادها و افراد گوناگون چنان در بودجه سفت ومحکم است که نه توانی و نه اراده‌ای برای اصلاح ساختار بودجه کشور وجود ندارد.
سهم جامعه المصطفی (بودجه پیشنهادی برای امسال 1756 میلیارد تومان) کجا وسهم مراکز دانشگاهی وپژوهشی کجا!؟
پرسش این است آیا بنیان‌گذار جمهوری اسلامی رضایت داشتند برای آرامگاهش این مقدار هزینه شود؟
مگر کسی جرئت می‌کند به چنین حوزه‌هایی وارد شود که فریاد وامصیبتا بلند خواهد شد. نظارت استصوابی برای پاسداری از این روش‌های نادرست است که کسی فریاد برنیاورد که درکشور اسیر تحریم وبحران بودجه‌های بی حساب وکتاب را قطع کنید ومراکز علمی را تقویت کنید! تاکسی نگوید بی دلیل وبا دلیل سهمیه‌ها را زیاد نکنید ونخبگان را فراری ندهید!
از شعارهای تند ومرگ براین وآن گفتن کسی آسیب نمی‌بیند ولی فرصتی برای تهدید کشور فراهم می‌آید. اگر نخبگان ودانشمندان رانده شده به ایران برگردند وتوان ودانش خویش را درخدمت توسعه قرار دهند. اگر امنیت سرمایه‌های مادی وعلمی تضمین شود آنگاه ایران بزرگترین مبارزه هدفمند با دشمنان کشوررا سامان داده است.
نشانه هائی از جسارت پذیرش اشتباه در برنامه ریزی‌ها و هزینه کردن‌ها دیده نمی‌شود.
راه توانمند شدن شعار دادن نیست عمل کردن است. توان موشکی ایران درپناه میدان دادن به نخبگان شکل گرفته است، ولی همگام کردن این پیشرفت علمی باشعارهای سطحی برای کشور خطر آفرین است. اینکه غربی‌ها درکنار برنامه هسته‌ای برنامه موشکی کشور را هم نشانه گرفته‌اند برای از بین بردن توان بازدارندگی کشور است.
ما به بسیج دانائی در همه زمینه‌ها نیاز دارایم. پیش نیاز این بسیج امنیت روانی و تأمین مناسب دانشمندان ونخبگان است تا بمانند ونروند، تا بیایند وبسازند.
هر اقدام ورفتاری که این امنیت را دستخوش آسیب کند در راستای کمک به دشمنان این مرز وبوم است.
برای ماندگاری ایران وایجاد فرصت‌های مناسب ناگزیر از روی آوردن به تغییرات ساختاری هستیم. اگر خودمان پیشگام تغییرات نشویم دیگران بیکار نخواهند نشست، زمان به سود ما عمل نمی‌کند برای سود کشور خودمان دست به کارشویم.