سهم بایدن در تأمین سلاح وادامه جنگ بسیاراست و بخشی از شکست انتخاباتی دموکراتها و کاملاً هریس ناشی از همین پشتیبانی کور و بیمنطق از نتانیاهو بود. آنها که درغزه جان باختند و رفتند برنمیگردند، چشمها هم اکنون به روزهای پس ازجنگ است.
آتش بس گام نخستی است که پشتیبانی جهانی را با خود دارد. ولی این گام با پایان جنگها و تشکیل دولت مستقل فلسطینی تکمیل میشود، بسیاری خواهند پرسید ارزش این جنگ وکشتار وخونریزی وویرانی چه بود؟ بسیاری نگران بازگشت جنگ خواهند بود! برخی از نابودی حماس خواهند گفت وکسانی هم پذیرش صلح را شکست اسرائیل خواهند خواند.
ولی گذشته ازهمه این تحلیلها وسخنان فرصتی پدید آمده که مردم غزه احساس اندکی آرامش کنند ومردمان خسته ودرهم شکسته به سهم مناسبتری از زندگی برسند. اگر ایران بادرک درست واقعیت، سیاستهای خودرا با سایر کشورها هماهنگ کرده و سیاستهای مبتنی بر منافع ملی را جایگزین سیاستهای مبتنی بر دیدگاههای ایدئولوژیک کرده بود و به جای فلسطینیها واعراب رسالت برخورد با اسرائیل را برای خود تعریف نمیکرد، جایگاه مناسب و شایستهتری برای خود رقم خواهدزد. برای اسرائیل پذیرش صلح دشوارترین اقدام سیاسی بوده وپذیرش کشور فلسطین درذهن نتانیاهو جای ندارد و برایش هیولاست. پایان جنگ، پایان نتانیاهو نیز خواهدشد. داستان فلسطین به سرلوحه خبرها برگشته ونتانیاهو به نسل کشی متهم ومحکوم گردیده، ترامپ هم از ایده جنگ پشتیبانی نمیکند، برای ایران هم فرصتی بی همانند پیدا شده. امید که این فرصت از دست نرود.