همایش وفاق هم به مسئولیت محمد جواد ظریف برگزار شد كه ضرورت آن مبهم است، آنچه زمینه چنین همایشى را ضرورى می‌نمود، واگذارى پست‌ها به مخالفان دولت چهاردهم بود كه مورد نقد جدى صاحب نظران قرار گرفت. علت این است كه مخالفان در جهت تحقق اهداف دولت مسعود پزشكیان تلاش نخواهند كرد و نیروها وروشهایی را به كار خواهند گرفت كه در جهت روى كار آمدن دولت پیدا وپنهان رقیب زمینه سازى و كارشكنى كنند. معمولاً نظریه‌ها را قبل از اجرا تبیین وتشریح وتفهیم می‌کنند واگر واژه وفاق را با تقلیل واغماض، نظریه بنامیم اول باتقسیم پست ومسئولیت‌ها به اجرا در آمده، چون اعتراض پیرامون آن شكل گرفته، همایشى روز پنج براى توجیه آن برگزار می‌گردد.
دربین همه بحران‌ها وبه تعبیرى تقلیل گرایانه، ناترازى هاى موجود بحران اقتصادى و معیشتى را آحاد مردم باتمام وجود درك می‌کنند ودرگیر آن هستند، ازبودجه مصوب سال ١٤٠٤ هم بخارى بر نمی‌خیزد و كسرى بى سابقه بودجه، تورم، ناترازى‌ها و فقر را گسترش می‌دهد وجاى همایش ورزمایش وچاره اندیشى در این زمینه خالى است و باید تمام امكانات ودارایی هاى، نهادهاى دولتى وحاكمیتى اعم از بنیاد مستضعفان كه اموال آن مصادره شده رژیم سابق ولاحق است و اموال تملیكى، بنیاد بركت، ستاد اجرایی، بنیاد پانزده خرداد، سازمان اقتصادى كوثر، آستان‌های مقدسه و اموال واملاك بلااستفاده حاكمیت بطور اعم ودولت در داخل وخارج كشور وغیره به كمك دولت بشتابند ونظارت پذیر شوند و یك خزانه ویك قانون بر همه امور اقتصادی و مالیاتی حاكم باشد وهیچ شخص ونهادى از پرداخت مالیات وعوارض ومقررات معاف نباشد. مهم‌تر اینکه حاكمیت چندگانه اقتصادى برچیده شود. این مهم آنگاه حاكمیت ملى تحقق می‌یابد، آنگاه مشكلات اقتصادى ومعیشتى روبه بهبود خواهد رفت و مردم طعم رفاه را خواهند چشید.