نویسنده سال‌هاست درباره رابطه بیش از عرف با دو کشور روسیه و چین هشدار داده و نوشته: دوستی با این دو کشور به‌ویژه روسیه عاقبت خوبی برای ملت نخواهد داشت.
برای اثبات این ادعا به چند موضوع تاریخی و امروزی اشاره می‌شود:
- رهبران روس همواره ایران را ابزاری برای پیشبرد اهداف خود دانسته و می‌دانند، بنابراین میل باطنی‌شان قرار گرفتن کشور ما در وضعیت ضعیف و درمانده بوده و هست. روسیه همواره رقیب بالقوه در فروش نفت و گاز با ایران بوده و هست. به همین دلیل قرار گرفتن در شرایط تحریم به نفع روسیه است.
- براساس عهد نامه گلستان (۱۱۹۲ خورشیدی) و ترکمنچای ( ۱۲۰۶ خورشیدی) حدود 250 هزار کیلومتر مربع از سرزمین ما از مام میهن جدا و به خاک روسیه ملحق شده است. کاری که روسیه از سال 2014 تاکنون درباره اوکراین در حال انجام آن است. «ژن» و «ذات» روس‌ها توسعه طلبی است. به همین دلیل است که مردم اوکراین و جمهوری‌های سابق اتحاد جماهیر شوروی از روسیه می‌ترسند، ما نیز باید هشیار و بیدار باشیم تا در «کمند» طرح‌های پوتین و دار و دسته‌اش نیفتیم. غربی‌ها خرس روسی را خطرناک ارزیابی می‌کنند.
- روس‌ها پس از جنگ جهانی اول و دوم که ایران به اشغال متفقین درآمد، دراستان‌های آذربایجان شرقی به‌ویژه تبریز، گیلان (رشت)، خراسان (مشهد) و ... از هیچ جنایتی فروگذار نکردند. این وقایع تلخ در خاطره تاریخی مردم ثبت و ضبط شده است و تا پایان تاریخ از یاد نخواهد رفت.
- روس‌ها همان جماعتی هستند که در روز عاشورا عزاداران تبریزی را قتل‌عام کردند، در مشهد به مسجد گوهرشاد و حرم رضوی حمله کردند! کدام کشور چنین جنایتی تا به حال درباره ایران انجام داده است؟
- مردم ایران در یک خیزش، جنبش مشروطه‌خواهی را در 14 مرداد 1285 شمسی به پیروزی رساندند و باعث شدند مجلس شورای ملی اول تشکیل شود. محمدعلی شاه مخالف مشروطه بود و به کمک «لیاخوف»، فرمانده قزاق ساختمان مجلس را در میدان بهارستان تهران به توپ بست و در کشور استبداد صغیر ایجاد کرد.
- سفیر روسیه در تهران سال 1400 درباره «گریبایدوف» امضا کننده قرارداد ننگین ترکمانچای گفت: او برای ایرانیان دشمن است، اما برای ما دیپلمات بزرگ! گفتنی است مردم تهران پس از امضای معاهده ترکمانچای به سفارت روسیه در تهران یورش بردند و «گریبایدوف» و تعدادی دیگر را به قتل رساندند.
- روسیه با انگلیس بر سر تقسیم ایران هم‌پیمان شد، البته با هوشیاری و بیداری مردم این سناریو محقق نشد.
- روس‌ها از «سیدجعفر پیشه‌وری» که سال 1324 در تبریز اعلام جمهوری کرد، حمایت کردند.
- روسیه و چین در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما و محمود احمدی نژاد با آمریکا همنوا شدند و 6 قطعنامه شورای امنیت علیه ایران را امضا کردند که آثارش هنوز پابرجاست.
- رییس جمهور چین روز 18 آذر 1401 در ریاض در کنار رهبران عرب و هم صدا با آن‌ها از تعلق جزایر 3 گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی به امارات حمایت کرد! معنای این دهن کجی چیست و حامیان رابطه با چین چه منطقی دارند؟
روسیه مثل چین در اجلاس وزاری خارجه کشورهای همکاری خلیج فارس که روز 19 تیر در مسکو برگزار شد از موضع امارات درباره جزایر 3 گانه حمایت کرد! باز هم باید به کشوری که از پشت خنجر می زند، اعتماد کرد؟
پرسش این است که وقتی چین حاضر نیست پول‌های بلوکه شده ایران را از ترس آمریکا بدهد و از تجزیه ایران حمایت می‌کند، دوستی و امید بستن به چنین کشوری چه سود و فایده‌ای نصیب مردم ایران می‌کند؟
اگرچه چین یک قدرت اقتصادی است و می‌شود با او داد و ستد کرد، اما روسیه که جز سلاح، نفت و گاز چیز دیگری ندارد. دوستی با آن چه فایده‌ای دارد؟
روسیه اکنون به دلیل جنگ اوکراین تضعیف شده و هیمنه‌اش را از دست داده است. کشورها دیگر برای روسیه تره هم خرد نمی‌کنند. بنابراین تکیه بر این دو کشور به لحاظ سیاسی، امنیتی و اقتصادی اشتباه است و سیاستی که می‌تواند تأمین کننده منافع ملی مردم باشد ایجاد «توازن» در روابط خارجی و تنش‌زدایی با غرب بویژه ایالات متحده امریکا است.
نویسنده به کسانی که کماکان به دنبال گسترش روابط سیاسی و اقتصادی با چین و روسیه هستند یادآور می‌شود، بروند در کوچه و بازار قدم بزنند، سوار مترو، اتوبوس، تاکسی شوند تا دریابندکه نظر مردم درباره روسیه و چین و غرب چیست؟