ستاره صبح آنلاین- این روزها سکوت سالن‌های سینما حتی از سالن‌های مطالعه کتابخانه‌های عمومی سنگین‌تر است، البته با این تفاوت که در سالن‌های مطالعه کسانی هستند که سر در کتاب دارند، اما در سالن‌های سینما کسی نیست چشم به پرده دوخته باشد. سینما که در روزگار پیش از کرونا حداقل برای بخشی از مردم سرگرمی‌ای ارزان و کم دردسر محسوب می‌شد، حالا چنان از چشم افتاده که اغلب پیش‌بینی‌ها درباره آینده این رسانه در ایران خوش‌بینانه نیست. سینماگران ضربه مهلکی از کرونا خورده و بسیاری از عوامل این حرفه بی‌کار شده‌اند. در کنار اقدامات دولت روحانی برای این بخش، همه منتظرند ببینند دولت جدید برای حل مشکلات سینماگران چه برنامه‌هایی دارد. دراین‌ارتباط خبرگزاری ایرنا با سیاوش حقیقی تهیه‌کننده سینما و سعید خانی تهیه‌کننده و پخش‌کننده سینمای ایران به گفت‌وگو پرداخته که در ادامه گزیده‌ای از آن را می‌خوانید.
معیشت؛ مسئله مهم این روزهای سینما
سیاوش حقیقی درباره نیاز سینماگران که در دولت آینده باید بیش از هر موضوع دیگری به آن توجه شود، گفت: به اعتقاد من در ابتدا باید به معیشت کسانی که در سینما کار می‌کردند، توجه شود؛ زیرا مشخص نیست این بیماری منحوس چه زمانی به پایان می‌رسد که سینماها به روال سابق خود بازگردند. در حوزه تولید مهم‌ترین مسئله این است که دولت دست از تولید بردارد تا تکلیف ما با سینما و سینماداری مشخص شود. وقتی‌که دولت وارد فاز تولید نشود، تکلیف همه مشخص می‌شود که تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار واقعی چه کسانی هستند و آن‌کسی که واقعاً چرخه اقتصاد سینما برایش مهم است و دغدغه دارد، در این زمینه سرمایه‌گذاری می‌کند. البته بخشی از این قضیه به آثاری که جنبه استراتژی و ملی دارد، برمی‌گردد که ماجرای آن متفاوت است و در همه جای دنیا و حتی سینمای هالیوود هم این نوع تولید وجود دارد. این بخش، اندک و بسیار جمع‌وجور است.به گفته وی، تولید واقعی سینما بزرگ‌ترین خدمتی است که دولت جمهوری اسلامی ایران باید به آن توجه کند. اگر این کار را انجام دهد، نه‌تنها تکلیف بخش مستقل و خصوصی مشخص می‌شود، بلکه رقابت ایجاد می‌شود و هر چیزی تولید نمی‌شود.
راهکارهایی برای نجات سینما
موضوع شفافیت در ابعاد متفاوت و گوناگون سینما و همچنین مسئله سانسور از مباحث قابل‌توجه در هر دولتی محسوب می‌شود که موردتوجه سینماگران نیز هست؛ اما این پرسش مطرح می‌شود که آیا همچنان این دو موضوع مسئله اساسی این روزهای سینماست؟
حقیقی در پاسخ به این پرسش گفت: اهمیت پرداختن به سانسور بعد از ماجرای معیشت سینماگران است. هر دولتی که سر کار آمده برخی فیلم‌هایی تولید کرده که دولت بعدازآن، آثار توقیفی را آزاد کرده است. البته منظور فقط خود دولت‌ها نیست، بلکه ممکن است وزارتخانه‌ای باشد که با تغییر یک وزیر، آن آثار از توقیف آزاد شوند. به نظر من وقتی محتوا درست باشد، چنین مسائلی مطرح نیست. اگر در ابتدا معیشت، دوم دخالت نکردن در حوزه تولید و اکران، سپس گسترش بخش خصوصی و دارا بودن محتوای خوب و بودجه شخصی داشته باشیم، برای اثری که تولید کرده‌ایم، می‌جنگیم و تلاش می‌کنیم آن را توقیف نکنند و بشود آن را اکران کرد.
معیشت سینماگران
مهم‌تر از خط قرمزها
سعید خانی نیز درباره مسائل و مشکلات این روزهای سینمای کشور که دولت جدید باید به آن توجه بیشتری داشته باشد، گفت: در ابتدا باید خسارت‌ها و ضررهایی که کرونا به سینما وارد کرده را مدیریت کنند. بحث مهم بعدی معیشت و امنیت شغلی سینماگران و دست‌اندرکاران آن است که متأسفانه در یک سال اخیر بسیار آسیب‌دیده است. زمانی که همه‌چیز به روال عادی بازگشت باید به مسئله مهم بعدی، یعنی سانسور بیشتر توجه کنند. به این معنی که به‌عنوان فیلم‌ساز دقیقاً با خط قرمزها آشنا شویم و بدانیم که سانسور دقیقاً به چه معناست. این مقوله باید برای همه یک تعریف مشخص داشته باشد و من فیلم‌ساز مطلع باشم که وقتی می‌خواهم اثری بسازم چه چیزهایی در آن سانسور می‌شود و چه چیزهایی نمی‌شود؟ همچنین هیچ تفاوتی بین فیلم‌سازان قائل نشوند و برای همه خط‌مشی تعریف شود و همه در یک حوزه کار کنند. به اعتقاد من اگر این چند مورد در اولویت باشد، اتفاقات خوبی رقم خواهم خورد.
تزریق بخشی از هزینه‌های تولید به اکران
با توجه به شیوع کرونا و مشکلاتی که در پی آن برای سینماگران به وجود آمده است، بسیاری از فیلم‌ها در صف اکران هستند که امید به برگشت رونق دوباره به سینماها دارند.
خانی درباره چگونگی این اتفاق و توجه به آن در دولت جدید عنوان کرد: این مشکل از گذشته وجود داشته که همواره برخی افراد سودشان در تولید فیلم‌ها بوده است و به‌عنوان فیلم‌های ارزشی یا به هر دلیل دیگری بودجه‌هایی می‌گیرند و فیلم تولید می‌کنند. دولت باید تلاش کند بخشی از آن یارانه‌ای که می‌خواهد به سینماگران بدهد را به سمت اکران ببرد. وقتی اثری خلق می‌شود حتی اگر ارزشی هم باشد باید درهرصورت دیده شود. به همین دلیل بهتر است بخشی از هزینه‌ها به‌صورت هدفمند به اکران تزریق شود، به‌جای اینکه تنها در تولید هزینه شود.