روز 11 اسفند 1400 یعنی شش روز بعد از هجوم روسیه به اوکراین سازمان ملل جلسه تشکیل داد. ۱۴۱ عضو این سازمان به قطعنامه پیشنهادی ۸۰ کشور رای مثبت دادند و حمله روسیه به اوکراین را محکوم کردند و خواستار خروج فوری نیروهای روسیه از اوکراین شدند. قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ۱۴۱ رای موافق ۳۵ رای ممتنع و ۵ رای مخالف به تصویب رسید. کشورهای روسیه، سوریه، بلاروس، کره شمالی و اریتره به این قطعنامه رای مخالف دادند. این رای گیری نشان داد که روسیه در بین ۱۴۱ کشور جهان تنها ۴ حامی دارد! آن هم کشورهای شاخ شکسته ای مثل کره شمالی، اریتره، بلاروس و سوریه. کشورهایی که گرفتار مشکلات فراوانی هستند و مردم این کشورها با حاکم آن در تقابل و تعارض هستند.
وزن چین و روسیه در شورای امنیت
روز ۲۸ شهریور پیشنویس قطعنامه کره جنوبی که رئیس دورهای شورای امنیت بود، طبق ماده ۱۱ قطعنامه ۲۲۳۱ به رای گذاشته شد. این قطعنامه ۴ رای موافق از ۱۵ رای اعضای شورای امنیت کسب کرد و ۹ کشور رای مخالف و دو رای هم ممتنع بود. قطعنامه برای تصویب در شورای امنیت سازمان ملل نیاز به ۹ رای از ۱۵ رای اعضا دارد. این قطعنامه نتوانست آرای لازم را به دست آورد و رد شد. در اینجا مشخص شد که روسیه و چین فقط دو حامی در شورای امنیت دارند.هدف این قطعنامه این بود که از بازگشت سریع تحریمهای شورای امنیت علیه ایران جلوگیری کند که رد شد.
قطعنامه چین و روسیه
نیمه شب جمعه شورای امنیت پیش نویس قطعنامه پیشنهادی روسیه و چین را بررسی و آن را رد کرد، این قطعنامه با چهار رای موافق چین، روسیه، الجزایر و پاکستان و دو رای ممتنع و ۹ رای مخالف رای نیاورد. در این قطعنامه مثل قطعنامه پیشنهادی کره جنوبی مشخص شد که روسیه و چین تنها دو کشور حامی از 15 عضو شورای امنیت دارند. خبرنگاری از سفیر و نماینده دائمی روسیه در شورای امنیت قبل از ورود جلسه پرسید آیا قطعنامه شما رای می آورد پاسخ داد خیر! پرسش این است وقتی نتیجه معلوم بود چرا قطعنامه ای ارئه شد که به ضرر ایران و انزوای آن انجامید. اقدام چین و روسیه شبههناک و قصد تضعیف ایران ارائه شد تا این دو کشور با اروپا و آمریکا با کارت ایران بازی کنند.
وزن روسیه و چین در شورای حکام
شورای حکام روز 22 خرداد قطعنامه پیشنهادی سه کشور اروپایی با همراهی آمریکا علیه برنامه هستهای ایران به تصویب کرد. این قطعنامه با ۱۹ رای موافق ۱۱ رای ممتنع و سه رای مخالف به تصویب رسید. کشورهای روسیه، چین و بورکینوفاسو به این قطعنامه رای مخالف دادند! در این قطعنامه معلوم شد که روسیه و چین در بین کشورهای جهان در شورای حکام فقط یک حامی دارند! البته موقعیت چین با موقعیت روسیه فرق می کند، چین یک قدرت اقتصادی است ولی روسیه اکنون نه قدرت اقتصادی و نه قدرت سیاسی دارد زیرا آنقدر تضعیف شده که برای جنگیدن در اوکراین از ایران و کره شمالی اسلحه می خرد. سیاست نگاه به شرق با این هدف تدوین شد که روابط سیاسی و اقتصادی بین ایران و چین گسترش یابد و این دو کشور بتوانند در عرصه بین المللی و در سازمان های بین المللی حامی ایران باشند. واقعیت چیز دیگری است، روسیه و چین به تعهداتشان عمل نکردند و علاوه بر آن همین شش قطعنامه ای که روز گذشته به طور خودکار بازگشتند امضای روسیه و چین پای آن ها است. مهم تر اینکه روسیه و چین از ادعای امارات بر جزایر سه گانه حمایت کردند، اما آمریکا چنین کاری را نکرده است. بنابراین می توان گفت که سیاست نگاه به شرق نتیجه نداده و شکست خورده است و در شرایط پیش آمده ایران باید به دنبال توازن در روابط خارجی باشد.