یک خبرنگاری پرسید که این یک سال کارکرد دولت پزشکیان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ گفتم که این یک سال هم مثل سال‌های قبل کشور در مسیر بحران‌های موجودیتی، عمیق‌تر فرو رفته است. اما آقای پزشکیان را فردی با شرافت و صداقت می‌بینم که سعی می‌کند به تعهد اخلاقی خود در مقابل 16 میلیون رأی مردم پایبند باشد در صورتی که در شرایطی قرار دارد که کار چندانی از پیش نمی‌رود. شاید اگر فشار سیاسی برای تعیین برخی معاونین و وزرا نبود تیم مدیریتی کارآمد‌تر و خردورزتری در اختیار می‌داشت که ندارد. اگر سیاست خارجی در اختیار دولت بود حل بحران‌های خارجی بهتر عملی بود. اگر تاجران تحریم و رانتبران بحران، اعمال نظر خفیه و علنی نمی‌کردند سنگ کمتری در جلوی پای دولت می‌بود. اما همه این بایدها، نباید است و همه این شاید‌ها قطعی و عملیاتی است. در این چارچوب است که باید ارزیابی کرد.
نمونه مطلب بالا در مورد ستاد بحران و صدور حکم از طرف مقامات سیاسی را بسیار دیده‌ایم. در گذشته نه اثر اقتصادی و نه اثر تبلیغاتی چندانی نداشته و گوش مردم پر است. راه چاره حل مشکلات بین‌المللی و سپس زدودن اقتصاد از تاجران تحریم و رانتبران بحران و منتفی کردن خرد ستیزان از مسیر تصمیم گیری است و سازمان‌دهی جدید بر اساس کارکرد کارآمد اقتصاد. تا این مراحل اجرا نشود صحبت‌ها و دستور‌ها و غیره کارآمد نخواهد بود.
در عین‌حال بایستی توجه داشته باشیم که رییس‌جمهور تنها مقامی است که رأی اکثریت مردم جایگاه او را موجه و قابل حمایت می‌نماید و تا مادام که در مسیر صداقت و اخلاق سیاسی و به صورت بارز دفاع از حقوق ملت فعالیت می‌کند لازم است مورد حمایت قرار گیرد. و نبایستی با تبلیغات غیر منصفانه مخالفین که خود نقش قابل توجهی در ایجاد و تداوم شرایط موجود داشته‌اند دست از حمایت او کشید. زیرا به همین دلیلِ رأی عمومی مردم یک رشته پیوند و انسجام ملی نیز محسوب می‌شود.