محمد مهدوی- دانشیار دانشگاه علم و صنعت
نویسنده از شروع آتش بس ابراز خوشحالی می‌کند و چند نکته را درباره این اتفاق مهم یادآوری می‌کند:
بر این باورم که در این 12 روز بهترین و افتخارآمیزترین رفتار را ملت ایران با همدلی و شکیبایی خود نشان داد که اگر اندکی درایت و متانت وجود داشته باشد باید منتظر پاسخ مناسب مسئولان به این رفتار عزتمندانه باشیم. مسامحه بیشتر با مردم، دست برداشتن از تنگ نظری‌ها، باز کردن مسیر مشارکت مردم در امور و احترام به دیدگاه آنها، هرچند خوشایند ما نباشد، ولی انتظاری است که باید برآورد شود.
پس از همبستگی ملت باید بر توان موشکی کشور بالید که اگر این قدرت نبود اکنون صحنه جنگ به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد. به روان پاک تمامی شهدای این جنگ 12 روزه به ویژه شهید حاجی زاده درود می‌فرستیم.
بپذیریم که ضربه از اسراییل به دلیل ضعف سیستم‌های امنیتی و نفوذ صورت پذیرفته بود و این ضعف ادامه دارد که باید چاره‌ای برای آن اندیشید. چنانچه تصمیم گیران اصلی این حوزه اولویت اصلی خور را بر این مهم بگذارند و به جای پرداختن به امور اقتصادی و بنگاه‌داری و ورود به بحث عزل و نصب‌های مدیریتی به فعالیت اصلی خود بپردازند می‌توانیم بر مشکل فائق آییم. کما‌اینکه در خلال این 12 روز که مسالۀ اصلی نیروهای امنیتی بر این موضوع متمرکز شده بود موفقیت حاصل شد.
مهم‌ترین مطلب اینکه: امام كاظم عليه السلام می‌فرمایند: خـداوند را بر مردم دو حجّـت اسـت، حجـتى آشكار و حجّتى پنهان و درونى. «حجت آشكار»، رسولان و پيامبران و امامانند، امـّا «حجت باطنى»، عقل‌هاست. (قالَ مُوسَى بنُ جَعفَر عليه السلام: اِنَّ لِلّهِ عَلَى النّاسِ حُجَّتَيْنِ حُجـَّةً ظاهِـرَةً وَحُجـَّةً باطِنـَةً، فَاَمَّا الَّظاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَالأَنْبِياءُ وَالأَئِمَّةُ، وَاَمـَّا الْبـاطِنـَةُ فَالْعـُقـُولُ).
امیدوارم همه فهمیده باشیم که توهّم، پیر و جوان نمی‌شناسد، دین‌دار و غیر‌دین‌دار نمی‌شناسد، مسلمان و یهودی نمی‌شناسد، خارج نشین و داخل نشین و ... نمی‌شناسد. هم ما می‌توانیم در سایۀ تحلیل‌های آخرالزمانی دچار توهم نابودی اسراییل شویم به گونه‌ای که در میادین شهر برای آن روز شمار قرار دهیم؛ و هم دشمن صهیونی می‌تواند توهم این را داشته باشد که با چند حمله به ایران، ملت به طرفداری آنها شورش می‌کند. هم ما می‌توانیم گمان کنیم که تحت هیچ شرایطی جنگ نمی‌شود و هم آنها می‌توانند گمان کنند که با زدن فردو، نطنز و اصفهان می‌توانند هسته‌ای ما را جمع کنند، هم ما می‌توانیم توهم قیام سید خراسانی در آخرالزمان را داشته باشیم و نقشه شروع قیام او و مسیری را که طی می‌کند و اتفاقاتی که در این مدت می‌افتد را در دانشگاه تدریس کنیم! (بنر این نقشه که سال 87 در یکی از کلاس‌های دانشکده مهندسی صنایع تدریس می‌شد و من آن را جمع کردم هنوز در اتاق من موجود است) و هم نتانیوی احمق می‌تواند توهم این را داشته باشد که سرور یهودیان و جهان هستند و افعالشان هیچ قید و بندی ندارد و هر کاری بخواهند می‌توانند بکنند و هرکس را بخواهند می‌توانند بکشند و هر جنایتی بخواهند می‌توانند مرتکب شوند و تمام این افعال را نیز عین درستی و صواب ارزیابی کنند! ما را با توهمات آنها کاری نیست ولی باید کاری کنیم که به فرمودۀ معصوم از پیامبر درون که عقل است بهره بیشتر برده و نگذاریم که آرزوها و توهمات راه را بر عقلانیت تنگ نماید و فضا برای خردمندان، ایران‌دوستان و توسعه‌گرایان باز شود. یادمان باشد که کار تمام نشده است، این ماجرا ادامه دارد.