براساس گزارش سالانه جاب‌ویژن که براساس اطلاعات ثبت‌شده توسط بیش از ۱۶۵۲ نفر از شاغلان این حوزه در سال ۱۴۰۴ تهیه شده، حقوق دریافتی متخصصان HSE در ایران از متوسط بازار بالاتر است، بلکه در برخی رده‌های شغلی به سطح ۳۰ میلیون تومان نیز می‌رسد. در بخش بهداشت، ایمنی و محیط زیست، داده‌های جاب‌ویژن حاکی از آن است که افزایش حقوق در سال ۱۴۰۴ نسبت به ۱۴۰۳ بین ۳۱ تا ۴۴ درصد بوده است، به‌ویژه در میان افرادی که در صنایع بزرگ یا مناطق کلان‌شهری مشغول به‌کارند.
با این حال، این افزایش برای همه یکسان نبوده است. برای مثال، طبق نمودار توزیع، تنها بخشی از شاغلان این حوزه در سال ۱۴۰۳ حقوقی بیشتر از ۲۰ میلیون تومان دریافت کرده‌اند و این عدد در سال ۱۴۰۴ به حدود ۳۰ میلیون تومان رسیده است؛ رشد مثبت، اما نه فراگیر.
پراکندگی در داده‌های مربوط به حقوق دیده می‌شود؛ به‌گونه‌ای که در برخی مناطق و شرکت‌های کوچک، هنوز حقوق شاغلان بهداشت و ایمنی به حداقل‌های تعیین‌شده نزدیک است. در مقابل، در مجموعه‌های صنعتی با ساختار ایمنی پیشرفته، حقوق تا دو برابر میانگین بازار افزایش یافته است. یکی از دلایل این تفاوت، عدم وجود استاندارد مشخص برای طبقه‌بندی مشاغل مرتبط با بهداشت و ایمنی است. بسیاری از شرکت‌ها هنوز «کارشناس HSE» را به‌صورت کلی تعریف می‌کنند و تفاوتی میان سطح تجربه، گواهی‌نامه‌های تخصصی یا محل خدمت قائل نمی‌شوند. این خلأ در نظام منابع انسانی، به نابرابری در پرداخت‌ها دامن زده است. بر اساس داده ها مشخص شده که ۲۵ درصد از شاغلان بهداشت و ایمنی در سال ۱۴۰۴، حقوقی کمتر از ۲۰ میلیون تومان درخواست کرده‌اند، در حالی که ۲۵ درصد بالایی این طیف، حقوقی بالاتر از ۳۰ میلیون تومان درخواست کرده‌اند. در نهایت، می‌توان گفت که اگرچه بازار کار بهداشت و ایمنی در ایران از نظر حقوق رشد کرده، اما این رشد ناپایدار، نابرابر و وابسته به عوامل بیرونی است. در غیاب یک ساختار حرفه‌ای و معیار‌های مشخص، احتمال فرسودگی منابع انسانی این بخش همچنان وجود دارد.