صبح زود همراه محافظان براى كوه‌نوردى رفتيم. در مسير از راديوي ماشين، بيانيه دفتر رهبرى را شنيدم كه مطابق قرار جلسة ديشب به رسانه‌ها داده‌اند. تا كُلك‌چال رفتيم. بعضى جاها هنوز برف و رودخانه‌ها پُرآب بود. جمعيت زيادى هم در مسير بودند. با تعدادي از آنها احوال‌پرسى كردم. در شرق كُلك‌چال، از مركز دكل‌هاى مخابرات بازديدكرديم.آقايان اخوى محمد، [محسن] نوربخش، [عطاءالله] مهاجرانى، [اسماعیل] شوشترى، [عبدالواحد] موسوى‌لارى و محسن آمدند. براى جلسه سران قوا در مورد پرونده شهردارى تهران، پيشنهادهایى داشتند؛ آزادى آقاى كرباسچى، نظارت بر تحقيقات پرونده‌ها براى اجراى قانون و حفظ حقوق متهمان. خواستند، جلسه زودتر تشكيل شود. به آقاى خاتمى گفتم، پيگيرى‌كرد. معلوم شد، آقاى [محمد] يزدى، [رییس قوه قضاییه] در قم است و زودتر از عصر شنبه، مقدور نيست.
اخراج همزمان ايراني تبار ها از عراق و ايرانيان از آمريكا
در اين روز در سال ۱۳۵۹ (۱۴ ماه پس از انقلاب) دولت عراق اخراج ايرانيان، ايراني تبارها و گروهي از شيعيان را به صورت دسته هاي چند هزار نفري از آن كشور آغاز و همزمان، درخطوط مرزي با ايران دست به تمركز نيرو و تحريك زده بود كه روزنامه هاي تهران نوشته بودند به اشاره آمريكا دست به چنين كاري زده است. به گزارش اين روزنامه ها، دولت عراق همزمان، آية الله محمد باقر صدر را نيز بازداشت كرده بود. این تحریکات و تمرکز نيرو در مرزها، پنج ماه بعد منجر به آغاز جنگ هشت ساله شد.طبق برخي نوشته ها، بعضي از ایرانی تبارهای اخراجی از عراق که نشريات ایران عنوان «معاودین» بر آنان گذارده بودند بعدا در جمهوري اسلامي ایران صاحب مقام و منزلت شدند. سران دو قوه قضایی و مقننه ایران متولد عراق هستند.
قطع رابطه سياسي ايران با آمريكا
سلطه بلامنازع آمريكا در ايران از كودتاي 28 مرداد 32 به مدت بيش از 25 سال در ايران ادامه داشت و تصويب كاپيتولاسيون و مصونيت براي اتباع آن كشور، دست آنان را در انواع دخالتها باز گذاشته بود. سرانجام پس از اشغال لانه جاسوسي و استعفاي دولت موقت، دولت آمريكا دست به اقداماتي عليه ايران زد و در اين روز، رابطه دو كشور با حمايت قاطع حضرت امام قطع شد.از آن زمان تاكنون، آمريكا، علاوه بر قطع روابط سياسي، توطئه هاي متعددي در عرصههاي سياسي، اقتصادي، نظامي و فرهنگي عليه جمهوري اسلامي ايران طراحي و اجرا كرده و اين روند هماكنون نيز ادامه دارد. اما اين اقدامات با شكست مواجه شده و بر عزم مردم ايران براي ايستادگي در برابر آمريكا و بر تلاش اين ملت براي خودكفايي، افزوده است.
آغاز جنگ در بوسني و هرزگوين
با آغاز دهه ۱۹۹۰م و وقوع تحولات وسيع در بلوك شرق، زمزمههاي استقلالطلبي در كشورهاي شرقي اروپا آغاز شد كه در اين ميان، مجلس ملي بوسني و هرزگوين در ۱۵ اكتبر ۱۹۹۱م، استقلال اين كشور را اعلام كرد و طي همهپرسي در تاريخ اول مارس ۱۹۹۲م مسلمانان بوسني با بيش از ۹۹ درصد آراء، رأي به استقلال ميهن خود دادند. اما مجلس براي رأيگيري در مورد اصلاحيه قانون اساسي، با مخالفت صربهاي حاضر در جلسه مواجه شد و مجلس، در نهايت، بدون حضور صربهاي مخالف، استقلال اين جمهوري را رسميت بخشيد. صربها نيز كه در اقليت بودند، چهار منطقه صربنشين را خودمختار اعلام كردند. اين اقدام با مخالفت رهبران مسلمان و كُروات مواجه شد ولي صربها با آغاز اعمال تروريستي، بمبگذاري و حمله به مراكز مسلمانان و كُرواتها، تهديد كردند كه مناطق ديگري را به مناطق خود ميافزايند.