یک جامعه‌شناس به بررسی رخدادهای جنگ ۱۲ روزه و تأثیرات آن بر جامعه پرداخت. کرامت الله راسخ معتقد است، برخلاف انتظار برخی که تصور می‌کردند مردم در چنین شرایطی به خیابان‌ها می‌آیند و اعتراض می‌کنند، و حتی پیش‌بینی‌هایی که خود نظام از احتمال بروز چنین واکنش‌هایی داشت، اما حرکت عمومی شکل نگرفت.
راسخ با اشاره به اینکه دلبستگی مردم ایران به سرزمین خود، بدون هرگونه برداشت نادرست یا برتری‌جویانه، در این مساله نقش داشت، افزود: بخش عمده جامعه ایران را طبقه متوسط تشکیل می‌دهد که رفتارهای سیاسی و اجتماعی آن‌ها با الگوهای خاص این طبقه، مانند سنجش دقیق پیامدهای اقداماتشان، شکل می‌گیرد.
وی به برخی نارسایی‌های استراتژیک نیز اشاره کرد و گفت: متاسفانه مقامات سیاسی به دلیل برخی برداشت‌های نادرست از روابط بین‌المللی، از جمله عدم تمایز بین منافع آمریکا و اسرائیل، نتوانستند از تفاوت‌ها و تعارض‌های موجود بین این کشورها به نفع خود استفاده کنند.
این جامعه شناس مدعی شد که نشانه‌های هشداردهنده یک هفته پیش از تحولات وجود داشت، اما نیروهای ما در حالت عادی بودند. این امر به خسارات جانی و مالی منجر شد.
این استاد دانشگاه تأکید کرد که با آمادگی بیشتر، شاید این خسارات کاهش می‌یافت، زیرا فرماندهان در پایگاه‌های نظامی و با امکانات دفاعی بهتری حضور می‌داشتند.
این‌جامعه شناس درباره تأثیرات روانی این وضعیت بر جامعه، گفت: این شرایط مانع تمرکز حاکمیت بر مسائل اساسی مانند گرانی، بیکاری و مشکلات اقتصادی و اجتماعی شده است.
به گفته وی، پاسخ‌های روزمره به این مسائل، بدون برنامه‌ریزی درازمدت، نمی‌تواند مشکلات را حل کند و حتی ممکن است آن‌ها را تشدید کند. برای مثال، جوانان، از جمله دانشجویان و ...، چشم‌انداز روشنی برای آینده شغلی خود نمی‌بینند، که این موضوع تأثیرات روحی عمیقی بر آن‌ها دارد.
این‌جامعه شناس پیشنهاد داد که برای بهبود حال جامعه و بازگشت به شرایط عادی، نیاز به برنامه‌ریزی درازمدت توسعه‌محور است که اولویت آن حل مشکلات داخلی، مانند مسائل اقتصادی و اجتماعی، باشد.
به گفته راسخ، هیچ کشوری، هرچند قدرتمند، نمی‌تواند بدون متحدان و دوستان بین‌المللی پیشرفت کند. حتی کشورهایی که ظاهراً از ایران حمایت می‌کنند، این حمایت را به‌صورت تاکتیکی و محدود انجام می‌دهند.
راسخ ابراز امیدواری کرد که با بازنگری در سیاست‌ها و الگوگیری از نمونه‌های موفق جهانی، مانند تحولات چین، ایران بتواند به سمت ثبات و پیشرفت حرکت کند.