بن گویر وزیر تندروی اسرائیلی اولین کسی بود که نارضایتی شدید خود را از قبول آتش‌بس با حماس نشان داد. او به‌عنوان وزیر امنیت اسرائیل و رهبر حزب قدرت در این رژیم که روزگاری متحد نتانیاهو، از همان روز اولی که طرح آتش‌بس به طور جدی مطرح شد، زمزمه خروج از کابینه را مطرح کرد.
شبح حادثه هفت اکتبر، دست از سر زندگی سیاسی نتانیاهو بر نمی‌دارد. در سرزمین‌های اشغالی هنوز نتانیاهو به دلیل بی‌مبالاتی‌هایی که منجر به حمله طوفان الاقصی شد سرزنش می‌شود. اما موضوع فقط این نیست. در اسرائیل گروه‌های جنگ‌طلب و چهره‌های سیاسی که در تندروی دست بی‌بی را از پشت بسته‌اند، به قبول آتش‌بس انتقاد جدی داشته و حتی در کابینه هم آشوب به پا کرده‌اند. اما گروه‌هایی که از جنگ طرفداری نمی‌کنند هم از نتانیاهو می‌پرسند دستاورد میلیون‌ها دلار هزینه و کشتار مردم غزه برای تل‌آویو چه بوده است؟
*بن‌گویر نارضایتی را رهبری می‌کند
بن گویر وزیر تندروی اسرائیلی اولین کسی بود که نارضایتی شدید خود را از قبول آتش‌بس با حماس نشان داد. او به‌عنوان وزیر امنیت اسرائیل و رهبر حزب قدرت در این رژیم که روزگاری متحد نتانیاهو، از همان روز اولی که طرح آتش‌بس به طور جدی مطرح شد، زمزمه خروج از کابینه را مطرح کرد. او سپس بالاخره تهدیداتش را عملی کرده و کابینه نتانیاهو را ترک کرد. ایتامار بن گویر پس از استعفا و ترک محل کار خود گفت که در دوران وزارتش کار غیرقابل تصوری انجام داده و مجوز حمل ۲۰۰ هزار قبضه سلاح را برای شهرک‌نشینان صهیونیست صادر کرده است. بن گویر به‌عنوان یک صهیونیت دوآتشه، پذیرش آتش‌بس از سوی نتانیاهو را تسلیم شدن در برابر حماس توصیف می‌کند.
بن گویر در این راه تنها نبود. هم‌حزبی‌های دیگرش هم اعلام کردند که در اعتراض به آتش‌بس کابینه را ترک خواهند کرد. از سوی دیگر خود بن گویر تلاش کرد تا برخی از چهره‌های دیگر سیاسی در اسرائیل را وادار به همراهی کند. در واقع هفت وزیر دولت نتانیاهو از حزب تندروی قدرت، جزو کسانی هستند که استعفای خود را اعلام کرده‌اند. او از بزالل اسموتریچ خواسته بود تا او نیز در اعتراض به امضای توافق آتش‌بس از کابینه کناره گیری کند، اما اسموتریچ گفته است که اگر جنگ در نوار غزه دوباره از سرگرفته نشود، به جای استعفا از کابینه آن را منحل خواهد کرد و البته تن به استعفا نداد.
از دیگر چهره‌های اساسی که در اسرائیل به تازگی استعفا داده‌اند باید از گالانت نام برد که روز اول ژانویه گفت از کنست هم کناره‌گیری خواهد کرد. البته استعفای او در اعتراض به معافیت یهودی‌های مذهبی از خدمت سربازی بود. اما گالاتنت از جدی‌ترین منتقدان نتانیاهو است که مدام برای او دردسرساز بوده است.
به‌نظر می‌رسد در ماه‌های آینده همان بلایی که نتانیاهو مدتها از آن نگران بود، در داخل سرزمین‌های شغالی دامن‌گیرش شود. او از همان ماه‌های ابتدایی حمله به غزه اطمینان داشت که با پایان جنگ، باید در مورد عملکرد خود و ارتشش به مقامات داخلی جوابگو باشد. دشمنانی چون لیبرمن و گالانت در ماه‌های گذشته مترصد فرصتی بوده‌اند تا نتانیاهو و تصمیماتش را به سخره بگیرند و او را تنها بگذارند و حالا فرصتی فراهم شده تا انتقادات تند خود را آغاز کنند. نزدیکان نتانیاهو به ویژه همسرش معتقدند که بی‌بی همیشه می‌تواند خودش را نجات داده و برای خود فرصت دوباره بخرد. اما آیا چنین امکانی دوباره فراهم خواهد شد؟ به باور کارشناسان این توافق و زمان‌بندی آن نتانیاهو را به خاطر سیل شکست‌هایش در مدیریت جنگ، تحت فشار قرار می‌دهد. نتانیاهو وعده داده بود که آزادی تمام گروگان‌ها را تأمین کند. حماس حداقل نه به شکلی که او به مردمش وعده داده بود؛ تضعیف نشده است. برعکس، عدم حمایت نتانیاهو از یک مسیر معنادار برای حکمرانی جدید در غزه تنها یک خلاء قدرت در نوار غزه ایجاد کرده است. این دورنمایی از تحولات را نشان می دهد که در آن احزاب افراطی اسرائیل نیز با دونالد ترامپ نیز همسو نخواهند بود و ممکن است منجر به ایجاد شکافی بین دو متحد شود.
منبع: خبرآنلاین