خاطرات هاشمی رفسنجانی
16 دی سال 1377- آقاى مرتضی بانك، معاون اداری و مالی وزير امور خارجه آمد. از اختلاف و رفتار آقايان امين‌زاده و صدر در وزارت امورخارجه، انتقاد داشت و از بى‌عملى دولت و بى‌صاحب بودن كشور در امور اقتصادى و امنيتى گفت.اخوى محمد آمد. در مورد مسایل اقتصادى و برنامه و خانوادگى صحبت شد. گفت، هنوز دزد خانه‌اش پيدا نشده است. آقاى مسيح مهاجرى، مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی آمد. از بيانيه ديشب وزارت اطلاعات در مورد عوامل قتل‌ها، انتقاد داشت. آن را معلول فشار آقاى خاتمى و اين كار را براى نظام مضر مى‌داند و با توجه به اينكه مسئوليت قتل‌ها را متوجه نيروهاى چپ طرفدار آقاى خاتمى در وزارت اطلاعات مى‌داند، اين اقدامات را فاقد توجيه مى‌پندارد و در صدد است كه در روزنامه، به نحوى با سياست ریيس‌جمهور براى وزارت اطلاعات مقابله كند. اعتمادى به افراد مورد نظر ریيس‌جمهور براى اداره [وزارت] اطلاعات ندارد و رنجاندن نيروهاى انقلاب را مضر مى‌داند.
روزي که بحرين در پارلمان ايران داراي نماينده شد
در اجراي اصلاحيه قانون انتخابات ايران، از 16 ديماه 1331 زمان حکومت دکتر مصدق بحرين داراي يك نماينده در مجلس شوراي ملي شد. اين قانون در چهارم ديماه آن سال به تصويب رسيده بود. بحرين كه طبق قانون مصوب، تا اواخر دهه 1340 كه شاه پهلوی دوم، در مصاحبه اي در هند، درپاسخ به پرسش يك روزنامه نگار ناگهان و به طور غير منتظره با انجام رفراندم و آن هم يكجانبه و تنها در بحرين موافقت كرد، استان چهاردهم ايران به حساب مي آمد. شاه با این تصمیم که نقض سوگند او بود عملا با تجزیه ایران موافقت کرد.
زندان براي اعضاي موثر نهضت آزادي
16 دي ماه سال1342، حكم محكمه نظامي تهران درباره اعضاي موثر نهضت آزادي كه قبلا دستگير شده بودند به اين شرح انتشار يافت:آيةالله محمود طالقاني 10 سال زندان، مهندس مهدي بازرگان 10 سال، يدالله سحابي 6 سال، احمد علي بابايي 6 سال، عباس شيباني 6 سال، عزت الله سحابي 4 سال، مهدي جعفري 4 سال، ابوالفضل حكيمي 4 سال و ....اين افراد كه از حكم صادره تقاضاي تجديد نظر كردند از فعالان انقلاب سال 1357 بودند كه بيشتر آنان در نخستين دولت انقلاب صاحب مقام شدند و ....
سقوط دولت غلامرضا ازهاري
پس از آن كه شاپور بختيار به عنوان نخست وزير رژيم پهلوي معرفي شد، وي در شانزدهم دي ماه ۱۳۵۷، با معرفي اعضاي كابينه خود، قدرت را به طور رسمي در دست گرفت. كابينه بختيار در حالي روي كار آمد كه نهضت اسلامي، سراسر كشور را فراگرفته بود و هيچ قدرتي در رژيم، توان رويارويي، مقابله و سركوب نهضت را در خود نميديد. بختيار به عنوان آخرين نخست وزير دوران ننگين پهلوي سعي كرد با اعطاي امتيازات گوناگون به مردم، سيل اعتراضات را كاهش دهد. وي پس از معرفي وزيران خود، رئوس برنامههاي دولت را به اطلاع نمايندگان مجلس و مردم رساند كه اهمّ آنها عبارت بودند از: انحلال ساواك، محاكمه سريع غارتگران، رسيدگي به كارهاي خلاف گذشته، آزادي كليه زندانيان سياسي، لغو تدريجي حكومت نظامي، ايجاد همكاري نزديك بين دولت و حوزههاي علميه و روحانيان و بالاخره ايجاد امنيت اجتماعي در پناه قانون.