کارگاه «انتقال تجربه فیلمبرداری» با حضور محمود کلاری، فیلمبردار برجسته سینمای ایران عصر روز پنجشنبه هفتم تیرماه در سالن فردوس موزه سینمای ایران برگزار شد.به گزارش هنرآنلاین، محمود کلاری در بخش ابتدایی صحبتهای خود گفت: سینما بدون تصویر معنایی ندارد. به عقیده من، سینما یعنی دوربین فیلمبرداری و بدون آن سینما شکل نمیگیرد. مابقی عناصر این هنر از دوران یونان باستان وجود داشته است و سینما از زمانی شکل گرفت که دوربین فیلمبرداری اختراع شد و با فیلم «ورود قطار به ایستگاه» ساخته برادران لومیر این شکل هنری پدید آمد. وی ادامه داد: بیش از صد سال از پیدایش سینما گذشته و هنوز در زبان عموم مردم گفته میشود در نقطهای گروهی در حال «فیلمبرداری» هستند و این موضوع اهمیت عنصر فیلمبرداری در سینما را نشان میدهد.کلاری ادامه داد: پیش از ساخت فیلم «تابستان همان سال» عدهای از عوامل گروه را به خانه پدر بزرگم که پدرم و من در آن بدنیا آمده بودیم بردم و همان اتاق که در آن متولد شدیم را به آنها نشان دادم. با این وجود مجموعه موزه سینما برای من بسیار خاطره انگیزتر از آن ساختمان است. در حدود سی سال پیش ما در موزه سینمای فعلی فیلم «سلام سینما» را ساختیم. موزه سینما برایم خاطره انگیز است
پس از آن کلاری بیان داشت: ساخت این فیلم سه دهه قبل در همین مکان اتفاق افتاد و صحنههای این اثر نشان از جنون سینما دارد و نوعی شیفتگی، میل غریب به دیده شدن و ابراز وجود در این اثر نهفته است. در آن مقطع یک آگهی کوچک در روزنامه سینما به چاپ رسید و در آن از علاقهمندان به بازیگری دعوت شده بود تا در باغ فردوس حضور پیدا کنند. کلاری با بیان اینکه سینما دارای گره عمیقی با زندگی است و هیچ پدیده دیگری دارای چنین ویژگی نیست، بیان داشت: سینما در واقع یک دوران و وقایع مختلفی را به وسیله متن برای مخاطب شرح میدهد و تماشاگر با توجه به نوع جهانبینی و زیست خود، در آن فضا قرار میگیرد. سینما تماشاگر را درگیر خود میکند و این موضوع یک اتفاق ویژه است. ویم وندرس سینما را بیست و چهار دروغ در ثانیه میداند و اتفاقا، جذابیت و قدرت فریبندگی سینما در همین نکته است. نویسنده و فیلمساز دروغ را به شکلی میسازند که آن را باور میکنیم و برخی فیلمها ممکن است تا مدتها مخاطب خود را درگیر کند.
این فیلمبردار شناخته شده سینما گفت: من پس از سی سال دوباره در همین مکان حضور پیدا کردهام و در این مدت بیش از ۱۰۰ فیلم بلند سینمایی را فیلمبرداری کردم. در ابتدا عکاسی میکردم
کلاری درباره نحوه ورود خود به سینمای حرفهای گفت: من هیچ پیشینهای در سینما نداشتم اما به صورت حرفهای به عکاسی اشتغال داشته و از ۲۱ سالگی عکاسی میکردم. فیلم «جادههای سرد» اولین اثری بود که من در سینما فیلمبرداری کردم. یک فیلم تجربی که همه عوامل آن نخستین حضور خود را در سینما تجربه میکردند. من و تورج منصوری در کنار یکدیگر در گروه فیلمبرداری این اثر بودیم. در آن فیلم، تنها علی نصیریان تجربه حضور در سینما را داشت. «جادههای سرد» از نظر بصری فیلم بسیار جذابی بوده و پیش از آن نیز فیلمی در آن حس و حال ساخته نشده بود و به همین دلیل فضایی متفاوت داشت. وی افزود: کار با فیلم و نگاتیو نسبت به استفاده از دوربین دیجیتال بسیار دشوار بود زیرا با فناوری دیجیتال در هر لحظه میتوان اصلاحی را صورت داد اما زمانی که با نگاتیو کار میکنیم، مدتی زمانی برای ظهور فیلمها مورد نیاز است. همین دشواریها باعث دقت و مراقبت بیشتر از سوی عوامل میشد.
کلاری گفت: با عکاسی میآموزید که چگونه باید حس را با استفاده از تصویر منتقل کرد. بهترین و دقیقترین راه برای ورود به عرصه تصویر، عکاسی است.
کلاری در پایان گفت: فیلمبردار باید بتواند اعتماد بازیگر را جلب کند تا بعد از هر کات، او نظر فیلمبردار را جویا شود. این اتفاق نتیجه بسیار خوبی در پی خواهد داشت. بازیگر باید مطمئن شود که فیلمبردار به واسطه رعایت نکات فنی، توانایی او را نادیده نخواهد گرفت و باید به این درک برسد که هیچ یک از عوامل حاضر در گروه فیلمبرداری اشتباه نخواهند کرد.کارگاه انتقال تجربه فیلمبرداری محمود کلاری در موزه سینما بیش از چهار ساعت به طول انجامید.