اشاره: (مصطفا صباغ، روزنامه‌نگار) کشور قرقیزستان یکی از فقیرترین کشورهای استقلال‌یافته از اتحاد جماهیر شوروی است که در این سال‌ها به‌عنوان یکی از اعضای اتحادهای اقتصادی و امنیتی تحت تسلط مسکو به شمار می‌رود و یک پایگاه هوایی روسیه در آن واقع‌شده است. این کشور درگذشته همچنین میزبان یک پایگاه هوایی آمریکایی بود که در جنگ افغانستان مورداستفاده قرار گرفت؛ اما قرقیزستان پس از برگزاری انتخابات پارلمانی در ۱۳ مهرماه شاهد ناآرامی‌های خیابانی بود. معترضان با یورش به کاخ ریاست جمهوری، ساختمان پارلمان و سایر ساختمان‌های دولتی خواستار ابطال انتخابات، برگزاری انتخابات مجدد و همچنین کناره‌گیری سورونبای جینبکوف، رئیس‌جمهوری شدند. سرانجام جینبکوف، روز پنج‌شنبه 24 مهر از سمت خود استعفا کرد و پارلمان، سادیر جباروف را به‌عنوان رئیس‌جمهور موقت انتخاب کرد تا زمام امور را در دست بگیرد. ناآرامی‌های اخیر قرقیزستان، سومین انقلاب مردمی از سال 2005 بود که هر سه مرتبه به سرنگونی رئیس‌جمهوری این کشور انجامیده است. نکته جالب دیگر این است که هر پنج رئیس‌جمهور قرقیزستان پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی، در سن 61 سالگی از قدرت کنار رفته‌اند! استعفای جینبکوف در حالی صورت گرفت که اقدام او در اعلام وضع اضطراری در بیشکک، پایتخت کشور از یک هفته پیش هم نتوانسته به ناآرامی‌های پس از انتخابات و درگیری خیابانی هواداران احزاب سیاسی پایان دهد و مردم همچنان در خیابان هستند. جینبکوف روز گذشته با انتشار بیانیه‌ای با اشاره به ادامه تنش‌های سیاسی در این کشور، عدم اصرار بر ماندن در مقام خود را در راستای اولویتی بالاتر یعنی «حفظ تمامیت کشور و اتحاد مردم و آرامش جامعه» توصیف کرد. وی در این بیانیه نوشت: «من قدرت را حفظ نمی‌کنم، من نمی‌خواهم نامم در تاریخ قرقیزستان به‌عنوان رئیس‌جمهوری ثبت شود که خون مردم را ریخته و به شهروندانش تیراندازی کرده است.» جینبکوف همچنین از طرف‌های منازعه سیاسی خواست که به «اقدامات تحریک‌آمیز» علیه یکدیگر پایان بدهند.
۱۳۹۹ چهارشنبه ۳۰ مهر