ستاره صبح-تحریم و مشکلات ساختاری در اقتصاد، کشور را در وضعیت پیچیدهای قرار داده است. مشکلات ساختاری موجب شده تا «رکود» و «تورم» به عنوان پارامترهای نهادینه شده در ساختار اقتصادی کشور، حتی با تغییر دولتها و سیاستهای جاری، برطرف نشوند. امروز مسئله فقر به موضوعی حساس تبدیل شده و افزایش روزافزون بیکاری از یکسو و افزایش لجامگسیخته تورم از سوی دیگر، بیش از هر چیز به شکاف میان طبقات اجتماعی دامن زده است. کافی است نگاهی به جامعه بیندازیم تا نابرابری در جامعه را ببینیم. نکته مهمی که نباید از آن غافل ماند، تحریمها هستند که مانع بزرگی بر سر راه ورود سرمایههای خارجی به داخل کشور و بالطبع ایجاد موانع جدی در برابر توسعه بوده است. زمانی بود که برخی انتقاد میکردند اقتصاد ایران تک محصولی و وابسته به نفت است، اما امروز تحریمها شرایطی به وجود آوردهاند که همان اقتصاد تک محصولی هم پاسخگوی نیازهای کشور نیست. باید تدابیر مناسبی اندیشیده شود تا مشکلات اقتصادی مردم را در تنگنا قرار ندهد. برای خروج از این وضعیت هر سه قوه باید بسیج شوند و حل این مشکلات به تنهایی از عهده دولت خارج است. اگر انتظار این باشد که دولت به تنهایی در برابر تحریم و مشکلات ساختاری بایستد، راه به جایی نخواهیم برد؛ به همین خاطر باید قوه مقننه و قضائیه نیز در کنار دولت به حل مشکلات کمک کنند. بخشی از مسائل را میتوان با تدابیر مدیریتی حل کرد، ولی بخشی از مسائل در حوزه سیاست خارجی است. باید برای آن راهکار در نظرگرفت. مقامات باید متوجه باشند که تعامل در سیاست خارجی یکی از ارکان مهم در حل مشکلات کشور است. موضوعی که به نظر میرسد علیرغم تلاش دولت روحانی چندان مورد توجه دیگر قوا قرار نگرفته است.