ستاره صبح-هدف نمایندگان مجلس یازدهم از کلید زدن طرح استیضاح رئیس‌جمهور، ساقط کردن دولت نیست؛ بلکه آنان قصد دارند دولت را ناکارآمد نشان دهند. به چند دلیل پیش‌بینی می‌شود که طرح استیضاح رئیس‌جمهور به سرانجام نمی‌رسد؛ نخست این‌که این موضوع جزء برنامه‌های نظام در شرایط کنونی نیست. رهبر انقلاب هم همواره تا روزهای آخر از دولت‌ها حمایت کرده‌اند و تأکید ایشان به‌صراحت بر این بوده که دولت تدبیروامید باید تا روز آخر فعالیت کند. دوم این‌که اگر دو وزیر دیگر در دولت فعلی تغییر کنند، این دولت ساقط می‌شود و هیئت دولت دوباره باید از مجلس رأی اعتماد بگیرد. سوم این‌که اگر حتی نمایندگان به تعداد حدنصاب لازم امضا برای استیضاح رئیس‌جمهور داشته باشند (که ندارند)، تا هنگامی‌که فرایند قانونی این موضوع طی شود، حدود دو ماه زمان نیاز است و در صورت رأی آوردن استیضاح رئیس‌جمهور، معاون اول او سه ماه مسئولیت امور دولت را بر عهده می‌گیرد و او باید مقدمات انتخابات ریاست جمهوری را فراهم کند. درصورتی‌که دولت باید در نیمه آذرماه لایحه بودجه را به مجلس ارائه دهد و اگر این اتفاق نیفتد، امور مملکت دچار وقفه می‌شود. از طرفی می‌دانیم که انتخابات ریاست جمهوری در خردادماه برگزار می‌شود و عملاً دو ماه فاصله میان دو انتخابات در شرایط ویژه و عادی می‌افتد که چندان تفاوتی ندارد. به‌عبارت‌دیگر با استیضاح رئیس‌جمهور در فاصله چند ماه تا پایان دولت، شرایط تغییر قابل‌توجهی نخواهد کرد. اما پرسش این است که چرا برخی نمایندگان مجلس یازدهم بر این موضوع اصرار دارند؟ اصل مطلب این است که اصولگرایان به دنبال فرار به‌جلو هستند تا ناکارآمدی‌هایی که خودشان باعث آن شده‌اند را به گردن دولت فعلی بیندازند و دولت را ناکارآمد جلوه دهند. وقتی ذوالنوری و هم‌فکرانش برجام را در مجلس آتش می‌زنند، گویا فراموش کرده‌اند آمریکا با همراهی چین و روسیه توانست یک اجماع جهانی علیه ایران ایجاد کند، شش قطعنامه شورای امنیت را علیه ایران صادر کرد و کشور را تا آستانه یک جنگ حتمی پیش برد. نباید از خاطر برد که اگر درایت و هوشمندی تاریخی ظریف و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای نبود، ایران موردحمله نظامی قرار می‌گرفت. اصولگرایان با علم به این موضوعات، می‌خواهند به مردم بگویند وضعیت فعلی به این دلیل است که در سال 92 و 96 به کاندیدای ما رأی نداده‌اید. درحالی‌که دو رقیب اصلی حسن روحانی در انتخابات سال 96، اکنون در رأس دو قوه مقننه و قضائیه‌اند و در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور دخیل‌اند. به عقیده نگارنده، حسن روحانی حتی به‌اندازه روسای جمهور قبل از خود نیز اختیار ندارد و اگر سید محمد خاتمی در دوران ریاست‌جمهوری‌اش گفت برخی رئیس‌جمهور تدارکاتچی می‌خواهند، روحانی دقیقاً دچار همین وضعیت شده است. برای مثال در تصمیم‌گیری درباره افزایش قیمت بنزین، روسای سه قوه چنین تصمیمی را اتخاذ کردند اما بعد همه تقصیرها به گردن رئیس‌جمهور افتاد. بنابراین اصولگرایان به دنبال ناکارآمد جلوه دادن دولت هستند و هنوز در حال گرفتن انتقام شکست از حسن روحانی و اصلاح‌طلبان در دو انتخابات پیشین ریاست‌جمهوری هستند و با این اقدامات می‌خواهند برنده انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 باشند.