هفته گذشته بلیت اتوبوس، قطار و هواپیما یا به سختی پیدا میشد یا اصلا نبود. مسافرانی هم که با خودرو شخصی مسافرت کردند ساعتها در ترافیک و پمپ بنزینها ماندند. بدتر اینکه مسافرانی که از خارج به فرودگاه بینالمللی امام خمینی وارد شدند هم تاکسی پیدا نمیکردند، در ادامه مشاهدات یک مسافر و صنعت گر ایران دوست را در این باره میخوانید:
شامگاه جمعه من در فرودگاه امام بودم. در خروجی فرودگاه با صحنه به هم ریختگی تأسف آوری روبهرو شدم که باید به حال روز خودمان گریست! با خودم گفتم موضوع را برای ستاره صبح بفرستم شاید مفید واقع شود.
در خروجی فرودگاه بنده با صحنهای مواجه شدم که مُشت نمونه خروار بود. انبوهی از مسافران را دیدم که برای رسیدن به منزل خود دربه در به دنبال تاکسی میگشتند، زیرا وسیله نقلیهای در فرودگاه بینالمللی پایتخت یافت نمیشد! شگفت اینکه جواب دفتر تاکسیرانی که در فرودگاه مستقر بود به مسافران مستأصل و درمانده این بود که تاکسی نداریم. اگر مایلید با راننده تماس بگیرید و هزینه آمدن وی به فرودگاه را پرداخت کنید تا مشکل حل شود، به زعم مدیریت فرودگاه ما باید یک تاکسی از تهران میگرفتیم و هزینه آمدن حدود 30 کیلومتر را پرداخت میکردیم و برای برگشت هم همین هزینه باید پرداخت میشد. پرسش این است که در کدام فرودگاه بینالمللی، مترو، اتوبوس و تاکسی وجود ندارد و مسافران باید هزینه مضاعف برای حملونقل پرداخت کنند؟
در آنجا مسئولی نبود که مشکل پیش پاافتاده مسافران در فرودگاه را حل کند. این نوع مدیریت آبروی کشور را میبرد. این موضوع اگرچه در میان انبوه نابسامانیها چیزی نیست؛ اما نشان میدهد که سیستم از عهده حل یک مسئله ساده فرودگاهی هم برنمی آید! آنگاه چگونه میتوان انتظار داشت که مسائل و مشکلات کلان چون روابط بینالملل و ارتباط سازنده با کشورها در راستای منافع ملی و مشکلات اقتصادی حل شود! اثرات تحریم بر زندگی مردم و اقتصاد کشور آشکار است. ناترازیها در حوزه برق، آب، گاز، بنزین و گازوئیل و... زندگی را مشکل کرده است. فرایند خروج سرمایه های انسانی هم باعث شده تا هجوم بیسابقه و مشکوک اتباع بیگانه به کشور که فاقد توان علمی، فنی و سرمایه هستند شکل گیرد. وجود نوکیسهها در بدنه دولت، منافع ملی را ضایع میکند. این شیوه مدیریت مغایر اخلاق و منش نیکوی ایرانی است که در طول تاریخ زبانزد عام و خاص بوده است. باکمال تأسف و تأثر اکنون مردم نظارهگر اوضاع نابسامان در فرودگاهها و جادهها و .... هستند.
تدارک تاکسی یا تاکسی اینترنتی برای مسافران خارج از کشور که وارد کشور میشوند و خسته هستند، کاری ساده است؛ که یک فرد عادی هم میتواند آن را انجام دهد؛ اما این مشاهدات برای من که به مدیریت آشنا هستم، سؤال برانگیز است که چرا مسافران خسته در شب این چنین گرفتار سوء مدیریت شوند؟ این درد و دل باهدف اصلاح رویه غلط مدیریتی بیان شد.