پیامبر رحمت ص آنگاه که خبر رحلت خود را از جبرِیل دریافت نمود. مسلمین را به مسجد مدینه فراخواند و در اجتماع آنان، خطاب به حاکمان بعد از خود فرمودند: ۱- مبادا به شهروندان سخت گیرید و با آنان خشونت ورزید و نامهربان باشید. «أَلَّایَرْحَمَ عَلَى جَمَاعَةِ الْمُسْلِمِینَ». ۲- سالخوردگان وبزرگان را گرامی دارید.«فاجل کبیرهم» ۳- پناهگاه محرومین و بینوایان باشید و با آنان مهربان باشید.«رَحِمَ ضَعِیفَهُمْ» ۴- دانشمندان و فرهیختگان را گرامی بدارید«وَقَّرَعَالِمَهُمْ» ۵- بردرد و رنج شهروندان نیافزایید و برآنان هزینه تحمیل نکنید؛ چرا که تحمیل هزینه، موجب ذلت وخواری مردم می‌شود.«َلمْ یُضِرَّبِهِمْ فَیُذِلَّهُمْ». ۶- باسیاستها، ساختارها و مدیریتهای ناکارآمد، شهروندان را در باتلاق فقر فرو نبرید؛ چرا که فقر و توسعه نیافتگی. موجب دین ستیزی و کفر ورزی است «لَمْ یُفْقِرْهُمْ فَیُكْفِرَهُمْ» ۷- مباد که رابطه مدیران و حکمرانان با شهروندان قطع گردد؛ که در این صورت صاحبان قدرت و ثروت، حقوق ناتوانان را می‌بلعند.«لَمْ یُغْلِقْ بَابَهُ دُونَهُمْ فَیَأْكُلَ قَوِیُّهُمْ ضَعِیفَهِمْ» ۸- بحران آفرینی نکنید و در بحرانها، شهروندان را به حال خود رها نسازید واز آنان حمایت کنید چرا که بحرانها، حیات جامعه را به مخاطره انداخته و موجب مرگ و میر می‌گردد«لَمْ یَخْبِزْهُمْ فِی بُعُوثِهِمْ فَیَقْطَعَ نَسْلَ أُمَّتِی» (الكافی ج1، ص406) *رحلت پیامبر رحمت ص تسلیت باد.*