30 مهر امسال رأی پرونده هر 2 متهم صادر شد. براساس رأی صادره، الهه محمدی به‌اتهام همکاری با آمریکا به تحمل 6 سال، اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم ضدامنیت کشور به 5 سال و به‌اتهام فعالیت تبلیغی علیه جمهوری اسلامی ایران به تحمل یک سال و جمعاً 11 سال حبس محکوم کرد. متهم دیگر پرونده نیلوفر حامدی به‌اتهام همکاری با آمریکا به تحمل 7 سال، اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم ضدامنیت کشور به 5 سال و به‌اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران به تحمل یک سال و جمعاً 13 سال حبس محکوم کرد. هر 2 متهم ممنوع‌الخروج هستند و تا زمان صدور رأی دادگاه تجدید نظر آزاد می‌باشند. آزادی این دو خبرنگار موجی از واکنش در فضای مجازی به همراه داشت. عده‌ای با حضور در جلوی زندان اوین با این دو خبرنگار آزاد شده ملاقات و شادی کردند. در این ارتباط ستاره صبح با کامبیز نوروزی حقوق دان گفت‌و گویی انجام داده که در ادامه می‌خوانید:
ارزیابی شما از آزادی دو خبرنگار چیست و چرا جامعه نسبت به این خبر واکنش مثبت نشان داد؟
الهه محمدی و نیلوفر حامدی بعد از اینکه بازداشت شدند و محاکمه آنها برگزار شد افکار عمومی نسبت به این دو خبرنگار حساس شدند و مسائل آنها را مرتب پیگیری می‌کردند. به همین دلیل جامعه روزنامه نگاری و بسیاری از مردم قانع نشدند که این دو فرد مرتکب جرم شدند.
بسیاری درجامعه، بازداشت، محکامه و حکم آنها را موافق با عدالت و انصاف تشخیص نداد. خیلی از حقوقدانان فرآیند محاکمه دو فرد را نقد کردند و گفتند که اساساً نمی‌توان دولت آمریکا را دولت متخاصم دانست. زیرا اعلام تخاصم یک دولت با جمهوری اسلامی وظیفه وزارت امور خارجه یا شورای عالی امنیت ملی است. دولت تخاصم به دولتی گفته می‌شود که در حال جنگ با ایران باشد. دادگاه نمی‌تواند عنوان تخاصم را به دولت آمریکا و متهمان نسبت دهد. حال آنکه جرم اصلی دو خبرنگار را همکاری با دولت متخاصم آمریکا عنوان کرده‌اند. طی 17 ماه گذشته افکار عمومی در داخل و خارج و همچنین برخی وکلا انتظار داشتند که این دو فرد آزاد شوند ولو اینکه این آزادی موقت باشد. به همین دلیل خبر آزادی این دو خبرنگار با واکنش مثبت جامعه همراه می‌شود چرا که افکار عمومی تصور می‌کند این دو فرد جرمی مرتکب نشده و یا حداقل جرم آنها اثبات نشده است. بنابراین بازداشت و نگهداری آنها به مدت 17 ماه منصفانه و عادلانه نبوده است. این خبر باعث خوشحالی بنده و بسیاری از افراد جامعه است.
به نظر شما، اینکه برداشت قوه قضاییه و مردم از قانون متفاوت باشد چه آسیب‌هایی در جامعه دارد؟
لازم است اصول حقوقی و روش‌های تفسیر قانونی درست رعایت شود. اگر در دستگاه قضا فرآیندها شفاف و طبق عناوین حقوقی طی شوند جامعه و افکار عمومی با کیفیت اجرای قانون همسویی می‌کند.
فاصله بین افکار عمومی و برخی تصمیمات قضایی ناشی از آن است که برخی فرآیندهای قانونی به درستی طی نمی‌شود و قانون در صدور آرا به درستی تفسیر نمی‌شود. این موضوع باعث شکاف در برداشت مردم و قوه قضاییه از مواد قانونی می‌شود.
به نظر شما برای اصلاح و پر کردن این شکاف باید رویه قضایی تغییر کند و یا آگاه سازی مردم در دستور کار قرار گیرد؟
نیازی به آگاه سازی مردم نیست، مردم آگاه هستند. اصلاح کیفیت رسیدگی قضایی اهمیت دارد. دادگاه اگر علنی برگزار شود کمک می‌کند که فرآیندهای قانونی به درستی طی شود. لازم است در صدور آراء فقط به مواد قانونی توجه شود و ملاحظات دیگر در تصمیم گیری قضات مورد توجه قرار نگیرد. بنابراین برگزاری دادگاه‌ها به صورت علنی فاصله مردم و دستگاه قضا را کاهش می‌دهد خصوصاً در پرونده‌هایی که عموم مردم نسبت به آن حساسیت دارند.
بنده امیدوارم الهه محمدی و نیلوفر حامدی به طور کل آزاد شوند و بتوانند در کسوت روزنامه نگاری وظایف حرفه‌ای خود را ادامه دهند.