درگذشت نا به هنگام دوست ارجمندم آقای نعمت احمدی را به خانواده ایشان ، اهالی استان کرمان و همچنین اهالی مطبوعات و جامعه حقوقی کشور تسلیت می گویم و در این غم شریک هستم.
آقای احمدی از جمله انسان های فرهیخته ای بود که در سه دهه گذشته در عرصه مطبوعات بی نظیر بود. من همیشه به ایشان گفته ام که شما فرد جون دار، با جنم و خستگی ناپذیر هستید.
چند ماه پیش به من زنگ زد گفت: علی چرا از دوستت سراغ نمیگیری؟ گفتم چه شده؟ گفت: بیمارم. گفتم هر موقع موافق باشی میایم دفتر و منزل برای دیدار.
این آخرین گفتگو ما بود. بارها برایش پیام فرستادم و با دفترش تماس گرفتم گفتم: تلفن منزل ایشان را بدهید که متاسفانه به دلیل شرایط بیماری ایشان موفق به صحبت با ایشان نشدم.
آقای احمدی دریایی از اطلاعات حقوقی و تاریخی داشت و همچنین مهم تر اینکه جسارت بیان و ابراز را داشت.
عمیقا از درگذشت او غمگین هستم از خداوند برای آن مرحوم علو درجات و برای بازماندگانش صبر و اجر مسئلت می نمایم.
علی صالح آبادی