روزنامه تهران تایمز اخیر در دو گزارش با تیترهای «افشاگری تهران تایمز درباره جزییات برکناری رابرت مالی» و «گزارش جدید تهران تایمز از رد پای ۱+۳ ایرانی در برکناری رابرت مالی» پشت پرده برکناری رابرت مالی نماینده آمریکا در امور ایران را بررسی کرد. این گزارش های واکنش های مختلفی در رسانه های آمریکایی داشته است.
در این ارتباط روزنامه آمریکایی«نیویورک‌سان» نوشته است که گزارش‌های منتشرشده درباره تعلیق و لغو دسترسی امنیتی رابرت مالی، نماینده سابق آمریکا در امور ایران، در رسانه‌های واشنگتن به عنوان شهری که از افشاگری خبری شگفت زده می‌شود، به طور چشمگیری کمیاب است و این شائبه به‌وجود آمده که برخی در تهران و به طور مشخص روزنامه تهران‌تایمز، چیزهایی می‌دانند که ساکنان پایتخت آمریکا از آن بی‌اطلاعند.
در این گزارش آمده است: همزمان با درخواست‌های کنگره آمریکا برای دریافت به‌روزرسانی درباره وضعیت رابرت مالی، نماینده دولت جو بایدن در امور ایران، مقامات واشنگتن سنگ‌اندازی‌های خود را تشدید کرده‌اند. پرس‌وجوی و پیگیری رسانه‌ها به طور سیستماتیک به در بسته می‌خورد و ناظرانِ تشنه اطلاعات، به جای داده‌ها و اطلاعات متقن، به منبعی غیرمنتظره روی آورده‌اند؛ تهران‌تایمز.
در ادامه این گزارش می‌خوانیم: آیا گزارش اختصاصی روز یکشنبه تارنمای تهران‌تایمز درباره دلیل «سقوط رابرت مالی/ doomed Robert Malley»، آنطور که این روزنامه ادعا می‌کند، واقعا براساس گفته‌های یک منبع ناشناس در واشنگتن نوشته شده است یا صرفا تخیلات این روزنامه است؟ پاسخ‌ها مبهم است. با این حال، دومین خبر دسته اول تهران‌تایمز ظرف یک هفته که به نقل از «یک منبع در وزارت خارجه آمریکا» منتشر شد، کاملا دقیق و مفصل بود؛ گزارشی که این گمانه‌زنی را مطرح می‌کند که برخی منابع در تهران، شاید از چیزهایی باخبر باشند که واشنگتن‌نشینان از آن بی‌خبرند.
دلیل طرح چنین گمانه‌زنی، خودداری مصرانه دولت آمریکا از ارائه توضیح به کنگره درباره وضعیت مالی است. جزئیات درباره تعلیق و لغو مجوز دسترسی امنیتی مشاور سیاسی ارشد بایدن در امور ایران، کمیاب‌تر از چیزی است که اذهان عمومی درباره سوءمدیریت اسناد(محرمانه) تصور می‌کنند. روز جمعه ابرام پالی، معاون سابق مالی، حساب توییتری او(@USEnvoyIran) را به دست گرفت و نوشت که «دفتر نماینده ویژه امور ایران و مجموعه تیم حاضر در وزارت خارجه همچنان درگیر پیاده‌سازی سیاست ما درباره ایران هستند.» بعد از این توییت، این سوال مطرح شد: آیا مالی هنوز در راس کار است؟
یکی از کارمندان ارشد جمهوری‌خواه کنگره در گفت‌وگو با سان مدعی شد: حکومت ایران بیش از کنگره درباره تعلیق راب مالی می‌داند چون مالی و شبکه پروپاگاندایی‌اش با آنها صحبت می‌کردند. مالی به خاطر کار با ایرانی‌ها، در شغلش پیشرفت کرد و در عین حال کنگره و مردم آمریکا را فریب داد.
رابرت مک‌کال، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا، خواستار گزارش دقیق وزارت خارجه درباره اخراج آشکار مالی تا ۲۵ جولای شده است. وی در گفت‌وگو با سی‌بی‌اس گفت: نمی‌توانم بگویم که این مساله چقدر اهمیت دارد چون اگر او در بدترین حالت، اطلاعات و رازهای ما را به یک کشور خارجی دشمن انتقال داده باشد، از نظر من خیانت است.
سی‌بی‌اس درباره ماجرا با جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید صحبت کرد و او صرفا گفت که مالی «در چندین دولت، وفادارانه و خوب خدمت کرده است. او کارمند دولت و یک دیپلمات است. او کسی است که بسیاری از ما از جمله شخص خودم، احترام زیادی برایش قائل هستیم. نمی‌توانم درباره شرایط کنونی حرف بزنم. باید شما را به وزارت خارجه ارجاع دهم. مت میلر، سخنگوی وزارت خارجه نیز همواره به «نگرانی‌های محرمانه» برای عدم ارائه جزئیات درباره این پرونده به کنگره، اشاره کرده است.
تمام این اظهارات و مصاحبه‌ها، گزارش تهران‌تایمز را داغ و حائز ارزش خبری می‌کند؛ تاجایی که منابع واشنگتن رفته رفته ظنین شده‌اند که یک نفر(خواه از داخل وزارت خارجه، کاخ سفید، شخص مالی یا شاید یکی از متحدان نزدیکش که در مقاله وبسایت به او اشاره شده است)، ترجیح می‌دهد تا به جای اطلاعات دادن به رسانه‌های خودی، رسانه حکومت ایران را مطلع کند. جسون برادسکی، مدیر سیاست‌گذاری سازمان «اتحاد علیه ایران هسته‌ای» به سان گفته است: سطح جزئیات گزارش تهران‌تایمز خیلی مشکوک و نگران‌کننده است.
لُب کلام گزارش یکشنبه تهران‌تایمز به نقل از منبع «مطلعی» که دارد این است که دلیل عمده مشکلی که برای مالی پیش آمده مربوط به مذاکرات محرمانه اخیری است که وی با نماینده جمهوری اسلامی در سازمان ملل داشته است و نیز جلسات آشکار و پنهان مالی با برخی ایرانیان حاضر در آمریکا. در واقع همانطور که عنوان شد، مالی برای پیشبرد سیاست‌های خود درباره ایران و به عنوان یک تاکتیک مذاکراتی، با حلقه‌ها و افراد مختلفی به طور مرتب در ارتباط بوده و تلاش می کرده است تا به واسطه آنها، بر محاسبات تیم مذاکره کننده ایرانی تاثیر بگذارد. برخی از این افراد مانند علی واعظ (نیروی سابق مالی در Crisis Group)، ولی نصر و تریتا پارسی (همکار فعلی پسر مالی در Quincy Institute)، ایرانیانی هستند که حضور آنها را در دیپلماسی دموکرات‌ها در قبال تهران در دولت اوباما و دولت کنونی آمریکا، می‌توان کاملاً مشاهده کرد. افرادی که به واسطه ارتباط با تیم مذاکره کننده قبلی ایرانی که البته برخی از آنها در تیم مذاکره فعلی هم حضور دارند، نقش دلالان و کاسبان دیپلماسی بین دولت دموکرات آمریکا و ایران را بازی می‌کنند.
علی واعظ در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان گفت که «با مالی یا بدون مالی، دولت بایدن معتقد است که تنها راه‌حل پایدار برای مساله هسته‌ای ایران، راه‌حل دیپلماتیک است.» او با نظر منتقدانی که مدعی هستند بایدن با تهران «خیلی مدارا» می‌کند، به شدت مخالف است.