ستاره صبح آنلاین، علی فریدونی: مجلس یازدهم به سال پایانی فعالیت اش رسیده و وقت آن است که نمرات این مجلس در کارنامه اش ثبت شود. شفافیت یکی از شعار های نمایندگان انقلابی در رقابت های انتخابات بود. اما آیا مجلس یازدهم، پارلمانی شیشه است؟! ستاره صبح در این رابطه گفت و گویی با حسین کنعانی مقدم انجام داده که در ادامه می خوانید:
با توجه به سال پایانی مجلس، کارنامه پارلمان یازدهم را از منظر شفافیت مورد بررسی قرار دهید. آیا مجلس در حوزه شفافیت عملکرد خوبی داشت یا خیر؟
یکی از شعار های نمایندگان قبل از انتخاب، شفافیت بود. آن ها تاکید داشتند که پس از ورود به مجلس در ارتباط با شفافیت اقداماتی جدی انجام می دهند اما تحقق این وعده در پیچ و خم کریدور های مجلس به درازا کشید و گویی این ضرورت به فراموشی سپرده شد.
قوانینی که نسبتی با موضوع شفافیت داشت اجرا نشده و اقداماتی که در مورد شفافیت انجام می شود عملا صورت مساله را پاک می کند. مجلس یازدهم در مورد شفافیت کوتاهی کرده است.
اگر در اتاق شیشه ای بنشینیم، مدیریت و قانون گذاری کنیم و کشور داری را در معرض دید عموم قرار دهیم هم اعتماد عمومی جلب می شود و هم به دلیل امکان نقد و بررسی، کشور با مشورت و عقلانیت اداره خواهد شد. قانون سوت زدن که مطرح بود یکی از وظایف نمایندگان مجلس است. نماینده جز قانون گذاری و نظارت وظیفه دارد فساد و حرکت های خلاف قانون را علنی کند. این قانون سوت زدن شامل شخص نماینده هم می شود. مجلس ابتدا باید عملکرد اعضای خود و سپس عملکرد سایر قوا را زیر ذره بین ببرد.
متاسفانه این تکلیف نه تنها پا نگرفته بلکه در بسیاری از موارد با بداخلاقی های سیاسی هم مواجه شده است. مزیت شفافیت با مقاومت از دست رفته است و شفافیت به تسویه حساب های سیاسی و جناحی محدود شده است.
متاسفانه مجلس در مورد خودرو در برابر شفافیت آرا نمایندگان و همچنین اعلام اسامی نمایندگانی که خودرو رانتی گرفته اند، مقاومت کرده و حتی با کسی که چنین مواردی را رسانه ای می کنند برخورد می شود، آیا با ظهور چنین رفتاری از سوی نهادی که وظیفه ذاتی اش نظارت بر حسن اجرای قانون است، می توان گفت مجلس یازدهم در عمل کاستی سنگینی دارد؟
درست این بود که هیات نظارت بر رفتار و عملکرد نمایندگان، نتایج گزارش های خود را برای اطلاع افکار عمومی منتشر کند. در این مورد هیچ چیزی نباید محرمانه تلقی شود. افکار عمومی نسبت به موضوعاتی مثل رانت خودرو، سیسمونی گیت و... حساسیت دارند. هیات رییسه مجلس باید گزارش هیات نظارت و اقداماتی که در این زمینه وجود دارد را برای اطلاع افکار عمومی منتشر کند. عدم اطلاع رسانی و عدم شفافیت ابهام در ذهن مردم باقی می گذارد و ابهام و عدم پاسخگویی و عدم شفاف سازی، به ذهنیت منفی در جامعه دامن می زند. چون افکار عمومی گمان می کند که مساله واقعیت داشت و مجلس بر اثر ناتوانی در پاسخگویی صورت مساله را پاک کرده است. مساله عدم شفافیت در دولت نیز مطرح است به عنوان مثال اخبار مرتبط با جریان مذاکرات و گفت و گو ها با دولت های غربی بعضا به شکل ترجمه از رسانه های خارجی به دست افکار عمومی در داخل کشور می رسد. در مورد میزان فروش نفت، قیمت فروش نفت، تخفیفات و آورده ارزی این صادرات، توسط دولت اعلام نمی شود.
عدم شفافیت امور در دولت سیزدهم برجسته است به ویژه در بحث پرونده هسته ای ایران و گفت و گو های بین المللی که در مورد این موضوع به شکل پر رنگی توجه جامعه و به ویژه جامعه نخبگانی کشور را جلب کرده و زمینه انتقاد از عملکرد دولت را فراهم آورده است.
متاسفانه دولت در خصوص تصمیمات خود نظر خواهی و نظر سنجی نمی کند و از نخبگان کمک نمی گیرد. گویی تصمیمات باید در حلقه ای خاص گرفته شود. با کوچک شدن حلقه نخبگانی در حکمرانی، دولت دچار خطا می شود. توجه به آرا جامعه و نخبگان تضمین موفقیت تصمیمات است.
متاسفانه نخبگان زینت المجالس هستند. احزاب و تشکل های سیاسی، رسانه ها و دلسوزان نظام که به حاشیه رانده شده اند و سهمی در اداره کشور ندارند.
حکمرانی خوب آن است که نظر مخالف را بگیرد. ارزش گذاشتن بر نظر مخالف بهترین دارو برای درمان مشکلات است. زنده باد مخالف من یک شعار نیست بلکه نظر مخالف می تواند از خطا های محاسباتی جلوگیری کند.
دولتی که با شعار دولت مردمی آمد و با این عنوان وارد عرصه اجرایی شده است، وظیفه دارد با مردم در تعامل باشد و قبل از هر تصمیمی مردم را در جریان اقدامات خود قرار بدهد.
تعامل با مردم به معنی تعامل با رسانه است. اینکه سفری به شهری داشته باشند و با تعدادی از مردم ملاقات کنند به معنی تعامل نیست. پوشش رسانه گسترده است و مردم از طریق رسانه ها از اخبار و وقایع مطلع می شوند. دولت مردمی باید ارتباطی نزدیک با رسانه ها داشته باشد.
دنیا با حمایت افکار عمومی پیش می رود. دولت هایی که بر افکار عمومی خود تسلط دارند و با جامعه تعامل رسانه ای برقرار کرده اند، حکمرانی مطلوب تری دارند.
کنار گذاشتن افکار عمومی، ایجاد فضای مجهول و نامعلوم منجر می شود تفکرات منفی در جامعه ریشه کند و رسانه های بیگانه ای که با افکار عمومی ارتباط برقرار کرده اند موفق عمل کنند.