ستاره صبح انلاین- آقای فرزین به ریاست بانک مرکزی منصوب شد و آقای رئیس جمهور دستور دادند او به عملکرد بانک ها به صورت جدی، دقیق و نه توصیه ای نظارت کند.
وی در اولین روز انتصاب خود مصاحبه و اظهار نظر کردند که به نظر نویسنده نباید می کردند. مصاحبه او درباره تثبیت نرخ 28500 تومانی دلار بود که کلی حاشیه ایجاد کرد و به نظرم این مصاحبه حساب شده و سنجیده نبود.چنین کاری را من با سابقه 40 سال مسئولیت در بخشهای فنی و اقتصادی نکرده ام.
برای روشن شدن مطلب به مطلبی از میزگرد اقتصادی ماهنامه نوروزی جامعه سالم که چند سال پیش برگزار شد و مرتبط با مصاحبه شتابزده آقای فرزین است به اختصار نقل کنم و سپس تجربه خودم در مدیریت را برای رئیس کل جدید بانک مرکزی بازگو کنم.
بحث میزگرد ماهنامه نوروزی با تعدادی از اساتید اقتصاد کشور بود و اگر از تک تک اساتید می پرسیدید مشکلات اقتصادی کشور چیست و چگونه باید حل گردد هر یک از اساتید نظراتی و راه‌حل متنوعی را مطرح می‌کردند که برای مجری قابل جمع بندی نبود در پایان مجری رویکرد به آقای دیهم و گفت شما استاد بزرگ این جمع هستید اگر سران کشور طی ابلاغی مسئولیت اصلاح اقتصاد کشور را به شما واگذار کنند چه میکنید؟
ایشان پاسخ دادند که از ابلاغ صادره تشکر می کنم و استعفا می دهم چون اقتصاد دستوری حل نمی شود.لازم است ساختار های داخلی و خارجی مرتبط با اقتصاد متوازن اصلاح شوند تا اقتصاد در مسیر توسعه قرار گیرد.
حال برمیگردم به روش چهل ساله خود و پیشنهادی به رئیس کل جدید بانک مرکزی:
هر مسئولیت مدیریتی که به من واگذار می شد اولین اقدام قبل از هرگونه اظهارنظر مدیران و کارشناسان و مسئولین کانون بازنشستگان آن سازمان را برای تشکیل اتاق فکر دعوت می کردم و به شرح زیر سوالاتی را مطرح می کردم:
۱. در راستای اهداف سازمان چه می‌خواستید انجام شود ولی به هر علت میسر نشده؟
۲. در راستای اهداف و تعالی سازمان چه اقداماتی شده که نباید میشد؟
۳. اگر به جای من این مسئولیت به شما واگذار می شد چه می کردید؟
خوانندگان این نوشتار باور کند راه حل از این مشورت بیرون می آید که راه گشا بود.چون پیشنهادها از همکاران بود و تحمیلی نبود عملیاتی می شد در یادداشت بعدی خواهم نوشت. دو نمونه از مسئولیتم در معاونت شرکت مخابرات ایران و معاونت سازمان تامین اجتماعی را ذکر خواهم کرد که چقدر آسان به اهدافی که می خواستیم رسیدیم.
من اگر جای فرزین بودم حداقل ۴۰ نفر از اساتید علوم بازرگانی اقتصاد حقوق بین الملل و تنی چند از اعضا و باتجربه آکادمیک اتاق‌های بازرگانی را به یک جلسه دعوت می کردم و به هر کدام حداقل یک ساعت و بیشتر وقت می دادم و گفتم اگر شما به جای من رئیس بانک مرکزی بودید چه میکردید اگر خروجی منجر به نتیجه ای عملیاتی و تایید اکثریت قرار میگرفت همان نتیجه را با احتیاط لازم اعلام و عملیات میکردم.
در آن صورت حضار در جلسه در جراید، مصاحبه ها و در شبکه های ارتباطی پشتیبانی می‌کردند.اگر جمع به این نتیجه می رسید که بدون تجدید نظر و اصلاح سایر بخشهای مرتبط داخلی و خارجی عملاً با آمدن و رفتن یک فرد مشکلی حل نمی شود.