ستاره صبح-مردان سپیدپوش مادرید ماههاست شرایط خوشی ندارند. میدان سیبهلس در قلب مادرید که همیشه محلی برای جشنهایشان بوده، این روزها ساکتتر از همیشه است. قوهای سفید اروپا با کابوس فصل قبل، فصل جدید را آغاز کردند؛ اما قانون پایستگی کابوسهایشان همچنان وجود دارد. نتایج ضعیف پیشفصل، لالیگا و حالا هم لیگ قهرمانان همگی به روزهای ناکامی مادریدیها سنجاق شده است. زیزو همواره تأکید کرده پیروزی در اروپا در DNA رئال مادرید است، اما حالا بسیار طعنهآمیزانه شکست خوردن آرام خود را در DNA رئالیها وارد میکند. مشکل کهکشانیها بیش از آنکه در ساقهای مردانش باشد، در ذهنهای آنهاست. علاوه بر مصدومیت پسر طلایی جدید آنها ادن هازارد و دیگر بازیکنان بزرگشان، عدم وجود «ذهنیت برنده بودن» آنها را آزار میدهد. چیزی که پرز معجون شفابخش آن را زیدان نامید، اما زیزوی افسانهای هم تا امروز نتوانسته از پرپر شدن قوها جلوگیری کند. چه رئالیها را دوست بداریم یا نه، باید قبول کنیم فوتبال به حضورشان نیاز دارد؛ زیرا آنها کهکشانهای اروپا هستند و گامهای قوی آنها میتواند به جذابیت لالیگا و اروپا اضافه کند. ترکیب زیدان و آرایش مردانش با حضور افرادی همچون تونی کروس، لوکا مودریچ، کریم بنزما و... بیشازحد تکراری شده. شاید حضور ستارههای مصدوم و تازهنفستر بتواند گره از معادله چند مجهولی آنها باز کند. معادلهای که یکی از بزرگترین مجهولهایش درون دروازه است. جایی که کیلور ناواس بیرون رانده و تیبو کورتوآ بهعنوان بهترین دروازهبان جهان خریداری شد؛ اما دستانش آنقدر نیرومند نیست که پناه رئالیها باشد. آخرین امید رئالیها سکوهای برنابئو است. مکانی که اگر نفس گرم هوادارانشان نباشد، دیگر این کابوس را نمیتوان پایانپذیر دانست. حال باید صبر کرد و دید چگونه زیدان و مردانش میتوانند بر یکی از سختترین چالش این سالهای رئال غلبه کنند.