ستاره صبح-تحریم محمدجواد ظریف، وزیر خارجه کشورمان توسط دولت آمریکا، یکبار دیگر یادآور سیاستهای یکجانبه ایالات متحده در قبال جمهوری اسلامی است. سیاستهایی که در درجه نخست مردم را هدف قرار داده و تلاش میکند زندگی را بر مردم ایران سخت و دشوار کند. دولت دونالد ترامپ، پیش از آنکه اقدام به تحریم ظریف کند، مقام رهبری را تحریم کرده بود که اینگونه رفتارها نشانی بهجز استیصال مقامات آمریکایی در قبال جمهوری اسلامی نیست. تحریم کردن وزیر خارجه یک کشور و یا بالاتر از آن رهبر یک نظام نه تنها معنایی در دنیای دیپلماسی و سیاست ندارد، بلکه نشان میدهد طرف مقابل از رویارویی شکست خورده و تلاش میکند با ایجاد محدودیتهای مذبوحانه پرستیژ خود را همچنان حفظ کند. سیاستهای جمهوری اسلامی در قبال آنچه آمریکا طی این مدت علیه ایران در پیش گرفته، چه در حوزه نظامی و چه در حوزه دیپلماسی موجب شده تا طرف آمریکایی با وجود فشارهای اقتصادی نتواند به اهدافش در قبال ایران دست یابد؛ به ویژه آنکه اکنون کشورهای حاشیه خلیج فارس ازجمله عربستان و امارات پس از تمام بدخواهیهایشان علیه ایران به سمت جمهوری اسلامی آمدهاند و تلاش میکنند روابط خود را با ایران عادیسازی کنند. این یعنی جمهوری اسلامی توانسته علی رغم فشارها و تحریمهای یکجانبه ایالات متحده نه تنها در سطح جهان موفق عمل کند، بلکه در منطقه نیز دشمنان و بدخواهان خود را مجبور به سازش با ایران کند. هماکنون اماراتیها پس از حضور فضاحتبارشان در یمن تصمیم گرفتهاند از این کشور با سرافکندگی خارج شوند. این تصمیم به دلیل مقاومت مردم یمن و کمکهای ایران اتخاذ شده است. درمجموع تمام سیاستهایی که دولت آمریکا فکر میکرد از طریق آنها میتوانند جمهوری اسلامی را تسلیم خود کند، با شکست مواجه شدهاند و تحریم مقام رهبری و وزیر خارجه چیزی بهجز استیصال ایالات متحده در راستای شکستهایش از جمهوری اسلامی نیست.