ستاره صبح-متأسفانه طی سال‌های اخیر مصادیق بسیاری از رفتارهای نامتعارف و غیراخلاقی توسط برخی افراد صاحب قدرت و نفوذ را در زندگی روزمره شاهد بوده‌ایم. اخیراً توهین احمد جهان‌بزرگی به رئیس‌جمهوری در آنتن زنده تلویزیون و همچنین توهین و سیلی نماینده اصولگرا و انقلابی مجلس به سرباز وظیفه، توجه افراد جامعه را به خود جلب کرده و همه دنبال چرایی این رخدادها هستند. پیش‌تر هم که یک قاضی در بابل یک سرباز را کتک زده بود. این اخبار باعث جریحه‌دار شدن احساسات مردم شده است. دراین‌ارتباط نگارنده به ذکر نکاتی می‌پردازد. یکی از مشکلاتی که برخی از مسئولان و مقامات سیاسی ما با آن روبه‌رو هستند، نداشتن اخلاق و عدم رعایت قانون است. باید دانست که وقتی در جامعه‌ای اخلاق مفقود شود، قانون هم در آن جامعه زیر پا گذاشته می‌شود. در بسیاری از کشورهای دنیا، قانون‌گریزی و فرار از فرامین قانون برای هیچ فرد یا مقامی امکان‌پذیر نیست و همه در برابر قانون یکسان هستند؛ از بالاترین مقام تا پایین‌ترین رده، هیچ‌کس حق کوچک‌ترین سوءاستفاده از جایگاه خود را ندارد. علتش این است که در این جوامع، اخلاق و مقرراتی نهادینه‌شده که افراد در همه شرایط و موقعیت‌ها، در درون خود پاسبان و پاسدار اخلاق و قانون هستند. تدوین‌کنندگان قانون اساسی در ایران، اصل 107 را در قانون گنجانیده‌اند که می‌گوید «رهبر در برابر قوانین با سایر افراد کشور مساوی است.». اما متأسفانه در برخی پست‌ها، یک نوع نزول‌پذیری وجود دارد؛ یعنی افرادی که شخصیت قوی‌ای ندارند و سیاق‌های اخلاقی را دارا نیستند یا به‌طورکلی مراحلی که لازم است طی کنند را طی نکرده‌اند و لذا صلاحیت و شایستگی قرار گرفتن در یک منصب را ندارند، در چنین مسئولیتی قرارگرفته‌اند. طبیعتاً این افراد دچار غرور و تبختر می‌شوند و نیرویی که باید آن‌ها را کنترل کند، در درون این افراد وجود ندارد و از قانون هم واهمه ندارند؛ بنابراین دچار بی‌اخلاقی‌ها و قانون‌گریزی‌هایی می‌شوند. ما در طول دوره‌های اخیر شاهد حضور برخی افراد در مجلس بوده‌ایم که فاقد صلاحیت‌های اخلاقی بوده‌اند و درنتیجه قانون و اخلاق را زیر پا گذاشته و می‌گذارند. در ماجرای اخیر، یک سرباز که مأمور به انجام‌وظیفه بوده است، مورد ضرب و شتم قرارگرفته است. درحالی‌که هرکسی، حتی بالاترین مقامات کشور در برابر این سرباز قرار بگیرد و ببیند که این سرباز در حال عمل کردن به وظیفه قانونی خودش است، باید به او احترام بگذارد و از او به دلیل حفاظت و اجرای قانون تشکر کند. (مثل آنچه چرچیل در جریان جنگ جهانی دوم انجام داد که وقتی برای رفتن به یک جلسه به راننده‌اش گفت خیابان ورودممنوع برود، اما وقتی افسری جلوی او را گرفت، چرچیل گفت «جنگ را می‌بریم، چون قانون حاکم است».) این‌که یک نماینده به‌صورت سربازی که در حال انجام‌وظیفه بوده، سیلی بزند، باید مورد شدیدترین برخوردها قرار گیرد. زیرا توهین به یک سرباز، توهین به یک شخص نیست، بلکه توهین به قانون و توهین به کیان امنیت کشور است. حتی اگر آن سرباز از وظیفه‌اش خودداری کرده باشد، بازهم هیچ‌کس حتی مقام مافوق او حق ندارد شخصاً او را مورد تنبیه و ضربوشتم قرار دهد و باید او را به دست قانون بسپارد؛ اکنون در این مورد، سرباز وظیفه‌ای که در مقام حفاظت از قانون، در برابر نماینده‌ای که قصد قانون‌شکنی داشته، ایستاده است و نماینده مجلس که خودش مقنن یا وضع‌کننده قانون است، به‌صورت او سیلی زده است، جرمش چند برابر است. اگر قرار به اجرای قانون به‌صورت عادلانه برای همه باشد، باید صلاحیت اخلاقی این نماینده مجلس بررسی و از مجلس اخراج شود. بنابراین اگر نهادهای قانونی کشور در مقابل این جرم بی‌توجهی کنند و از خطای این نماینده چشم‌پوشی کنند، دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد؛ چون همه افراد و اقشار جامعه در برابر اجرای قانون یکسان‌اند و هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند. اکنون افکار عمومی در انتظار مجازات فرد خاطی است.