جنگ بین کشورها از سخت‌ترین و پر تلفات‌ترین جنگ‌ها می‌تواند باشد. به این موجب جنگ قدمتی زیادتر از تاریخ داشته و به اساطیر خواهد رسید. مقوله جنگ همچنان یکی از این رویدادهای اثرگذار تاریخ است.
کتاب «صد جنگ بزرگ تاریخ» نوشته علی غفوری به بررسی مهم‌ترین جنگ‌های تاریخ می‌پردازد. کتاب با نبرد آشور و ماد آغاز شده و با جنگ دوم خلیج فارس پایان می‌یابد. از جمله جنگ‌هایی که در این کتاب به شرح آنها پرداخته شده جنگ‌های صلیبی، جنگ‌های خلیج فارس، جنگ‌های ایران و روسیه و … است.
آشوریان جنگجویان بی رحم
در دنیای قدیم تمدنهای قابل توجه منحصر به بین النهرین، پارس، چین، جنوب اروپا و شمال شرق آفریقا بود اما در این بین بیشترین تمرکز قدرت، شوکت و نفوذ در بین النهرین بود. از ۲۳۰۰ قبل از میلاد مسیح دولتهای متعددی در این منطقه به وجود آمدند که برخی از آنها نظیر عیلامیها سوری‌ها و فینیقیها از قدرت و شکوه فراوانی برخوردار شدند. این ملتها دارای روحیه شهرنشینی و ایجاد تمدن بودند اگر چه از جنگاوری نیز غافل نبودند. اما به تدریج در بین النهرین دولتی در حال با گرفتن بود که می‌توانست حیات تمدنهای بین النهرین را به خطر اندازد.
آشوریها که ملتی سامی نژاد بودند در ۱۳۰۰ قبل از میلاد استقلال یافته و سیاست «جنگ و پیشروی را اتخاذ کردند دلیل اصلی این امر نیز غیر حاصلخیز بودن زمین‌های آنها و آبادانی تمدنهای مجاور بود. در بهار هر سال دولت آشور نیروهای خود را گردآوری کرده و به شهرهای آباد اطراف می تاخت نبردهای پی در پی آنها را به اندازه ای قوی و جنگاور ساخت که بین سالهای ۱۳۰۰ تا ۶۰۰ قبل از میلاد قوی ترین قدرت نظامی آسیا بودند. سپرهای بلند وسایل قلعه کوب و برج های متحرک سبب شده بود تا هیچ شهری در برابر آنها توان مقاومت نداشته باشد و از طرف دیگر در دشتها نیز سربازان تمدن های دیگر قادر به مبارزه با آنها نبودند چرا که سرباز آشوری از نظر تجهیزات سرآمد زمان خود بود تیر و کمان نیزه کلاهخود و زره سبب شده بود تا مردان آشوری تقریباً رویین تن شوند. می‌توان گفت از نظر نظامی آشور به مانند رم باستان بود و سپاه‌های آشوری بسیار منظم و تعلیم دیده بودند.
آشور در اوج قدرت
در ۸۰۰ قبل از میلاد آشور بیشتر سرزمینهای متمدن را خراج گزار خود کرده بود، سوریه به تصرف درآمده و بابل تحت فرمان گردید. در ۷۲۲ ق م هم زمان با پادشاهی سارگن دوم، امپراتور بزرگ آشور، ناگهان تمام ملل تحت فرمان آشور که تقریباً خاور نزدیک امروز به علاوه مصر را در بر میگرفت سر به طغیان برداشتند. اتحادیه نیرومند آنها را شاید بتوان اولین اتحاد بزرگ نظامی تاریخ بشر دانست. اتحادیه ای مرکب از بابل، عیلام مصر، شام ماد به عنوان دولتهای بزرگ دنیای قدیم در کنار ده ها ملت کوچک دیگر تحت ستم، به این نتیجه رسیدند که زمان برای در هم کوبیدن سپاه های آشور فرا رسیده غافل از آنکه قدرت نظامی و جنگاوری آشور چیز دیگری ست.
سارگن در ۷۲۰ ق.م به شام (سوریه) رفته و آنها را به همراه نیروهای مصری یک جا در هم کوبید. سپس با حمله به شمال ملل اورات و مادها را شکست داد و ناگهان حرکت خود را به سمت جنوب سامان داد.
ظهور دولت مقتدر ماد
مادی‌ها چنان که در تاریخ ایران باستان پیرنیا ذکر شده در ابتدای کار تا سال ها خراج گزار دولت آشور بودند. در ۷۴۴ ق.م مجدد نبردی سخت بین آشوریها و مادها رخ میدهد که نتیجه این جنگ به سود دولت آشور تمام میشود. این نبرد سبب اطاعت کلیه طوایف مادی از آشور میشود و مهاجمان تا کوه دماوند را متصرف میشوند. ۶۰ هزار اسیر در این نبرد به شهر کالاه پایتخت اولیه آشوریها فرستاده میشود.
مادها که در زمان خود دارای قدرت نفوس و وسعت خاک زیادی بودند، همواره تحت تأثیر قدرت آشور موفق به نشان دادن قدرت خود نشده بودند پادشاهان ماد می‌دانستند مادام که آشور بر قدرت سوار است ماد در حد یک خراج گزار باقی می ماند. در ۷۰۸ پادشاه بزرگ ماد به نام دیاکو به تخت جلوس کرد. او کسی بود که پایه های ماد بزرگ را مستحکم کرد. به گفته ی مورخان او حدود ۵۰ سال سلطنت کرد و با یکپارچه کردن اقوام ماد زمینه برای طغیان علیه آشور فراهم آمد. برگرفته از: ایبنا