هادی سروش در خصوص مقام زن در اسلام و اینکه چگونه زن امروز ما می‌تواند به جایگاه اصلی خود بازگردد، گفت: زمانی که اسلام ظهور کرد شخصیت زنان از دو ناحیه مورد حمله بود: اسلام زن را به عنوان یک موجود محترم معرفی کرد و مقام آن را با مرد مساوی دانست. خداوند در آیات قران تمام اوصاف کلامی که برای انسان و مرد تصور شده است برای زنان هم بیان می‌کند و تفاوتی قائل نمی‌شود و با این خط فکری، اسلام پیش آمده و خط بطلان بر زنده به گور کردن دختران و تبعیض بین زن و مرد کشیده است. حضرت زهرا(س) در جامعه زمانه خودشان نه تنها بعد از رحلت پیامبر(ص) بلکه برای کسب حق و حقوقش قبل از رحلت پیامبر(س) در جامعه حضور دارند.
این استاد دانشگاه در خصوص اینکه راه بازگشت یک زن به جایگاه واقعی خودش در جامعه چگونه رخ می‌دهد، گفت: ما سه عامل را باید در این خصوص در نظر بگیریم، ابتدا خود شخصیت زنان یک جامعه باید بخواهند تا وارد صحنه بشوند و سختی‌ها را به جان بخرند و از منافع آن هم بهره‌مند شوند وتا زمانی که اراده و اقدام نکنند اراده و اقدام دیگران در قبال آنها مفید نیست، عامل دوم در بازگشت زنان به جامعه مساله مربوط به فقه و مبانی دینی است. در طول سال‌های اخیر با روش‌های نو استنباط‌های فقهی و پرباری را در خصوص زنان داشته‌ایم، مثلا در مورد اینکه زنان می‌توانند قاضی یا عالم دینی باشند. مرحوم آیت‌الله حکیم از مراجع مهم قبل از آیت‌الله بروجردی تصریح می‌کنند آن روایاتی که در فقه داریم و زنان را از مقام فتوا محروم می‌کند دلالتش کافی نیست و زنان می‌توانند فتوا بدهند، مرحوم آیت‌الله قمی شاگرد مرحوم خوئی نیز در شرح کتاب خودشان فتوا تصدی زنان نسبت به مقام مرجعیت را بیان می‌کنند، بسیاری از فقهای معاصر قائل هستند زن می‌تواند قاضی باشد و در مقام مرجعیت هم قرار بگیرد. عامل سوم پس از «اراده‌ی زنان» و «فقه»؛ گذاره‌های «قانونی» است، قانون باید ممانعت‌هایی که در مقابل زنان و فعالیت‌های اجتماعی آنها قرار دارد را تسریع کند. قانون باید براساس توان جسمی و فیزیکی خانم‌ها همراه باشد و مقدار و کمیت کاری که انجام می‌دهند را مشخص و برخورد درستی در این زمینه داشته باشد. وقتی قانون سنگ‌اندازی‌ها را از مقابل رشد خانم‌ها بردارد و راه احقاق حقوق آنها را تسهیل کند قطعا فعالیت زنان در عرصه‌های اجتماعی به جایگاه اصلی خودش در نصوص دینی باز می‌گردد. هر سه عامل نباید دست افراد متحجر و تک بعدی باشد. باید دست آنها را از رسیدن به این موضوعات بست زیرا تا وقتی که تک بعدی و تحجر در فکرمان نسبت به زنان داشته باشیم سه گذاره ذکر شده مغفول می‌ماند. از این رو افراد متحجر و تندرو باید از صحنه‌های تصمیم‌گیری کنار زده شوند تا صحنه‌های اجتماعی آماده پذیرش زنان خلاق در کارهای آموزشی، هنری، اجتماعی و ورزشی باشند و با این کار استعدادهای زیادی شکوفا می‌شود که شگفت‌آور خواهد بود.