ایران بیش از ۹۰ درصد منابع آب تجدیدپذیر خود را مصرف میکند؛ رقمی بسیار بالاتر از استاندارد ۴۰ درصدی سازمان ملل. این در حالی است که روند گرمایش در کشور دو برابر میانگین جهانی بوده و هر دهه حدود ۱۰ میلیارد مترمکعب از منابع آبی کشور را از دسترس خارج میکند. همچنین بزرگترین کلانشهر کشور، تهران، با خشکسالی بیسابقه و کاهش شدید منابع آب مواجه است. بر اساس آمار سازمان هواشناسی، دمای ایران در هر دهه ۰.۴ تا ۰.۵ درجه افزایش یافته است. این روند که سرعتی دو برابر متوسط جهانی دارد، مستقیماً بر چرخه تولید آب تجدیدپذیر اثر گذاشته و ذخایر آبی کشور را به شدت کاهش داده است. همچنین میانگین مصرف آب شرب در کشور برای هر نفر ۲۳۰ لیتر در شبانهروز است؛ در حالی که با اصلاح الگوی مصرف میتوان آن را به ۱۳۰ تا ۱۵۰ لیتر کاهش داد. کارشناسان میگویند اگر این عدد به میانگین جهانی نزدیک شود، تنها در بخش خانگی میتوان تا ۵۰ درصد صرفهجویی داشت. از سوی دیگر اوضاع منابع آبی در تهران به عنوان پایتخت مطلوب نیست، سدهای تهران به طور معمول تامین ۷۰ درصد آب پایتخت را بر عهده داشتند و ۳۰ درصد باقی از منابع زیرزمینی تأمین میشد، اما کمبارشی و تشدید تبخیر، سهم سدها را کاهش و فشار روی آبهای زیرزمینی را افزایش داده است؛ اکنون تهران درگیر بیسابقهترین خشکسالی ۵۷ سال اخیر شده و فرونشست زمین به عنوان یکی از تبعات بهرهبرداری از منابع زیرزمینی، است.