شورای امنیت همه قطعنامه‌های پیشین این نهاد را علیه ایران فعال کرده است. پیش‌بینی می‌شود که بازگشت تحریم‌ها تأثیر منفی بر اقتصاد دارد. تحریم‌های بین‌المللی شرکت‌ها، سازمان‌ها و افرادی را هدف قرار می‌دهند که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در برنامه هسته‌ای ایران یا توسعه موشک‌های بالستیک نقش دارند. فراهم کردن تجهیزات لازم، دانش فنی یا منابع مالی همگی از دلایل کافی برای تحریم محسوب می‌شوند. تحریم‌های بازاعمال‌شده شامل تحریم تسلیحات متعارف خواهد بود، یعنی ممنوعیت هرگونه فروش یا انتقال سلاح به ایران. واردات، صادرات یا انتقال قطعات و فناوری‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای و موشکی نیز ممنوع می‌شود. دارایی‌های اشخاص و گروه‌های ایرانی مرتبط با برنامه هسته‌ای که در خارج نگهداری می‌شوند، مسدود خواهد شد. کشور‌های عضو سازمان ملل موظف خواهند شد دسترسی ایران به تسهیلات بانکی و مالی را که می‌تواند به برنامه هسته‌ای یا موشکی کمک کند، محدود کنند. هر فرد یا نهادی که نظام تحریم‌ها را نقض کند، ممکن است با مسدود شدن دارایی‌هایش در سراسر جهان مواجه شود. هدف تحریم‌های اروپا ضربه زدن به اقتصاد ایران است، نه فقط برای مختل کردن فعالیت‌های هسته‌ای، بلکه برای تحمیل فشار مالی با هدف واداشتن تهران به تمکین. فرآیند «مکانیسم ماشه» قطعنامه‌های سازمان ملل متحد را دوباره فعال می‌کند، اما اجرای عملی آن نیازمند به‌روزرسانی قوانین داخلی کشور‌های عضو سازمان ملل است. اتحادیه اروپا و بریتانیا باید قوانین لازم را تصویب کنند تا تحریم‌ها اجرایی شوند. (یورونیوز)