گروه سیاسی-مصطفی فروغی: آمریکاستیزی و اسرائیل ستیزی پس از پیروزی انقلاب گفتمان غالب حامیان انقلاب شد. اشغال سفارت آمریکا (13 آبان 1358) سرآغاز رویارویی ایالات‌متحده با ایران، وضع تحریم ها و قطع رابطه دیپلماتیک شد. این اشتباه یک رادیکالیسم کور و غیرقابل‌بازگشت را بر دوش ملت گذاشت که هنوز آثارش وجود دارد.
زمانه و شرایط این جماعت را را واداشته که به جای پرچم آتش زدن و برجام آتش زدن و شعار مرگ بر آمریکا و مخالفت با برجام و مذاکره، حالا با تغییر 180 درجه ای موافق مذاکره و توافق با آمریکا باشند. این چرخش معنا دار و قابل تامل است.
این اقدام و شعار مرگ بر آمریکا هزینه سنگینی را بر ملت تحمیل کرد. جلوی رشد اقتصاد را گرفت، ارزش پول ملی کاهش یافت، قدرت خرید شهروندان پایین آمد، قیمت دلار از 7 تومان سال 1357 به 105 هزارتومان در سال 1404 رسید. کشور تحت‌فشار سیاسی، اقتصادی و حتی تهدید نظامی قرار گرفت.
بااین‌وجود در شرایطی که مردم زیر فشار زندگی قرار داشته و دارند، ارزشی‌ها، انقلابی‌نماها، رادیکال‌ها، آرمان‌گراها، کاسبان تحریم انگار مثل کبک سرشان را زیر برف کرده و متوجه نبوده و نیستند که اعمال، رفتار و سیاست‌ها و شعارها و نزاع بی‌پایان با غرب و اعلان نابودی اسرائیل از تریبون سازمان ملل توسط محمود احمدی‌نژاد، چه بلایی بر سر اقتصاد آورد. مهم‌تر اینکه این حرف ها و اقدامات برای اسرائیل امنیت سازی درست کرد و بهانه به دست غرب داد تا به حمایت تمام‌قد از اسرائیل و راست‌گرایان افراطی در اسرائیل برخیزد. اسراییل با این پشتوانه غزه و لبنان را شخم زد و رژیم سوریه هم سقوط کرد. *از آتش زدن برجام تا موافقت با مذاکره و توافق با آمریکا
تندروها که معاهده برجام را در مجلس آتش زدند و شعار مرگ بر آمریکا و اسرائیل سر دادند. فشار تحریم‌ها، نظامی، نارضایتی در داخل باعث شد تا واقعیت‌ها در داخل و تهدید در خارج را «درک» و «ادراک» کنند، آن‌ها تغییر کرده اند و فهمیده اند که هوا پس است و اوضاع تغییر کرده و وقت آن رسیده که شعارهای کلیشه‌ای و پرهزینه را کنار گذاشته و از آنچه در میز مذاکره می‌گذرد حمایت کنند.
این چرخش را باید به فال نیک گرفت و ازاین‌پس به‌جای اینکه 209 نماینده مجلس دوازدهم به رئیس‌جمهور نامه بنویسند و خواستار اجرای قانون غیر عرفی حجاب شوند، نامه بنویسند و از دولت و مردم بخواهند از مذاکرات حمایت کنند تا فرصت تاریخی خلق‌شده برای توافق و اعلام ترک مخاصمه 46 ساله بین ایران و آمریکا عملی شود و سایه تحریم و جنگ از سر کشور دور و ایران بتواند مشابه دیگر کشورها تجارت کرده و نفت بفروشد و پول آن را بدون استفاده از افرادی مثل «بابک زنجانی» به خزانه بازگرداند. مشاهدات میدانی نشان می‌دهد که اکثریت مردم از مذاکره و توافق استقبال می‌کنند.
وقت آن رسیده که حاکمیت همان‌گونه که با تجمع غیرقانونی چند ده‌نفری مقابل مجلس به‌خاطر حجاب برخورد کرد پشت افراد، جریان‌ها، رسانه‌هایی که در پوشش دفاع از ارزش‌ها و... در عمل آب به آسیاب دشمن می ریزند را بگیرد. این جماعت در نزد مردم در اقلیت هستند اگر حامی نداشته باشند به‌تدریج منزوی می شوند و به حاشیه می‌روند و دیگر حاشیه‌سازی و هزینه سازی هم نخواهند کرد. اکنون که دیگر خبری از مشت های گره کرده تندروها نیست و آن ها یا سکوت اختیار کرده یا از مذاکره و توافق حمایت نمی کنند، اما در بحبوحه مذاکرات می گویند از معاهده ان.پی.تی باید خارج شویم.