محققان هشدار می‌دهند که مصرف نوشیدنی‌های الکلی تأثیرات منفی عمیقی بر مغز دارد. این تأثیرات چگونه رخ می‌دهند و چه آسیب‌هایی به حافظه و توانایی‌های شناختی وارد می‌کنند؟ در این گزارش به بررسی این موضوع پرداخته‌ایم.
به گزارش سلامت نیوز نوشیدنی‌های الکلی تأثیرات جبران‌ناپذیری بر مغز می‌گذارند که به مرور زمان می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند. طبق بررسی‌های اخیر، مصرف الکل نه تنها باعث سردرد و احساس کم‌آبی می‌شود، بلکه بر عملکرد مغز نیز تأثیرگذار است. افرادی که تحت تأثیر نوشیدنی‌های الکلی به خواب می‌روند، معمولاً بعد از بیدار شدن هیچ‌چیز از اتفاقاتی که در حین مصرف نوشیدنی رخ داده به یاد نمی‌آورند.
در واقع، قشر پیش‌پیشانی مغز که مسئول ذخیره اطلاعات در حافظه کوتاه‌مدت است، از فعالیت طبیعی خود باز می‌ماند. سپس هیپوکامپوس، که وظیفه انتقال این اطلاعات به حافظه بلندمدت را بر عهده دارد، نمی‌تواند این اطلاعات را به درستی ذخیره کند. نتیجه آن می‌شود که فرد مست، قادر به به یاد آوردن وقایع دوران مستی خود نیست.
هرچه مقدار الکل مصرفی بیشتر باشد، اختلال در حافظه و توانایی به یاد آوردن وقایع تشدید می‌شود. در چنین شرایطی، فرد ممکن است پس از بازیابی هوشیاری، تنها بخش‌هایی از رویدادها را به یاد آورد و از دست رفتن اطلاعات جزئی به وضوح مشهود باشد.
این اختلالات در صورت تکرار مداوم می‌تواند به آسیب‌های دائمی به انتقال‌دهنده‌های عصبی منجر شود و به تدریج فرد را با مشکلاتی نظیر نقص در حافظه، اختلال در یادگیری و کاهش توانایی‌های شناختی روبه‌رو کند. مصرف مداوم الکل خطر ابتلا به بیماری‌هایی همچون زوال عقل و اختلالات شناختی را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
علاوه بر مشکلات مغزی، مصرف مستمر الکل می‌تواند به وابستگی به این نوشیدنی‌ها منجر شود. در این حالت، فرد تا زمانی که الکل مصرف نکند، احساس خوبی نخواهد داشت. این وابستگی نه تنها بر وضعیت جسمانی فرد اثر می‌گذارد، بلکه در زندگی شخصی، اجتماعی و شغلی او نیز مشکلات جدی ایجاد می‌کند.
به‌علاوه، الکل می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب باشد که بر کیفیت زندگی فرد تأثیر می‌گذارد. بنابراین، برای حفظ سلامت مغز و جلوگیری از آسیب‌های بلندمدت، بهترین انتخاب، پرهیز از مصرف نوشیدنی‌های الکلی است.
علائم پوستی کمبود ویتامین B12
با هوشیار ماندن نسبت به علائم پوستی و دانستن آنچه باید به دنبال آن باشید، می توانید اولین گام ها را برای رفع کمبود بالقوه ویتامین B12 و حفظ پوست سالم و شاداب بردارید.
به گزارش انلی مای هلث، ویتامین B12 نقش اساسی در حفظ سلول های عصبی سالم، تولید گلبول های قرمز خون و سنتز DNA ایفا می کند. با این حال، این ماده مغذی مهم، ماده‌ای است که بدن ما نمی‌تواند به طور طبیعی آن را تولید کند و بسیاری از افراد به‌ویژه کسانی که از رژیم‌های گیاه‌خواری یا وگان پیروی می‌کنند، در معرض خطر کمبود آن هستند. در حالی که کمبود ویتامین B12 بر بسیاری از جنبه های سلامتی تأثیر می گذارد، برخی از قابل مشاهده ترین علائم می توانند روی پوست ظاهر شوند.
درک این علائم مرتبط با پوست می تواند به شما کمک کند تا کمبود را در مراحل اولیه شناسایی کنید و در جهت بهبود پوست و سلامت کلی قدم بردارید.
یکی از شایع ترین علائم پوستی کمبود B12 رنگ پریدگی است که اغلب با رنگ زرد خفیف همراه است. این به این دلیل است که B12 برای تولید گلبول های قرمز ضروری است. بدون B12 کافی، بدن نمی تواند به اندازه کافی گلبول های قرمز سالم تولید کند که منجر به شرایطی به نام کم خونی مگالوبلاستیک می شود. ظاهر زرد رنگ یا زردی ناشی از تجزیه این گلبول های قرمز نابالغ است که رنگدانه ای به نام بیلی روبین آزاد می کند. هنگامی که بیلی روبین تجمع می یابد، می تواند رنگ زردی به پوست بدهد.
هایپرپیگمانتاسیون یا ایجاد لکه های تیره روی پوست، یکی دیگر از علائم مرتبط با کمبود B12 است. در حالی که کمتر رایج است،مطالعات مواردی را ثبت کرده‌اند که در آن افراد با سطوح پایین B12، هیپرپیگمانتاسیون، به‌ویژه در دست‌ها، بند انگشتان و سایر نواحی در معرض آن را تجربه کرده‌اند. تصور می شود که این تغییر رنگ با تغییرات ملانین مرتبط با کمبود B12 مرتبط است و لکه های تیره معمولاً با بازیابی سطح B12 محو می شوند.