ستاره صبح- فائزه صدر: اسرائیل سال هاست برای حمله احتمالی به ایران برنامه ریزی و رزمایش برگزار کرده است. در یک سال گذشته مشاهده شد اسرائیل توان اطلاعاتی و امنیتی دارد. بر همین اساس طرح های حمله به ایران باید از مدت ها قبل در تل آویو برنامه ریزی شده و از مولفه های قدرت سخت، نرم و غافلگیرکنندگی برخوردار باشند. به گفته منابع آگاه آنچه مانع از حملات تلافی جویانه اسرائیل شده، توصیه ها و مخالفت های آمریکاست. کاخ سفید نگران است که در صورت وقوع چنین حمله ای واکنش متقابل ایران بر جهان تاثیر گذار باشد. ستاره‌صبح در گفت و گو با علی بیگدلی، استاد دانشگاه و کارشناس سیاسی به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می خوانید:
با توجه به اتفاقات اخیر و سطح تنش منطقه، چه پیش بینی از آینده جنگ خاورمیانه دارید؟ آیا در چشم انداز تنش منطقه صلحی دیده می شود یا خیر؟
جنگ منطقه به زودی خاتمه پیدا می کند زیرا فشار غرب برای خاتمه دادن به حملات پشت ماجرا قرار گرفته است. من با نظر کسانی که عقیده دارند اسرائیل از غرب خط می گیرد مخالف هستم. به عقیده من در یک سال گذشته غرب به شکل مانعی در برابر تندروی نتانیاهو و ارتش اش ظاهر شد.
وقتی اسرائیل به لبنان حمله کرد فرانسه که به دلایلی تاریخی خود را قیم لبنان می داند به طور جدی وارد ماجرا شد و شخص مکرون تا مرز ناسزا شنیدن از نتانیاهو پیش رفت.
دولت بایدن در یکی از سخترین سال های حضورش در کاخ سفید ضمن اینکه سعی داشت بدنه رای خود را از دست ندهد با نتانیاهو و سیاست هایش مقابله کرد. آمریکا یک سال است که تلاش می کند تا در آستانه انتخابات این منطقه را آرام نگه دارد. بایدن اجازه نداده اسرائیل با حمله به ایران منطقه را با خطر جنگ مواجه کند.
شاید اگر به جای بایدن ترامپ در کاخ سفید بود تحت تاثیر روابط نزدیک او و نتانیاهو و همچنین بی تجربه بودن اش در عرصه سیاست شاهد وضعیت دیگری بودیک که کار را برای ایران و جبهه مقاومت دشوار می کرد. ولی امروز غرب از نظر سیاسی در کنار اسرائیل است و با ایده های دولت همراهی نمی کند. جنگ منطقه از این نظر در بهترین فر صت برای برقرار کردن اتش بس قرار دارد.
تاثیر آتش بس لبنان بر خاتمه جنگ منطقه چیست؟ آیا فاصله گرفتن حزب الله از مرزهای جنوبی لبنان می تواند اسرائیل را از حمله به این منطقه و گسترش جنگ منصرف کند یا خیر؟
حزب الله هرگز از دولت لبنان تبعیت نمی کرد بلکه دولت در این کشور به حزب الله و اقداماتش چشم دوخته است. با وقوع آتش بس در جنوب لبنان، دولت می تواند به واسطه تصمیمی درست در زمان و مکان مناسب اقتدارش را بازیابد. ارتش اسرائیل هم به عنوان بازنده خارج نمی شود و با دست پر به خانه بر می گردد و طبیعتا چنین آتش بسی عوارض کمتری نشان خواهد داد.
شرایط نتانیاهو در داخل سر و سامان پیدا نکرده ولی نسبت به یک سال پیش او به اهدافی دست پیدا کرد و امروز می تواند با امتیازاتی که دارد از فروپاشی کابینه اش جلوگیری کند.
نتانیاهو با خروج یحیی سنوار از غزه و پناهنده شدن اش به کشوری دیگر موافقت کرده است. یعنی با این اتفاق عملا غزه به نهادی غیر سیاسی و غیر امنیتی تبدیل خواهد شد. این هم به نفع نتانیاهو خواهد بود.
اگر اسرائیل به همین سیاق پیش برود و با تشکیلات خودگردان فلسطینی که پیش تر معاهده صلح اسلو را پذیرفته بودند، اگر باب گفت‌وگو حول تشکیل دو کشور مستقل برای دو ملت را باز کند، ضربه ای دیپلماتیک و استراتژیک به جناح مقابل وارد خواهد شد.
در سازمان ملل وقتی که نتانیاهو درباره اهمیت فرصت عادی سازی روابط با عربستان صحبت می‌کرد، صندلی عربستان و دیگر کشورهای عرب خالی بود. نتانیاهو در تلاش است هر چه سریعتر با پایان دادن به جنگ موقعیت پیشین اسرائیل و عربستان را احیا کند.
آیا پس از آتش بس در لبنان و خاتمه موقت جنگ حزب الله لبنان فرصت بازسازی خواهد داشت یا به گروهی سیاسی در متن فضای سیاسی لبنان تبدیل خواهد شد؟
غرب و به ویژه فرانسه تصمیم دارد با قدرتمند سازی دولت مرکزی لبنان حزب الله را به عنوان گروهی از گروه های سیاسی، اجتماعی یا مذهبی این کشور تحت سیطره دولت درآورند.
ایده غرب تقویت دموکراسی و تقویت دولت است. در این ایده نظامی گری بر عهده ارتش قرار می گیرد. احتمالا از دل شرایط فعلی حزب الله، دولتی جدید بیرون می آید که قوی تر و مستقل تر از دولت های پیشین لبنان است.
نوسازی حزب الله به نفع هیچ یک از طرفین نیست. این نوسازی برای ایران هم هزینه بالایی خواهد داشت. ضمن اینکه وقایع یک سال اخیر نشان داد یک گروه توانایی مقابله با ارتش اسرائیل را ندارد. بنابراین می توان تصور کرد سرمایه گذاری مالی و تسلیحاتی برای حزب الله کنترل خواهد شد.
در چند هفته گذشته ایران و اسرائیل در وضعیت هشدار جنگی به سر می‌برند. آمریکا تلاش زیادی کرد تا اسرائیل را از حمله به تاسیسات زیر ساختی ایران بازدارد. هر حرکتی از طرف ایران و جبهه مقاومت که این نظم را تغییر دهد برای آمریکا قابل قبول نخواهد بود. ایالات متحده بر اسرائیل نفوذ دارد و توانسته شدت ضربات اسرائیل را محدود کند.