۱. Et Dieu… créa la femme (و خدا زن را آفرید) – ۱۹۵۶
این فیلم که باردو را بهعنوان «sex-symbol» جهانی معرفی کرد، آغازگر شهرت بیسابقهٔ او بود و تأثیر عمیقی بر سینما و فرهنگ عامه گذاشت.
۲. La vérité (حقیقت) – ۱۹۶۰
در این درام جناییِ کلاسیک که کارگردان آن آنری-ژرژ کلوزو است، باردو نقشی عمیق و چالشی بازی میکند و توانایی بازیگری جدی خود را نشان میدهد.
۳. Le Mépris (تحقیر) – ۱۹۶۳
اثر برجستهٔ ژان-لوک گدار در سینمای موج نو فرانسه که یکی از نقشآفرینیهای مهم و بهیادماندنی باردو در دوران حرفهای اوست.
۴. En cas de malheur (در صورت بدبختی) – ۱۹۵۸
در این فیلم باردو در کنار ژان گابن بازی میکند، و رابطهٔ پیچیدهٔ شخصیتش با یک وکیل را به تصویر میکشد — اثری که ترکیبی از احساسات، جذابیت و قدرت بازیگری را به نمایش میگذارد.
۵. Vie privée (زندگی خصوصی) – ۱۹۶۲
در این درامِ لویی مال باردو نقش زنی را بازی میکند که میان زندگی حرفهای و فشار رسانهها گرفتار میشود — فیلمی نزدیک به زندگی واقعی خودش در دوران شهرت.
چرا این فیلمها مهماند؟
این پنج فیلم نمایانگر وجوه مختلفی از حرفهٔ باردو هستند:
-
آغاز شهرت و نمادسازی فرهنگی (Et Dieu… créa la femme)
-
قدرت بازیگری در ژانرهای جدی (La vérité)
-
ترکیب هنر و موج نویی سینما (Le Mépris)
-
شیمی با بازیگران کلاسیک (En cas de malheur)
-
مسائل هویتی و فشار رسانهای (Vie privée)
همگی در کنار هم تصویری جامع از یکی از متفاوتترین ستارههای تاریخ سینما ارائه میدهند.