سید حسن خمینی طی سخنانی در دیدار وزیر و جمعی از کارکنان وزارت راه و شهرسازی با اشاره به پیام تاریخی امام خمینی(س) در روز ۲۶ آذر سال ۱۳۶۲ به کامیونداران، گفت: ۲۶ آذر روز مهمی بود؛ پیام تاریخی امام و اتفاق بزرگی که افتاد. هزینه دموراژ سنگینی در بنادر پرداخت میشد و همه کالاها مانده بود. بسیاری از کامیونها در آن زمان لاستیک نداشتند، بمباران و مشکلات شدید جنگ بود، تقریبا مشابه یا بسیار سختتر از دوره ۱۲ روزه بود.
یادگار امام تأکید کرد: چه اتفاقی در شرایط خاص میافتد که ما چندین برابر توانمند میشویم؟ وسیله که همان است؛ از وسیله که هنری بر نمیآید. دستی که وسیله را حرکت میدهد و ذهنی که پشت آن ماشین نشسته، چرا قبلش این کار را نمیکرد و یا میگفت نمیشود و بعد کرد و شد؟ پاسخش در خیلی از اتفاقات بزرگ است.
وی ادامه داد: چه میشود که به ناگاه یک انقلاب صورت میگیرد و حکومت مرکزی فرو میریزد؟ نهاد امنیتی از بین میرود و ارتش که مهمترین رکن حفاظت از مرزها است، دستخوش مشکلات میشود و انسجام و فرماندهی خودش را از دست میدهد؛ ساواک و ارتشی نیست؟ اما چرا این مردم قدرتمندتر از قبل میشوند؟ گفته بود وقتی یک انقلاب شکل میگیرد جداییطلبان را توهم برمیدارد که حکومت مرکزی ضعیف شده و وقت جداییطلبی است؛ غافل از اینکه ممکن است ساختارهای اداری حکومت به هم بریزد ولی این بار نظامش وارد خانههای مردم میشود؛ این بار دیگر محافظ شهر فقط ارتش نیست و تک تک خانهها است.
سید حسن خمینی با اشاره به اینکه نیروهای نظامی کشور ما در جنگ ۱۲ روزه مقابل دو قدرت اتمی ایستادند، اظهار داشت: رهبران بزرگ چه میکنند؟ انسان همان انسان است؛ چه میشود که یک بچه ۱۳ ساله روی پل خرمشهر قهرمان مبارزه میشود؟ همه ما دختر یا پسری با سن ۲۰ سال داریم؛ ممکن است به ذهن شما برسد که این میتواند کشور اداره کند؟! تمام مدیرانی که امام سر کار آورده، پیرمردهایشان ۳۰ و چند ساله هستند؛ مرحوم طالقانی که پیرمرد اول انقلاب است، ۶۰ سال دارد و فرماندهان جنگ همه ۲۰ و چند ساله هستند، اگر زیر ۲۰ سال نباشند.
وی تأکید کرد: چه اتفاقی میافتد؟ همان اتفاق تابستان امسال در زندگی همه ما افتاد. یعنی دستگاهی که فکر میکردید هرچقدر به آن فشار بیاورید نهایتا میتواند ۱۰ درصد بیشتر کار کند، چند برابر توانایی نشان داد. اگر شرایط عادی باشد و ۹ میلیون نفر به مازندران بروند، شما میتوانید نان آنها را هم بدهید؟! غیرممکن است اما بدون هیچ اتفاقی واقع شد. واقعا بیانصافی کردند کسانی که نقش دولت در جنگ ۱۲ روزه را کمرنگ جلوه دادند؛ واقعا بخش مهمی بود.
یادگار امام ادامه داد: سؤال من جای خودش باقی است؛ چرا این همیشه اتفاق نمیافتد؟ پاسخش این است که چرا انقلاب شد؟ چون مردم احساس کردند این کار متعلق به خودشان است؛ وقتی احساس کنند کار خودشان است، آن وقت وارد میدان میشوند. احساس کردند نه فقط زندگی آنها است، غیرت و هویت آنها است؛ به آنها توهین شده و باید بایستند.
وی یادآور شد: اعتصاب کامیونداران خیلیها را به وحشت انداخته بود. روز اول جنگ کسی به آنها نگفت، خود به خود تمام شد. نه تنها تمام شد، بلکه عملکرد آنها چندین برابر شد. برمیگردد به اینکه باور کنیم که حکومت از آن مردم است و مردم هم حکومت را از خودشان بدانند. اگر داریم همه با هم بخوریم و اگر مشکلی هست، برای همه باشد. اگر این اتفاق بیفتد، کل متن یک جامعه به حرکت در میآید.
سید حسن خمینی تأکید کرد: درس بزرگ این اتفاقات این است که ما میتوانیم. اما شرطش این است که همه احساس کنند مملکت مال خودشان است. آن وقت اصلا لازم نیست شما محافظ برای یک جایی بگذارید؛ خود مردم آن محل محافظش هستند. در شرایط خاص انسانها چند برابر توانمند میشوند و برمیگردد به بیداری که درون آنها هست. اگر بخواهیم از شرایط سخت عبور کنیم، تنها راهش این است که وجدانها را بیدار کنیم؛ بیدار شدن وجدانها به این است که بدانند همه چیز مال خودشان است. البته در این شرایط نیروی الهی هم چند برابر کمک میکند.
وی در پایان تأکید کرد: وجهه توجه مدیریت باید به بخشهای ضعیف جامعه باشد.