پاسخ نمیدهند که چرا کشور را به چنین حال و روزی انداختهاند؟ آنها هرگز پاسخ نخواهند داد که چگونه نفوذ تا به جایی رسید که درباره عملکرد تندروها با اسرائیل دامنه تردید شده است، اما سوی دیگر داستان هم ماجراجوییهای غربیهاست که تجاوز وحشیانه اسرائیل وامریکا به ایران را محکوم نکردند. به ایران که هواپیماهای پیشرفته نظامی نمیدهند.
برای درهم کوبیدن پدافند کشور ونابودی زیر ساختها امکانات و تجهیزات را در اختیار اسرائیل میگذارند درهمین حال گستاخانه میخواهند که ایران توان موشکی برای مقابله با تجاوزهای دشمن هم نداشته باشد. این درخواست یعنی تسلیم شدن در برابر زیاده خواهی ها. در این شرایط تغییر سیاستهای منطقهای کشور و سیاستهای داخلی امری اساسی و پایهای است وهم تقویت سیستم پدافندی کشور.
تغییر سیاستهای ایران به معنای تسلیم شدن وتوان دفاعی کشور را به دشمن واگذار کردن نیست. نقدهای جدی ما به حاکمیت و درخواست آزادیهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی هم به معنای اعتماد به غرب نبوده و نیست. واقعیت این است این کار نفوذیها بود که هر اعتراضی را به بیگانگان و نفوذیهایی نسبت دادند تا نفوذیهای واقعی در امن و امان باشند و بتوانند کارهای خود را به پیش ببرند. امریکا با حمله به ایران اشتباه راهبردی انجام داد. این حمله گسترش همکاریهای نظامی ایران با روسیه وچین را به عنوان نیاز اولیه کشور مورد توجه بخش قابل توجهی از جامعه قرار داد. جنگ ۱۲ روزه، بسیاری از معادلات منطقهای، بینالمللی و داخلی را تغییر خواهد داد.