عدم درک واقعیت زمانه باعث شده تا برخی به قدرت برسند که واقعیت‌ها را درست تشخیص ندهند. قالیباف از جنگ ۱۲ روزه‌ای که کشور را پنجاه سال پیش انداخت می‌گوید وبه درکی که رسیده است .اگر در این مملکت درک درستی وجود داشت میدان برای افراد چاپلوس و کم دانش فراهم نمی‌شد. پرسش این است وقتی که کشور درگیر جنگ و انواع بحران هاست آیا درست است افرادی که 99 و 94 سال سن دارند در مسندهای کلیدی باشند؟ اگر درک درستی از واقعیت‌ها بود مردم ناراضی نمی‌شدند، آنگاه ممکن بود کسانی که اکنون در مجلس و دولت هستند جایشان را به شایستگان بدهند. اگر درک درستی بود نفوذی وجود نداشت و فرهیختگان و دلسوزان و خیرخواهان رانده، زندانی و محصور نمی‌شدند. پرسش این است که افراد سالخورده که در رأس نهادهای مهم هستند درک درستی از واقعیت های دنیای مدرن و آنچه زیرپوست جامعه ایران می‌گذرد دارند؟
من کاری به کاظم صدیقی که به نماز جمعه برمی گردد ندارم. گمان می‌کنم پرداختن به آن مهم نیست چون نماز جمعه با کاهش مشارکت از اهمیت گذشته خود افتاده و از جایگاه خود فاصله گرفته است. رفتار و سخنان آقایان خاتمی، علم الهدی و صدیقی آیا باعث دین باوری شده‌اند یا خیر؟ حضور کاظم صدیقی در نماز جمعه آیا دهن کجی به مردم نیست؟
مگر جنگ کشور را پیش می‌اندازد، آن هم 50 سال؟! این در حالی است که همه جنگ‌ها ویرانی دارند نه پیشرفت.
چرا دچار توهم هستید؟
کژ فهمی ‌وتوهم برای کشور و مردم مفید نیست. نباید کاری کرد که در جامعه تداعی شود لج بازی بامردم می‌شود.
وقت آن رسیده که با مردم لج بازی نکنیم، با آنها مهربان باشیم و مطالباتشان را برآورده کنیم. ‌ بودجه های تبلیغاتی را صرف پدافند کشور کنیم .راه را برشایستگان در اداره کشور باز کنیم . چاپلوس پروری را کنار بگذارید.دیوار خودی غیر خودی را بر چینید.هرکس را که نمی‌خواهید با اتهام و انگ او را کنار نزنید. راه را برای اصلاحات ساختاری هموار کنید تا از بحران‌ها عبور کرده تا مردم به رفاه و آسایش برسند.
اگر چنین شود میمون ومبارک است .